94'ten beri karşılık almadan yaşıyorum. Kimseye tavsiye etmem. Kimse iyiliği hak etmiyor, ben iyi olmaya devam edeceğim.
En Büyük Pişmanlığınız
- Konbuyu başlatan AkaAshi
- Başlangıç tarihi
Herkesi ciddiye almak.
İnsanları sürekli kendimden üstün gördüm. Bana göre ben, aşağılık birisiydim. Bu yüzden hiçbir konuda başka birisinden daha yetkin olamazdım. Bundan dolayı başkalarından yardım ve tavsiye almaya muhtaçtım. Başkalarının düşüncesine öyle takılıydım ki özgürce kararlar alamazdım. Tabii, ailemin fazla otoriter ve katı olması da beni iyice bu duruma itti.
Geçmiş zaman eki kullandım diye bunu aştığımı sanmayın. Bu duruma şu anda da sıkı sıkıya bağlıyım. Aşmaya çalışıyorum. Bazen haddinden fazla başına buyruk, bencil ve ahlaksız birine dönüşeceğim diye çok korkuyorum. Bu süreçte sürekli kutsal kitap okumaya çalışıyorum. İçimde zaman zaman bir boşluk oluşuyor ve o boşluğu Kitâb-ı Mukaddes ile dolduruyorum. Belki de zorunda hissediyorum? Bilmiyorum.
Neden ve nasıl böyle birisine dönüştüm onu da bilmiyorum. Emin değilim. Vakti zamanında çok takılı kaldım başkalarında sebebi budur herhalde diye düşünüyorum.
İnsanları sürekli kendimden üstün gördüm. Bana göre ben, aşağılık birisiydim. Bu yüzden hiçbir konuda başka birisinden daha yetkin olamazdım. Bundan dolayı başkalarından yardım ve tavsiye almaya muhtaçtım. Başkalarının düşüncesine öyle takılıydım ki özgürce kararlar alamazdım. Tabii, ailemin fazla otoriter ve katı olması da beni iyice bu duruma itti.
Geçmiş zaman eki kullandım diye bunu aştığımı sanmayın. Bu duruma şu anda da sıkı sıkıya bağlıyım. Aşmaya çalışıyorum. Bazen haddinden fazla başına buyruk, bencil ve ahlaksız birine dönüşeceğim diye çok korkuyorum. Bu süreçte sürekli kutsal kitap okumaya çalışıyorum. İçimde zaman zaman bir boşluk oluşuyor ve o boşluğu Kitâb-ı Mukaddes ile dolduruyorum. Belki de zorunda hissediyorum? Bilmiyorum.
Neden ve nasıl böyle birisine dönüştüm onu da bilmiyorum. Emin değilim. Vakti zamanında çok takılı kaldım başkalarında sebebi budur herhalde diye düşünüyorum.
Belki düzelirler diye düşünmek ve buna inanmak.
Yazmaya nereden başlasam?
Kitap okumaya geç başlamak. Kitap okumaya başladığımdan beridir bilginin güzel bir şey olduğunu fark ettim. Matematiğe karşı bir merakım bile oluştu fakat bu merakımın üzerine eğilmek için geç kaldım zira ilgilenmem gereken başka uğraşlar var. Ne yazık ki ailemin okumaya ilgileri olmadığı için bu hobiyi geç edindim.
İlkokuldan liseye kadar ezik biri olmak. Evet, biri laf atsa, kafama vursa tepki vermez sinerdim. Şimdi içimdeki tüm öfke ve güç arzusu bundan mütevellit ve bunlar ileriki hayatımdaki kararları rasyonel değil duygusal almamda büyük rol oynadı. Oysa geri kalan her konuda rasyonel olup kendi meselemde duygusal davranmam işin komik tarafı.
Başarı nedir bilmemek ya da mükemmeliyetçilik. Hayatımda elle tutulur hiçbir şey olmadığı için herhangi bir işe başlığımdan belki de ilerlediğim yolda doğru şekilde gitmediğime dair bir inanç oluşur. Mesela üniversite sınavlarına çalışırken bir şekilde başlarım derse sonra 4-5 konu ilerleyince en baştaki konudan bir soru çözemediğim için geriye dönüp tüm dersi en baştan çalışırım ve haftalarımı ziyan ederim. Bu başka pek çok şeyde de böyle.
3-4 şeye aynı anda vakit ayırmak. Olmuyor. Sonra hiçbirinde gıdım ilerleyemeyince başlıyor depresyon ve peşi sıra birkaç haftalık eylemsizlik.
