KIZIL GÖZ
Yorumlarınızı eksik etmezseniz sevinirim.
Bölüm Rehberi
Bölüm 0 - (Giriş Bölümü)
KISIM I - YÜZÜKLERİN KADERİ
Bölüm 1 -
Bölüm 2 -
Bölüm 3 -
Bölüm 4 -
Bölüm 5 - Kader
Bölüm 6- Plan?
Bölüm 7- Arkal
Bölüm 8- Kayra'nın Geçmişi
Fırsatım oldukça yazıyorum. Haftada 1-2 bölüm atmaya çalışacağım.
Wattpad Linki eğer bakmak isterseniz hikayeyi wattpade yüklemeye başladım. Hesabınız varsa bir tık hikayeyi daha üst sıralara çıkartır.
BÖLÜM 0
Gölge Kalesi geçen ağır kışın ardından gelen ilkbahar gecelerinden birini yaşıyordu. 30 Üstadın tamamı, yüce duvarların üstüne çıkmış, Cehennem Kapısının birkaç yüz metre ilerisindeki Sonsuz Orman olarak bilinen büyük ağaçların arasından çıkıp ağır ağır surlara doğru yol alan dört gece süvarisinin arasında duran küçük midillinin üstünde durmakta zorlanan çocuğa bakıyorlardı. Beş yaşına yeni girmiş olan küçük, etrafına tedirgin gözlerle bakıyordu, korkusu yüzünden belli oluyordu. Bunda yanında ilerleyen atlıların ifadesiz suratlarının etkisi de büyüktü.
Normalden çok daha uzun süren ilerleyişin ardından büyük kapı kulak tırmalayan, cızırtılı bir ses çıkartarak sonuna kadar açıldı. Kapının tamamen açılmasının hemen ardından surlardan inen üstat topluluğu, küçük çocuğun da aralarında bulunduğu atlıların etrafını sardı. Atından ilk inen bembeyaz teniyle gece bile parlayan Komutan Baal idi. Yüzü dışında bütün kafasını kaplayan gümüş rengindeki miğferini çıkartıp atının üzerine koydu. Yumruk yaptığı elini kalbinin üzerine koyduktan sonra saygılı ifadelerle konuşmaya başladı. Emanet teslim edildi üstadım. Dedi.
Aferin Komutan. Tanrılar bu görevin mükâfatını verecektir. Dedi topluluğun arasından yavaş adımlarla çıkan adam. Elindeki bastonunu yere vura vura ilerliyordu. Beli hafif büküktü. Kırmızı cübbesinin içine doğru giden aksakalları, belinde biten düğmelerin arasından tekrar dışarısı ile buluşuyordu.
Yaşlı adam, Baalın yanına kadar geldi. Elini, komutanın omzuna koydu. Bu sırada diğer adamlar da birkaç saat önce yağan yağmurun yıkadığı toprağa atlayıp diz çöktüler. Tanrılar sizi korusun evlatlarım. Dedi adam titrek sesiyle.
Tanrılar hepimizi korusun. Diye cevapladı kapının önünde dikilen bütün adamlar. Dış surlarda yankılanan seslere kayıtsız kalan tek bir kişi vardı. Küçük atına alışmış olan küçük çocuk hayret ve korku duygularını aynı anda yaşıyordu. Etrafını sarmış yaşlı bunakların ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordu.
Kırmızı cübbeli adam, çocuğun yanına kadar geldi. Adın ne evlat? dedi. Sesi titremeye devam ediyordu.
Kayra. Dedi çocuk, çekinerek.
Adam Kayranın belinden tutup küçük midillisinden indirdi. Elini tuttu, kıracak kadar kuvvetli sıkıyordu. Neyse ki bir şey olmamıştı. Boşta olan diğer eliyle bir adama gel dercesine bir işaret yaptı. Adam hemen arkasına dönüp büyük bez parçasına sarılmış bir şey aldı. Ağır adımlarla kırmızılı üstadın yanına geldi. Buyurun efendim. Dedi elindeki şeyi uzatırken. Üstat, bez parçasını açtı. Arasından, surlardaki meşalelerin parlattığı gümüş bir kılıç çıkmıştı. Nazikçe tuttuğu metali Kayranın ellerine bıraktı. Küçük çocuk kılcın ağırlığına kaldıramayıp yerde buldu kendini. Neler olduğunu anlayamadan üstüne gelen tekmeler ve sopa darbeleri yüzünden canı yanıyordu. Yüzüne doğru atılan tekmeden sonra minik gözleri kapanmış, kendinden geçmişti.
? Her neyse güzeldi ama cidden en azından bize hikaye genel anlamda neyi anlatıyor deseydin. One Piece diyence; Korsan bi çoçuğun mecaralı mesela peki burda ne? Şimdi bana İntikam deme ha
