[Spoiler] Genel Tartışma

[GAMBIT]

Luffy'nin babası yonkou olduktan sonra kendisinin ne özelliği kalıyor. Dedesi yonkou babası yonkou ve Luffy de yonkou neyi başaracak bu çocuk? Hem Fuji ile Akainu arasında dağlar mı var? Az çok Fuji dedim ondan güçlüde çıkabilir zayıfta olabilir. Bir yonkounun mekanı başka yonkou basacak zor.


Ben ne zaman öyle şeyler yazdım yahu, hep Dof'u siz katıyorsunuz. Güçlü çıkarsa benim için eksi olur. Üste yazdım, ben luffy'nin kimsesiz bir çocuk olarak bunları yapmasını isterdim. Hayal etti ve yaptı. D.'nin gizemi bile yalan oluyor böyle. Prof'un oğlu prof başarı nerde? Köyden çıkıp nobel alacak ki, bizde helal diyelim.

Luffy'nin zaten yonkou olmasının bir özelliği yok. Yonkou üstü bir şey olmasının özelliği var. Kaido'nun Shanks'ın üzerine çıkamayacaksa korsan kral olmasın.

 

[Daredewill]

Haydaa şimdi de yalancı çıktık. :S Mübarek sen değil miydin Dof>Fuji diyen her yerde. Şimdi de Dragon'a Fuji seviyesi demedin mi? E bu durumda Dof>Dragon oluyor işte. :/

Ama ben hiç birleştirmedim şimdiye kadar. Dof>Fuji ve Fuji<=>Dragon net değil ama aynı seviyedeler aşağı yukarı. Güç dengesi çok mu önemli, sürekli değişiyor zaten hem bu seriye uygun değil vs konuşmak. Hikayelere odaklanalım.

Onu bırak da kimsesiz Lufy daha iyi olmaz mıydı, ona ne diyorsun?

 

[Raiden]

Ama ben hiç birleştirmedim şimdiye kadar. Dof>Fuji ve Fuji<=>Dragon net değil ama aynı seviyedeler aşağı yukarı. Güç dengesi çok mu önemli, sürekli değişiyor zaten hem bu seriye uygun değil vs konuşmak. Hikayelere odaklanalım.

Onu bırak da kimsesiz Lufy daha iyi olmaz mıydı, ona ne diyorsun?

Ula Selim. Neyse. :/
Yok bence bu şekilde daha heyecanlı oldu. Genel Klişe olan ana karakterin babasının önemli ve güçlü birisi olması benim hoşuma gidiyor. Rahatsız değilim yani.

Bir de önceki mesajına ithafen; Dragon prof. ama Luffy de ordinaryüs olacak. Luffy'nin macerası bittiğinde sıradan bir yonkoudan fazlası olacak. (Sıradan yonkou da çok saçma oldu ama anla işte)

 

[RedTeroR]

Ula Selim. Neyse. :/
Yok bence bu şekilde daha heyecanlı oldu. Genel Klişe olan ana karakterin babasının önemli ve güçlü birisi olması benim hoşuma gidiyor. Rahatsız değilim yani.

Bir de önceki mesajına ithafen; Dragon prof. ama Luffy de ordinaryüs olacak. Luffy'nin macerası bittiğinde sıradan bir yonkoudan fazlası olacak. (Sıradan yonkou da çok saçma oldu ama anla işte)

Dragon'un güç seviyesini açıklıyorum.
WB>Dragon>Yonkou
Kesin bilgi paylaşım yapın millet öğrensin

 

[Raiden]

Dragon'un güç seviyesini açıklıyorum.
WB>Dragon>Yonkou
Kesin bilgi paylaşım yapın millet öğrensin

Wb>Dragon=Yonkou yeterli.

 

[Raiden]

Araya Mihawk'ı katmaya geldim.

Dragon Yonkou olsa sırıtmaz diyeyim.

Az ötede oynasın o. :S

 

[Daredewill]

Ula Selim. Neyse. :/
Yok bence bu şekilde daha heyecanlı oldu. Genel Klişe olan ana karakterin babasının önemli ve güçlü birisi olması benim hoşuma gidiyor. Rahatsız değilim yani.

