Daha önce de söylendiği, hatta yazarının da söylediği üzere kitap aceleye getirilmiş. Getirilmeseydi ortaya nasıl bir roman çıkardı diye ancak hayal edebiliriz. Belki de yüksek oranda Stavrogin, ona göre daha az oranda Raskolnikov katılmış bir karışım olarak Dr. Jekyll'ı tanımak hoş olurdu sanırım.
İki bölüme ayrılıyor kitap. Üzerine üç beş cümle etmek istediğim ise ikinci kısmı, yani Dr. Jekyll'ın itirafları. Kötülük ve iyilik... Bir insan kötü bir eylemde bulunduğunda, bu durumun, iyi bir eylemde bulunmaya göre insan doğasını daha gerçekçi bir şekilde yansıttığını düşünüyorum. Bunun sebebiyse, iyi eylemlerin, kötü eylemlere kıyasla kendi amacını içinde daha az taşıdığını, bir insanın bazen, kendisi iyi olduğu için değil de, iyi bir şey yapıyor olmak için iyilik yaptığını, kötünün ise, kendi kötülüğünü yansıtmaktan, doğasını dışa vurmaktan başka bir sebeple kötülük yapmadığını gözlemlememdir. Gerçi bunda aşırı karamsar doğam da etkili olabilir
Son olarak kime göre iyilik, kime göre kötülük?