Dark Souls 2’yi Platinledim
Öncelikle şunu diyeyim Dark Souls 2 şu ana kadar oynadığım açık ara en zayıf Souls oyunuydu. Oyun fena değildi ama ailenin kesinlikle en zayıf üyesi. Sebeplerine sonra değineceğim.
Oyunun Ps sürümünü platinlemek için oyunu 3 DLC’si ile birlikte 2,5 defa bitirmem gerekiyordu. Bir oyunu platinlemek için bütün dlc’leri de oynamak zorunda bırakılmayı ilk defa bu oyunda tanık oluyorum. Arkadaki mantığı anlıyorum ama bu olay DLC’nin anlam karşılığına tamamen ters. Neyse buna da boyun eğmedik tabiki.
Haliyle DLC’ler süreyi bir hayli uzattı ve 77 küsür saatte platin kupasına ulaşabildim.
Karakter en sonunda seviye 237’ye ulaştı. Ve oyun her New Game+’da daha da zorlaşıyor ve platin için New Game++’nın yarısına kadar oynamam gerekiyordu çünkü bazı büyüler ve Miracle'lar oyunun o aşamasında bulunuyordu anca.
İlk bitirişte 38 başarımın 33’ünü topladım yani bir oynanışta toplanabilecek kadarını toplayabildim. Geriye kalan 5 kupa için ise 3 DLC + oyunu 1,5 defa daha bitirmek zorundaydım.
Welcome to Fromsoftware. Sürüm sürüm süründürecekler illa. Zorluk olarak Sekiro ve Demon's Souls'a yaklaşamaz ama Dark Souls 1'den bir tık daha zor olduğunu söyleyebilirim.
Souls evreninin kurucusu Miyazaki, Dark Souls 2 yapılırken Bloodborne üzerinde çalışıyordu yani Dark Souls 2’ye katkısı oldu ama yapımcılığını üstlenen isim Miyazaki değildi.
En zayıf halka olmasının sebeplerinden biri de bu mu bilmiyorum ve hiçbir zaman net olarak bilemeyeceğiz ama bunu arada belirtmek istedim.
Şimdi oyunun içeriğine gelelim ve benim için neden Souls oyunları arasında en zayıf halka olduğunu söyleyeyim.
İlk şaşırmayı ilk defa pot içtiğimde yaşadım. Potun çok yavaş içilmesi beni biraz şaşırttı ama buna başta fazla takılmadım çünkü potun yavaş içilmesinin acısını ileri aşamalardaki kombatlarda doya doya yaşadım. İnanır mısınız potu çok çok az daha hızlı içebilmek için özellikle skillemem gereken statlar bulunuyor oyunda. Buna mantık bulmak için kafa yorarken ikinci bir şokla karşılaştım.
Eşya taşıma yükünü arttırmak için ayrı bir stat açmışlar. Önce Statla mal mal bakıştıktan sonra öyle yada böyle ruhlarımın bir kısmını o nalet stata harcamak zorunda kaldım. Ds1’de stamina, Demon's Souls' de ise Vitality ile yük artıyordu yani bir paket içerisinde bulunuyordu ama Ds2’nin başındakiler ayrı bir stat açma gereği duymuş ve kimse de neden bunu yapıyoruz diye sormamış herhalde ama iyi yönünden bakmak lazım çünkü bu hatadan ders çıkardılar ve umarım hiçbir zaman tekrarlamazlar.
Bir diğer konu ise Bosslar.
Bosslar diğer Souls oyunlarına nazaran aşırı özensiz ve sıradandı.
Dark Souls 1’deki Nito, Izalith, Seath nerde Dark Souls 2’deki tasarım fakiri çakma Bosslar nerde.
Beni Dark Souls 2’de cidden derinden etkileyen ve gözümü alamadığım tek varlık ahanda bu kraldı
Saygımdan göz teması kurmadan yaklaştım ve oradan ona sırtımı dönmeden geri adımlar atarak uzaklaştım öyle bir endamı vardı.
Oyundaki bossların hepsini toplasan bir Ancient Dragon etmiyor maalesef.
Bir diğer konu da normalde Fromsoftware, souls oyunlarındaki dünyayı muazzam bir simetri ve mimari ile inşa ediyor ama Dark Souls 2 bu konuda da diğerlerine göre geri kalmış maalesef.