Bir de önceki mesajına ithafen; Dragon prof. ama Luffy de ordinaryüs olacak. Luffy'nin macerası bittiğinde sıradan bir yonkoudan fazlası olacak. (Sıradan yonkou da çok saçma oldu ama anla işte)

Benimde hep tam tersi oldu. Zaten bu ana karakterlerden kopmam da biraz bu yüzden.

Naruto'yu sevdim, üzüldüm onunla. sand of sarrow dinlerken özellikle. Bu çocuk hokage olacak lan dedik herkes kabul edecek, kızlar bakacak dedik. Kimsesizdi, yalnızdı. Sasuske Uchiha, Neji hyuga dediği zaman herkes farklı bakardı. Bu Uzumaki uzumaki dese de kimse bilmezdi. Uzumaki'nin bir önemi yoktu. Tilki ile bu çocuk başka bir şey olacak dedik. Torpili aynı zamanda nefret edilmesine neden olan tilkiydi. Ama sonra babası dahi, anası Uzumaki ve bu Uzumakiler hayvan oldu çıktı. Sonuç naruto yine de özeldi ama...

Gizli İçerik

İchigo ne desem bilemedim. Ne çıkmadı ki adamda.

Luffy, yahu ben bu çocuğun gariban kendine güvenen halini sevdim. Zoro-Nami-Luffy küçücük kayıktaki hallerine hayran oldum. Bir korsanı örnek almış, kendinden başka kimsesi olmayan bir kral vardı. Arlong park'ı basan çocuk kimin yüreğinde taht kurmaz ki. D. gizemi vardı. Potansiyeli vardı. Ona inanmış bir Coby vardı. Coby amiral olursa Coby>all olur bana göre. Kimsesiz çocuk daha ne olsun. Luffy de hasırşapka denildi, fillerde olsa o zaman nerden bileceksin barda bu çocuk Roger'ı anımsattı. Çok çok sonra filleri öğrendik. O zaman manga mı vardı. Ölümü gülerek karşılayan bir velet. Monkey D. Lufy diyor, kimse sallamıyor çocuğu, D. bir gizem ve hoşumuza gidiyor. Croco'yu gömüyor ama D. diye potansiyeli sınır tanımıyor diyoruz. D. ler önemli işte. Sonra evrende Monkey D. Garp varmış ve bu adam Roger'ı kovalamış. Bizimkinin dedesi çıktı. Ne yaparsan yap işte. Sonra yok babası en çok aranan adam, tüm sıcaklığım o kimsesiz beni kandırmayan çocuğaydı. Monkey D. Lufy deyince Garp'ın neyi oluyorsun diye niye zamanında kimse tırsmadı. Şimdi Mom Garp diyor ama. kafa dede diyor.

Ben kimsesiz Monkey D. Luffy'yi sevmiştim, beni aldattı. Beni daha da bu kadar içten yazarken bulamazsın.

Goku ilk göz ağrım ve daha bir sürü ana karakter yazarım. Gon, Natsu, Torikovb.. ama gerek yok.

Not: Şarkı eşliğinde okursan sevinirim.

 

[Crocus]

Benimde hep tam tersi oldu. Zaten bu ana karakterlerden kopmam da biraz bu yüzden.

Naruto'yu sevdim, üzüldüm onunla. sand of sarrow dinlerken özellikle. Bu çocuk hokage olacak lan dedik herkes kabul edecek, kızlar bakacak dedik. Kimsesizdi, yalnızdı. Sasuske Uchiha, Neji hyuga dediği zaman herkes farklı bakardı. Bu Uzumaki uzumaki dese de kimse bilmezdi. Uzumaki'nin bir önemi yoktu. Tilki ile bu çocuk başka bir şey olacak dedik. Torpili aynı zamanda nefret edilmesine neden olan tilkiydi. Ama sonra babası dahi, anası Uzumaki ve bu Uzumakiler hayvan oldu çıktı. Sonuç naruto yine de özeldi ama...

