En Büyük Pişmanlığınız

köftePiyaz dedi ki:

Yazmaya nereden başlasam?
Kitap okumaya geç başlamak. Kitap okumaya başladığımdan beridir bilginin güzel bir şey olduğunu fark ettim. Matematiğe karşı bir merakım bile oluştu fakat bu merakımın üzerine eğilmek için geç kaldım zira ilgilenmem gereken başka uğraşlar var. Ne yazık ki ailemin okumaya ilgileri olmadığı için bu hobiyi geç edindim.

İlkokuldan liseye kadar ezik biri olmak. Evet, biri laf atsa, kafama vursa tepki vermez sinerdim. Şimdi içimdeki tüm öfke ve güç arzusu bundan mütevellit ve bunlar ileriki hayatımdaki kararları rasyonel değil duygusal almamda büyük rol oynadı. Oysa geri kalan her konuda rasyonel olup kendi meselemde duygusal davranmam işin komik tarafı.

Başarı nedir bilmemek ya da mükemmeliyetçilik. Hayatımda elle tutulur hiçbir şey olmadığı için herhangi bir işe başlığımdan belki de ilerlediğim yolda doğru şekilde gitmediğime dair bir inanç oluşur. Mesela üniversite sınavlarına çalışırken bir şekilde başlarım derse sonra 4-5 konu ilerleyince en baştaki konudan bir soru çözemediğim için geriye dönüp tüm dersi en baştan çalışırım ve haftalarımı ziyan ederim. Bu başka pek çok şeyde de böyle.

3-4 şeye aynı anda vakit ayırmak. Olmuyor. Sonra hiçbirinde gıdım ilerleyemeyince başlıyor depresyon ve peşi sıra birkaç haftalık eylemsizlik.

İlk üniversitemi yarım bırakmak. Bunun için eskiden pişman değilim derdim ama şimdi dönüp bakınca cidden epey pişmanım. Hayallerimin peşinden onu bitirip bir işe girerek de koşabilirdim, biraz inat biraz cahillik sonucu berbat ettim. Hayallerime kısa zamanda başarırım sandım, yıllar geçti elimde hiçbir şey yok.

Tüm bunlar sebebiyle kaçan yıllar. Ne bir dost ne de bir sevgili. Cenazem olsa akrabam dışında gelecek olanlar en yakınlarımın arkadaşları, onlar da yakınlarımı teselli etmek için gelir. Şimdi geriye dönüp bakınca harcanan onca saat kimi hayallerime kimi boşluğa ve sonuç sıfır. İleride bir şeyler elde etsem de arkama bakıp geri alamayacağım yıllar aklıma gelir.
Ama bir yandan da ölmekten çok korkuyorum, ölürsem başarısız bir şekilde öleceğim ve sonrası için anlam taşımasa da şu an benim için önemli. Bu yüzden geçmişi düşünmemeye çalışıyorum çünkü hemen ardından depresyon gelecek biliyorum. Sürekli şu anda kalmalıyım.

Foruma bundan sonra girmeyebilirim. Kendinize iyi bakın.

Genişletmek için tıkla ...

BlackMask dedi ki:

Baştan sonra haklısın. Karşılıksız iyilikten hayvanlar anlıyor. Saf duygularla hareket ediyorlar. Ama insanlar, neredeyse hepsi bunu hak etmiyor.
Seni görünce biraz duygulandım. Karşılıksız yaşadığın ve yaşamaya devam ettiğin için tebrij ediyorum. Hep mutlu ol, iyi dilekler seninle olsun.

Genişletmek için tıkla ...

II. Invictus dedi ki:

KFde vakit geçirmek.

Genişletmek için tıkla ...

Mihawk dedi ki:

KF'de vakit geçirmek pişmanlık değildir. KF'ye üye olmak pişmanlıktır. Çünkü üye olduktan sonra geri dönüş yoktur.

Genişletmek için tıkla ...