Çiftlik güneşlik gülistanlık bir alanda gezerken küçük bir tüneli geçtikten sonra sonra birden yağmur kıyamet olan bir alan geliyor mesela veya normal kamplı bir alandan aşağıya inip geri çıktığımızda birden lavlar içinde bir kalenin belirmesi gibi.
Dark Souls 1’de çoğu bölge mantık çerçevesi içerisindeydi, yerin altı zehir kuyusuydu, onun altı da lavlar içerisindeydi gibi gibi ve bu alanları mantık ve muazzam bir mimari ile birbirine bağlamıştı.
Dark Souls 2’nin 2. ve 3. DLC’lerin hakkını yemeyeyim onların mimari yapısı başarılıydı. Açıkçası 1. Dlc pek hoşuma gitmedi.
En sevdiğim alanlardan biri 3. Dlc’deydi güzel bir Level tasarımına sahipti ve manzarası da bir hayli güzeldi
Beğendiğim bir diğer alan ise klasik bizim güzel base Majula.
Dark Souls 1, derin, güzel ve kaliteli ihanet dolu yan hikayelerden oluşurken Dark Souls 2’deki yan görevler bana biraz sıradan ve boş geldi. Açıkçası Benhard of Jugo hariç hiçbir karaktere karşı bir şey hissedemedim. Hepsini toplasan maalesef bir Siegmeyer, Patches veya Solaire etmiyor. Dark Souls 1’deki Siegmeyer yan görevinde adeta yıkılmıştım.
Dark Souls 1’de hep acı ve hüzün dolu bir ortam ve hava bulunurken Dark Souls 2’de bi böyle bi böyle bir hava bulunuyor ve oyun bir türlü kıvamı tutturamıyor ve en sonunda da bir şey hissetmeden oyunu bitirmiş oluyorsun. Yani adı üstünde o karanlık hava sönük kalıyor oyunda.
Sonuç olarak fena oyun da değildi ama diğer Souls oyunlarıyla karşılaştırıldığı zaman birçok eksiği ortaya çıkıyor maalesef.
Dark Souls 3'ü de Elden Ring çıkmadan platinlemeye çalışacağım ama Souls oyunlarına biraz ara vercem çünkü açıkçası Ds1 ve Ds2 beni biraz yordu.
Eğer buraya kadar okuduysan teşekkür ederim ve teşekkür olarak sana Dark Souls 2’nin muazzam ending credit temasını sunuyorum.
Öncelikle şunu diyeyim Dark Souls 2 şu ana kadar oynadığım açık ara en zayıf Souls oyunuydu. Oyun fena değildi ama ailenin kesinlikle en zayıf üyesi. Sebeplerine sonra değineceğim.
Oyunun Ps sürümünü platinlemek için oyunu 3 DLC’si ile birlikte 2,5 defa bitirmem gerekiyordu. Bir oyunu platinlemek için bütün dlc’leri de oynamak zorunda bırakılmayı ilk defa bu oyunda tanık oluyorum. Arkadaki mantığı anlıyorum ama bu olay DLC’nin anlam karşılığına tamamen ters. Neyse buna da boyun eğmedik tabiki.
Haliyle DLC’ler süreyi bir hayli uzattı ve 77 küsür saatte platin kupasına ulaşabildim.
Karakter en sonunda seviye 237’ye ulaştı. Ve oyun her New Game+’da daha da zorlaşıyor ve platin için New Game++’nın yarısına kadar oynamam gerekiyordu çünkü bazı büyüler ve Miracle'lar oyunun o aşamasında bulunuyordu anca.
İlk bitirişte 38 başarımın 33’ünü topladım yani bir oynanışta toplanabilecek kadarını toplayabildim. Geriye kalan 5 kupa için ise 3 DLC + oyunu 1,5 defa daha bitirmek zorundaydım.
Welcome to Fromsoftware. Sürüm sürüm süründürecekler illa. Zorluk olarak Sekiro ve Demon's Souls'a yaklaşamaz ama Dark Souls 1'den bir tık daha zor olduğunu söyleyebilirim.
Souls evreninin kurucusu Miyazaki, Dark Souls 2 yapılırken Bloodborne üzerinde çalışıyordu yani Dark Souls 2’ye katkısı oldu ama yapımcılığını üstlenen isim Miyazaki değildi.
En zayıf halka olmasının sebeplerinden biri de bu mu bilmiyorum ve hiçbir zaman net olarak bilemeyeceğiz ama bunu arada belirtmek istedim.