Gizli İçerik

İchigo ne desem bilemedim. Ne çıkmadı ki adamda.

Luffy, yahu ben bu çocuğun gariban kendine güvenen halini sevdim. Zoro-Nami-Luffy küçücük kayıktaki hallerine hayran oldum. Bir korsanı örnek almış, kendinden başka kimsesi olmayan bir kral vardı. Arlong park'ı basan çocuk kimin yüreğinde taht kurmaz ki. D. gizemi vardı. Potansiyeli vardı. Ona inanmış bir Coby vardı. Coby amiral olursa Coby>all olur bana göre. Kimsesiz çocuk daha ne olsun. Luffy de hasırşapka denildi, fillerde olsa o zaman nerden bileceksin barda bu çocuk Roger'ı anımsattı. Çok çok sonra filleri öğrendik. O zaman manga mı vardı. Ölümü gülerek karşılayan bir velet. Monkey D. Lufy diyor, kimse sallamıyor çocuğu, D. bir gizem ve hoşumuza gidiyor. Croco'yu gömüyor ama D. diye potansiyeli sınır tanımıyor diyoruz. D. ler önemli işte. Sonra evrende Monkey D. Garp varmış ve bu adam Roger'ı kovalamış. Bizimkinin dedesi çıktı. Ne yaparsan yap işte. Sonra yok babası en çok aranan adam, tüm sıcaklığım o kimsesiz beni kandırmayan çocuğaydı. Monkey D. Lufy deyince Garp'ın neyi oluyorsun diye niye zamanında kimse tırsmadı. Şimdi Mom Garp diyor ama. kafa dede diyor.

Ben kimsesiz Monkey D. Luffy'yi sevmiştim, beni aldattı. Beni daha da bu kadar içten yazarken bulamazsın.

Goku ilk göz ağrım ve daha bir sürü ana karakter yazarım. Gon, Natsu, Torikovb.. ama gerek yok.

Not: Şarkı eşliğinde okursan sevinirim.

Uzun süredir forumda okuduğum en güzel yazı galiba.
+9999999999999999

 

[GeorgeRMartin]

Benimde hep tam tersi oldu. Zaten bu ana karakterlerden kopmam da biraz bu yüzden.

Naruto'yu sevdim, üzüldüm onunla. sand of sarrow dinlerken özellikle. Bu çocuk hokage olacak lan dedik herkes kabul edecek, kızlar bakacak dedik. Kimsesizdi, yalnızdı. Sasuske Uchiha, Neji hyuga dediği zaman herkes farklı bakardı. Bu Uzumaki uzumaki dese de kimse bilmezdi. Uzumaki'nin bir önemi yoktu. Tilki ile bu çocuk başka bir şey olacak dedik. Torpili aynı zamanda nefret edilmesine neden olan tilkiydi. Ama sonra babası dahi, anası Uzumaki ve bu Uzumakiler hayvan oldu çıktı. Sonuç naruto yine de özeldi ama...

Gizli İçerik

İchigo ne desem bilemedim. Ne çıkmadı ki adamda.

Luffy, yahu ben bu çocuğun gariban kendine güvenen halini sevdim. Zoro-Nami-Luffy küçücük kayıktaki hallerine hayran oldum. Bir korsanı örnek almış, kendinden başka kimsesi olmayan bir kral vardı. Arlong park'ı basan çocuk kimin yüreğinde taht kurmaz ki. D. gizemi vardı. Potansiyeli vardı. Ona inanmış bir Coby vardı. Coby amiral olursa Coby>all olur bana göre. Kimsesiz çocuk daha ne olsun. Luffy de hasırşapka denildi, fillerde olsa o zaman nerden bileceksin barda bu çocuk Roger'ı anımsattı. Çok çok sonra filleri öğrendik. O zaman manga mı vardı. Ölümü gülerek karşılayan bir velet. Monkey D. Lufy diyor, kimse sallamıyor çocuğu, D. bir gizem ve hoşumuza gidiyor. Croco'yu gömüyor ama D. diye potansiyeli sınır tanımıyor diyoruz. D. ler önemli işte. Sonra evrende Monkey D. Garp varmış ve bu adam Roger'ı kovalamış. Bizimkinin dedesi çıktı. Ne yaparsan yap işte. Sonra yok babası en çok aranan adam, tüm sıcaklığım o kimsesiz beni kandırmayan çocuğaydı. Monkey D. Lufy deyince Garp'ın neyi oluyorsun diye niye zamanında kimse tırsmadı. Şimdi Mom Garp diyor ama. kafa dede diyor.

