Roman Okuma Kulübü

Gerçekçi bir roman beklerken sonunda bilim kurguya bağlaması epey şaşırttı beni. Hikaye akışındaki gizemlerin açıklaması bundan daha iyi ve tatmin edici bir şekilde verilebilir miydi hiç emin değilim.

Daha önceden bir film uyarlamasını izlediğimden Hyde'ın nereden geldiğini biliyordum. O yüzden gizem unsuru güçlü değildi benim için kitapta. Ama kitabın atmosferi uyarlamadakinden farklı, sevdiğim bir atmosferdi, Scotlandyard ve eski Londra ortamları falan. O yüzden sıkılmadan okudum.

Uyarlamalardan gördüğümüz bu hikâyenin orijinali beklediğimden sadeydi. Belki Hyde'ın oluşturduğu problemi yansıtmak için ona daha çok suç işletilebilirdi diye düşünüyorum. Ama bilmiyorum belki yazar anlatmak istediği şeyin vuruculuğunu korumak için ayrıntıları güçlendirerek hikâyeyi çok süslemek istememiş de olabilir.

Kitabın kısalığından mıdır bilmem karakterlere ısınama fırsatım olmadı. Jekyll'ın sonlara doğru yansıtılan çaresizliği dışında da genel olarak kitabı okurken herhangi bir duygu hissetmedim ben. Yine de kitabın kesinlikle kütüphanelerde olması ve bilinmesi gerektiğini, birçok sıradan hikâyeden farklı bir hikâyesi olduğunu düşünüyorum.

Son olarak iyi ve kötünün ayrılabilirliği hakkında kendi düşüncelerimi paylaşayım. Davranışlar belki tanımlara göre iyi ve kötü diye ayrılabilse de bu ikisinin de kaynağı bana birmiş gibi gelir. Burada Albert Camus'nün iyi niyetin özgürlükten geldiğiyle ilgili düşüncesi aklıma geliyor. Bir çeşme benzetmesiyle daha net anlatılabilir sanırım. Özgürlüğü kısarsan su (davranış) kötü akıyor, özgürlüğü açarsan su iyi akıyor. Ama ikisinin de kaynağı aynı yer. Bu sebeple ben üreticilerinin ayrılabilirliğine inanmıyorum.