Atreus'u tek seven benim galiba. Karakter gelişimi mantıklı ve tatmin ediciydi.
Ben de severim, gayet güzel işlendiğini düşünüyorum. Yaşına göre hareket ediyor, normaldir.
Atreus Kratos'a birçok konuda insanlık dersi veriyor adeta. Bir çocuğun en oturaklı ve doğru davrandığı oyunlardan birisidir Gow.
Bu oyunda Atreus'a sinir olan Life is Strange 2 veya Plague Tale oynarken sinirden kafasını duvara vurup gider Atreus'u kral ilan eder.
Kratos Atreus'a tanrı olduklarını söylediğinde Atreus başta cevap vermiyor ve sessiz kalıyor. Kratos'da bu durumdan hoşlanmayıp ''bir şey demeyecek misin?'' diyor.
Çocuğun buna ithafen ettiği ilk söz '' Baba bir hayvana dönüşebiliyor muyum?'' sorusuydu. Resmen Kratos'la aynı tepkiyi verip kala kalmıştım bende.
Bir çocuğun sorabileceği en harika ve doğru soruydu çünkü bu. Kratos'da Atreus'u terslemiyor ve önce şaşırıyor sonra ''bilmem şaşırtılmayı severim'' diyor yani hayvana dönüşemezsin demiyor çünkü çocuğun tanrı kavramıyla arası 0 olduğunu biliyor. Çocuğun içindeki tanrı kişiliği ile insanlığı kavga ettiği için hasta olurken bir anda tanrı olduğunu öğrendikten sonra bununla başa çıkamaması gerekiyor ki zaten oyunda da bu işleniyor.
Kratos oğluna tanrı olmayı öğretirken, Atreus'da babasına insanlığı öğretiyor. Yani iki karakter birbirinin eksik yönünü harika tamamlıyor oyunda.