Ben kimsesiz Monkey D. Luffy'yi sevmiştim, beni aldattı. Beni daha da bu kadar içten yazarken bulamazsın.

Goku ilk göz ağrım ve daha bir sürü ana karakter yazarım. Gon, Natsu, Torikovb.. ama gerek yok.

Not: Şarkı eşliğinde okursan sevinirim.

üşenmedim okudum lan bu ne acı be

 

[Raiden]

Benimde hep tam tersi oldu. Zaten bu ana karakterlerden kopmam da biraz bu yüzden.

Naruto'yu sevdim, üzüldüm onunla. sand of sarrow dinlerken özellikle. Bu çocuk hokage olacak lan dedik herkes kabul edecek, kızlar bakacak dedik. Kimsesizdi, yalnızdı. Sasuske Uchiha, Neji hyuga dediği zaman herkes farklı bakardı. Bu Uzumaki uzumaki dese de kimse bilmezdi. Uzumaki'nin bir önemi yoktu. Tilki ile bu çocuk başka bir şey olacak dedik. Torpili aynı zamanda nefret edilmesine neden olan tilkiydi. Ama sonra babası dahi, anası Uzumaki ve bu Uzumakiler hayvan oldu çıktı. Sonuç naruto yine de özeldi ama...

Gizli İçerik

İchigo ne desem bilemedim. Ne çıkmadı ki adamda.

Luffy, yahu ben bu çocuğun gariban kendine güvenen halini sevdim. Zoro-Nami-Luffy küçücük kayıktaki hallerine hayran oldum. Bir korsanı örnek almış, kendinden başka kimsesi olmayan bir kral vardı. Arlong park'ı basan çocuk kimin yüreğinde taht kurmaz ki. D. gizemi vardı. Potansiyeli vardı. Ona inanmış bir Coby vardı. Coby amiral olursa Coby>all olur bana göre. Kimsesiz çocuk daha ne olsun. Luffy de hasırşapka denildi, fillerde olsa o zaman nerden bileceksin barda bu çocuk Roger'ı anımsattı. Çok çok sonra filleri öğrendik. O zaman manga mı vardı. Ölümü gülerek karşılayan bir velet. Monkey D. Lufy diyor, kimse sallamıyor çocuğu, D. bir gizem ve hoşumuza gidiyor. Croco'yu gömüyor ama D. diye potansiyeli sınır tanımıyor diyoruz. D. ler önemli işte. Sonra evrende Monkey D. Garp varmış ve bu adam Roger'ı kovalamış. Bizimkinin dedesi çıktı. Ne yaparsan yap işte. Sonra yok babası en çok aranan adam, tüm sıcaklığım o kimsesiz beni kandırmayan çocuğaydı. Monkey D. Lufy deyince Garp'ın neyi oluyorsun diye niye zamanında kimse tırsmadı. Şimdi Mom Garp diyor ama. kafa dede diyor.

Ben kimsesiz Monkey D. Luffy'yi sevmiştim, beni aldattı. Beni daha da bu kadar içten yazarken bulamazsın.

Goku ilk göz ağrım ve daha bir sürü ana karakter yazarım. Gon, Natsu, Torikovb.. ama gerek yok.

Not: Şarkı eşliğinde okursan sevinirim.

Gizli İçerik

Ağlattın. Olabilir elbette. Bakış açısı farkına dair müthiş bir örnek. Benim hiç gözüme çarpmayan, hatta hoşuma giden bir durum senin için can sıkıcı olmuş.