Fazla epik. Uzun zamandır OP'den tat almıyordum, benim için alışkanlık olmuştu. Hatta takip etmeme forum sebep oluyordu, arada buraya sardıkça birikmiş bölümleri okuyup güncele geliyordum. Ama bu bölüm beni OP'yi sevdiğim günlere götürdü, hatıralarımı canlandırdı. Uzun zamandır ilk defa OP okuduğum için bu denli mutlu oldum. Oda kendi kaleminin üzerine çıkmış. Odak çatıya döndüğü andan itibaren yirmi yıllık tecrübesini konuşturmuş resmen. Oradaki atmosfer beni içine çekti. Bu yaşımda bir manga panelinden bu denli etki alabileceğimi düşünmezdim. Ama atmosferin ağırlığını ve gerilimi bana yaşattı, okuyucuya bunu aktarmak büyük başarıdır. Deyim yerindeyse ortamdaki kral hakiyi omuzlarımda hissettim.
Çatıya geçiş anından itibaren panellerin açılarından tut, karakterlerin aldığı pozisyonlara ve tavırlarına her şey muazzam. Öyle ki serinin klişeleri bile o kadar fazla rahatsız etmedi. Luffy'nin prensesi kurtarma öyküsünden tut, 1000. kez söylediği korsanlar kralı olacağım lafını bile görmezden geldim, sahneler bir şekilde yedirdi. İki canavarın karşısına çıkan beş tane yiğit, bir destan anlatımı gibi. Kaido ve Big Mom'u ilk defa böyle aura verirken hissettim. Ardından Luffy'nin direkt olarak Kinemon'a gitmesi ile duygusal bir sahne. Diğer tarafta üzerlerinde Azrail'in gölgesi dolaşırken ki Kid'in vurdum duymazlığı ve koca topları. Law'ın ben zaten ölmüşüm, uzatmaları oynuyorum rahatlığı. İki yonko karşısında bu kadar rahat olacak yüreklilikleri bile ayrı bir tat. O iki üç panel serinin en efsane sahneleri olabilir bence. Damardan altın vuruş almış da bulutlara uçmuş gibiydim. Sanji'nin düğün pastasından tatmış. Nami ve Robin'i çıplak görmüş gibiydim. Bana külfet olmuş OP'dan tekrar eski tadı aldıran Oda'yı alkışlıyorum, ben 1000. bölümü beğendim. Bir daha böyle duygular yaşatacağını da sanmam ama 2 3 kere verse yeter. Rocks savaşı, Luffy vs Teach savaşı ya da gizli sırlardan biri vs. Neyse son olarak O ÇATIDA KAN GÖRÜYORUM! KOLLAR KOPSUN! GÖZLER YERİNDEN ÇIKSIN! DİŞLER DÖKÜLSÜN!KEMİKLER PARÇA PİNÇİK OLSUN! ÖLÜMÜNEEE DÖVÜŞ VAR ÖLÜMÜNEEEEEEEE!