Olumsuz İlginç: Bazen bir eylemi bitirirken, çift bir şekilde bitirmeye çalışıyorum. Atıyorum meyve tabağından üç adet erik yedim. Dördüncüyü yemezsem içim içimi yiyor. Geriliyorum. Bir oyunu bir el oynadım diyelim. İkinci eli oynamadan oyunu kapatırsam aklım hep oyunda kalıyor. Bir animeyi izlemeye 11. Bölümde ara vermektense 10. Bölümde bırakıyor ya da 12. Bölümü de izliyorum vs.
Bunun benzerini Galatasaray maçlarında yapmaya başlamıştım ve halen hayatımın geri kalanını sarmış durumda. Örneğin 42:21'inci saniye diyelim 23 üncü veya 27 inci saniye yani 5 ve 5 in katı olmadan saniyeye bakmaya devam ediyordum. Şuanda da saniyeli saatlerin olduğu ortamlarda bu huyuma devam ediyorum.
Küçükken karıncaları teker teker bulur, ayırır ve öldürürdüm sanki birleşip bana zarar vereceklermiş gibi gelirlerdi.
Ace öldüğünde dövmesini yaptıracaktım son anda o dönemki kız arkadaşım vazgeçirmiş ve başka bir dövme yaptırmıştım.
Yatarken arkam hep duvara dayalı uyurum ki uyurken biri gelirse arkamdan yaklaşamasın ve müdahale şansım olsun diye.
Araba kullanırken orta şeritten gitmeye özen gösteririm ki bütün şeritleri gözlemleyip ona göre atraksiyon alabileyim diye.
6-7 sene öncesine kadar rasengan yada raikiri yapmaya çalışıyodum ama olmadı kendimi taijutsuya adadım kapılar peş peşe geliyor (kabul edin siz de denediniz.)
Naruto Pain'i yenip de havaya fırlatıldığında kendim yenmiş kadar sevinmiştim.
Küçüklüğümden beri ölümleri tahmin ederim ve %80 üzerinde başarılıyımdır. Örneğin kendi dedemin ölümünü 1 ay 1 gün öncesinden üst kat komşumuzun hasta olan karısının değil de sapa sağlam kocasının öleceğini ise yine yaklaşık 1 ay önce tahmin etmiş ve yakınlarıma söylemişimdir.