Eskiden, geçmişe çok özlem duyardım. O dönemleri merak eder, bizim için "tarih" olan zamanlarda, yerlerde yaşamak; o kitaplarda okuduğumuz insanları canlı canlı görmek, onlarla aynı havayı solumak isterdim.
Şimdi, sadece geleceği merak ediyorum. Ulaşamayacağım, hiçbir zaman göremeyeceğim o geleceği. Teknoloji ne durumda olacak, bilmediğimiz ne aletler, cihazlar kullanacak insanoğlu... Başka gezegenler, belki başka ırklar...
Fikrim neden değişti acaba, diye düşününce, aklıma tek bir cevap geldi; yaşlılık. İhtiyarladım anlamında söylemiyorum da, belli bir yaşa gelince insan sınırlarını daha çok fark ediyor, neleri görüp göremeyeceğini, hangi yıllara ulaşamayacağını az çok kestirmeye başlıyor. Bu da, içimde bir burukluk ve geleceğe özlem yaratıyor.