Şimdi oyunun içeriğine gelelim ve benim için neden Souls oyunları arasında en zayıf halka olduğunu söyleyeyim.
İlk şaşırmayı ilk defa pot içtiğimde yaşadım. Potun çok yavaş içilmesi beni biraz şaşırttı ama buna başta fazla takılmadım çünkü potun yavaş içilmesinin acısını ileri aşamalardaki kombatlarda doya doya yaşadım. İnanır mısınız potu çok çok az daha hızlı içebilmek için özellikle skillemem gereken statlar bulunuyor oyunda. Buna mantık bulmak için kafa yorarken ikinci bir şokla karşılaştım.
Eşya taşıma yükünü arttırmak için ayrı bir stat açmışlar. Önce Statla mal mal bakıştıktan sonra öyle yada böyle ruhlarımın bir kısmını o nalet stata harcamak zorunda kaldım. Ds1’de stamina, Demon's Souls' de ise Vitality ile yük artıyordu yani bir paket içerisinde bulunuyordu ama Ds2’nin başındakiler ayrı bir stat açma gereği duymuş ve kimse de neden bunu yapıyoruz diye sormamış herhalde ama iyi yönünden bakmak lazım çünkü bu hatadan ders çıkardılar ve umarım hiçbir zaman tekrarlamazlar.
Bir diğer konu ise Bosslar.
Bosslar diğer Souls oyunlarına nazaran aşırı özensiz ve sıradandı.
Dark Souls 1’deki Nito, Izalith, Seath nerde Dark Souls 2’deki tasarım fakiri çakma Bosslar nerde.
Beni Dark Souls 2’de cidden derinden etkileyen ve gözümü alamadığım tek varlık ahanda bu kraldı
Oyundaki bossların hepsini toplasan bir Ancient Dragon etmiyor maalesef.
Bir diğer konu da normalde Fromsoftware, souls oyunlarındaki dünyayı muazzam bir simetri ve mimari ile inşa ediyor ama Dark Souls 2 bu konuda da diğerlerine göre geri kalmış maalesef.
Çiftlik güneşlik gülistanlık bir alanda gezerken küçük bir tüneli geçtikten sonra sonra birden yağmur kıyamet olan bir alan geliyor mesela veya normal kamplı bir alandan aşağıya inip geri çıktığımızda birden lavlar içinde bir kalenin belirmesi gibi.
Dark Souls 1’de çoğu bölge mantık çerçevesi içerisindeydi, yerin altı zehir kuyusuydu, onun altı da lavlar içerisindeydi gibi gibi ve bu alanları mantık ve muazzam bir mimari ile birbirine bağlamıştı.
Dark Souls 2’nin 2. ve 3. DLC’lerin hakkını yemeyeyim onların mimari yapısı başarılıydı. Açıkçası 1. Dlc pek hoşuma gitmedi.
En sevdiğim alanlardan biri 3. Dlc’deydi güzel bir Level tasarımına sahipti ve manzarası da bir hayli güzeldi
Dark Souls 1, derin, güzel ve kaliteli ihanet dolu yan hikayelerden oluşurken Dark Souls 2’deki yan görevler bana biraz sıradan ve boş geldi. Açıkçası Benhard of Jugo hariç hiçbir karaktere karşı bir şey hissedemedim. Hepsini toplasan maalesef bir Siegmeyer, Patches veya Solaire etmiyor. Dark Souls 1’deki Siegmeyer yan görevinde adeta yıkılmıştım.
Dark Souls 1’de hep acı ve hüzün dolu bir ortam ve hava bulunurken Dark Souls 2’de bi böyle bi böyle bir hava bulunuyor ve oyun bir türlü kıvamı tutturamıyor ve en sonunda da bir şey hissetmeden oyunu bitirmiş oluyorsun. Yani adı üstünde o karanlık hava sönük kalıyor oyunda.
Sonuç olarak fena oyun da değildi ama diğer Souls oyunlarıyla karşılaştırıldığı zaman birçok eksiği ortaya çıkıyor maalesef.
Dark Souls 3'ü de Elden Ring çıkmadan platinlemeye çalışacağım ama Souls oyunlarına biraz ara vercem çünkü açıkçası Ds1 ve Ds2 beni biraz yordu.
Eğer buraya kadar okuduysan teşekkür ederim ve teşekkür olarak sana Dark Souls 2’nin muazzam ending credit temasını sunuyorum.
)