İlk üniversitemi yarım bırakmak. Bunun için eskiden pişman değilim derdim ama şimdi dönüp bakınca cidden epey pişmanım. Hayallerimin peşinden onu bitirip bir işe girerek de koşabilirdim, biraz inat biraz cahillik sonucu berbat ettim. Hayallerime kısa zamanda başarırım sandım, yıllar geçti elimde hiçbir şey yok.
Tüm bunlar sebebiyle kaçan yıllar. Ne bir dost ne de bir sevgili. Cenazem olsa akrabam dışında gelecek olanlar en yakınlarımın arkadaşları, onlar da yakınlarımı teselli etmek için gelir. Şimdi geriye dönüp bakınca harcanan onca saat kimi hayallerime kimi boşluğa ve sonuç sıfır. İleride bir şeyler elde etsem de arkama bakıp geri alamayacağım yıllar aklıma gelir.
Ama bir yandan da ölmekten çok korkuyorum, ölürsem başarısız bir şekilde öleceğim ve sonrası için anlam taşımasa da şu an benim için önemli. Bu yüzden geçmişi düşünmemeye çalışıyorum çünkü hemen ardından depresyon gelecek biliyorum. Sürekli şu anda kalmalıyım.
Foruma bundan sonra girmeyebilirim. Kendinize iyi bakın.
Kitap okumaya geç başlamak. Kitap okumaya başladığımdan beridir bilginin güzel bir şey olduğunu fark ettim. Matematiğe karşı bir merakım bile oluştu fakat bu merakımın üzerine eğilmek için geç kaldım zira ilgilenmem gereken başka uğraşlar var. Ne yazık ki ailemin okumaya ilgileri olmadığı için bu hobiyi geç edindim.
İlkokuldan liseye kadar ezik biri olmak. Evet, biri laf atsa, kafama vursa tepki vermez sinerdim. Şimdi içimdeki tüm öfke ve güç arzusu bundan mütevellit ve bunlar ileriki hayatımdaki kararları rasyonel değil duygusal almamda büyük rol oynadı. Oysa geri kalan her konuda rasyonel olup kendi meselemde duygusal davranmam işin komik tarafı.
Başarı nedir bilmemek ya da mükemmeliyetçilik. Hayatımda elle tutulur hiçbir şey olmadığı için herhangi bir işe başlığımdan belki de ilerlediğim yolda doğru şekilde gitmediğime dair bir inanç oluşur. Mesela üniversite sınavlarına çalışırken bir şekilde başlarım derse sonra 4-5 konu ilerleyince en baştaki konudan bir soru çözemediğim için geriye dönüp tüm dersi en baştan çalışırım ve haftalarımı ziyan ederim. Bu başka pek çok şeyde de böyle.
3-4 şeye aynı anda vakit ayırmak. Olmuyor. Sonra hiçbirinde gıdım ilerleyemeyince başlıyor depresyon ve peşi sıra birkaç haftalık eylemsizlik.
İlk üniversitemi yarım bırakmak. Bunun için eskiden pişman değilim derdim ama şimdi dönüp bakınca cidden epey pişmanım. Hayallerimin peşinden onu bitirip bir işe girerek de koşabilirdim, biraz inat biraz cahillik sonucu berbat ettim. Hayallerime kısa zamanda başarırım sandım, yıllar geçti elimde hiçbir şey yok.
Tüm bunlar sebebiyle kaçan yıllar. Ne bir dost ne de bir sevgili. Cenazem olsa akrabam dışında gelecek olanlar en yakınlarımın arkadaşları, onlar da yakınlarımı teselli etmek için gelir. Şimdi geriye dönüp bakınca harcanan onca saat kimi hayallerime kimi boşluğa ve sonuç sıfır. İleride bir şeyler elde etsem de arkama bakıp geri alamayacağım yıllar aklıma gelir.
Ama bir yandan da ölmekten çok korkuyorum, ölürsem başarısız bir şekilde öleceğim ve sonrası için anlam taşımasa da şu an benim için önemli. Bu yüzden geçmişi düşünmemeye çalışıyorum çünkü hemen ardından depresyon gelecek biliyorum. Sürekli şu anda kalmalıyım.
Foruma bundan sonra girmeyebilirim. Kendinize iyi bakın.
Baştan sonra haklısın. Karşılıksız iyilikten hayvanlar anlıyor. Saf duygularla hareket ediyorlar. Ama insanlar, neredeyse hepsi bunu hak etmiyor.
Seni görünce biraz duygulandım. Karşılıksız yaşadığın ve yaşamaya devam ettiğin için tebrij ediyorum. Hep mutlu ol, iyi dilekler seninle olsun.
Bu Konuya Bakmış Kullanıcılar (Üye: 0, Ziyaretçi: 1)
Korsanfan.com Her Hakkı Saklıdır. 2008-2023.
Tasarım Korsanfan V.6.0
Tasarım Korsanfan V.6.0
