Halamın anısını anlatayım.
Halam 15-16 yaşlarındayken bir gün Almanya'dan eski komşuları olan bir adam ve bir kadın geliyor. Akşam olduğunda adam ruh çağırmak istemiş ki kendisi zaten çevresinde bununla tanınırmış, neyse işte benim dedem ile babannem de kabul etmiş. Tuhaf, zira onları en son tanıdığım halleriyle düşününce sanki böyle bir şeye yeltenmezler gibi hem ciddi hem de dindar insanlardı ama sanırım insan merak ediyor ne olacak diye. Devam edeyim, fincan çıkmış ortaya herkes belli duaları fincana okumuş ve hep birlikte parmak uçlarıyla fincana temas etmişler. Halamın dediğine göre fincan masaya temas etmeyecek şekilde hareket ediyormuş. Sanki süzülür gibi.
3 sefer çağırmışlar. İlkinde bir çocuk ikincide ise hatırlamıyorum ama biri daha gelmiş. 3. Çağırmalarında ise yaşlı biri gelmiş ona da sorular sormuşlar fakat adamı göndermek istedikleri zaman gitmemiş. Halam anlatırken "üstüme çok kötü ağırlık çöktü. Yemin ederim kımıldayacak güç bulamıyordum" der. Gelen kişi/şey gitme şartı olarak sabah namazını kılacağız hep beraber demiş(kağıdın üstüne harfler yazmışlar öyle anlaşıyorlarmış). Bunlar namaz saati gelene kadar beklemiş. Kimse odadan ayrılmamış ve namaz saati gelince abdest alıp namaz kılmışlar. Halam der ki "çok rahatladım. Üstümdeki o yük kalktı".
Bu hikaye burada bitiyor fakat halam ruh çağıran adamın daha sonraları felç kaldığını duymuş.
Bu arada bir süredir akşamları vaktim olmadığı için okuyamadım. Şöyle epey korkunç olduğunu düşündüklerinizi alıntılar mısınız?
Halam 15-16 yaşlarındayken bir gün Almanya'dan eski komşuları olan bir adam ve bir kadın geliyor. Akşam olduğunda adam ruh çağırmak istemiş ki kendisi zaten çevresinde bununla tanınırmış, neyse işte benim dedem ile babannem de kabul etmiş. Tuhaf, zira onları en son tanıdığım halleriyle düşününce sanki böyle bir şeye yeltenmezler gibi hem ciddi hem de dindar insanlardı ama sanırım insan merak ediyor ne olacak diye. Devam edeyim, fincan çıkmış ortaya herkes belli duaları fincana okumuş ve hep birlikte parmak uçlarıyla fincana temas etmişler. Halamın dediğine göre fincan masaya temas etmeyecek şekilde hareket ediyormuş. Sanki süzülür gibi.
3 sefer çağırmışlar. İlkinde bir çocuk ikincide ise hatırlamıyorum ama biri daha gelmiş. 3. Çağırmalarında ise yaşlı biri gelmiş ona da sorular sormuşlar fakat adamı göndermek istedikleri zaman gitmemiş. Halam anlatırken "üstüme çok kötü ağırlık çöktü. Yemin ederim kımıldayacak güç bulamıyordum" der. Gelen kişi/şey gitme şartı olarak sabah namazını kılacağız hep beraber demiş(kağıdın üstüne harfler yazmışlar öyle anlaşıyorlarmış). Bunlar namaz saati gelene kadar beklemiş. Kimse odadan ayrılmamış ve namaz saati gelince abdest alıp namaz kılmışlar. Halam der ki "çok rahatladım. Üstümdeki o yük kalktı".
Bu hikaye burada bitiyor fakat halam ruh çağıran adamın daha sonraları felç kaldığını duymuş.
Bu arada bir süredir akşamları vaktim olmadığı için okuyamadım. Şöyle epey korkunç olduğunu düşündüklerinizi alıntılar mısınız?
.
