One Piece "Trope" Sözlüğü

One Piece karakterlerinin büyük bölümünün geçmişe atılmış bir çapası (anchor) oluyor ve tüm karakter özellikleri bunun etrafında tanımlanıyor. Bu nedenle karakter gelişimi Oda'nın tarzına çok yabancı bir kavram gibi geliyor, kullanılsa seri içinde nasıl bir şeyler görürdük hayal etmesi bile zor o yüzden

@Gümüş Aslında Jinbe bir örnek olabilir mi? Günümüzde değil de geçmişte etkilendiği figürler, gidip geldiği noktalar diğer karakterlere kıyasla biraz daha zamana yayılmış bir süreç sayılabilir belki.

Solid Snake dedi ki:

One Piece karakterlerinin büyük bölümünün geçmişe atılmış bir çapası (anchor) oluyor ve tüm karakter özellikleri bunun etrafında tanımlanıyor. Bu nedenle karakter gelişimi Oda'nın tarzına çok yabancı bir kavram gibi geliyor, kullanılsa seri içinde nasıl bir şeyler görürdük hayal etmesi bile zor o yüzden

@Gümüş Aslında Jinbe bir örnek olabilir mi? Günümüzde değil de geçmişte etkilendiği figürler, gidip geldiği noktalar diğer karakterlere kıyasla biraz daha zamana yayılmış bir süreç sayılabilir belki.

Genişletmek için tıkla ...

Jinbe dinamik mi? Hmm. Bilmiyorum. Yani emin değilim. Bir yandan öyle gibi. Taraf değiştirmesi bakış açısındaki değişimden mi ondan emin değilim.

Özet: Bir kişinin, öğrendiği şaşırtıcı bir gerçeğe beklenen daha geç tepki vermesi.

Ali ve Ayşe konuşuyorlar. Ali Ayşe’ye şaşırtıcı bir şey söylüyor veya yapıyor. Ayşe sanki hiçbir şey olmamış gibi konuşmaya devam ediyor. 15 saniye sonra…

Ayşe’nin bu yaşadığına Gecikmeli Tepki denir. Karakterin beyninin, izleyicinin beyninin hemen kurabildiği bağlantıyı kurması daha uzun sürer. Gecikmeli Tepki gelene kadar karakter konuşmaya devam edebilir veya ekrandan uzaklaşabilir. Tepki anı geldiğinde de genelde yüksek sesle bağırır veya şoka uğramış bir yüzle geri döner.

Bu trop, genellikle insanların/karakterlerin, az önce şahit oldukları şeyin önemini aniden fark etmeden önce, dikkat etmeleri gereken şeylere gerçekten dikkat etmedikleri durumlarda yaşanma eğilimindedir.


One Piece’ten Örnekler:

• Luffy ile Ivankov konuşurlarken Ivankov Dragon’dan bahseder ve Luffy “Babamı mı diyorsun?” diye sorar. Ivankov “Evet. Senin baban …….” diye bütün bir konuşmayı bitirdikten sonra ancak jeton düşer ve şaşkınlıktan gözleri pörtleyip kendini duvarlara vurur.
• Luffy genel olarak bu zihniyettedir. Davul Adasının soğuğunda ince kıyafetlerle gezerken Sanji ona hatırlatana kadar üşüdüğünü anlamıyor bile.
• Luffy ve Jinbe, Balıkadam Adasında tekrar bir araya geldiklerinde, Jinbe’nin 55 metrelik deniz kızını fark etmesi biraz zaman alıyor.

Solid Snake dedi ki:

One Piece karakterlerinin büyük bölümünün geçmişe atılmış bir çapası (anchor) oluyor ve tüm karakter özellikleri bunun etrafında tanımlanıyor. Bu nedenle karakter gelişimi Oda'nın tarzına çok yabancı bir kavram gibi geliyor, kullanılsa seri içinde nasıl bir şeyler görürdük hayal etmesi bile zor o yüzden

@Gümüş Aslında Jinbe bir örnek olabilir mi? Günümüzde değil de geçmişte etkilendiği figürler, gidip geldiği noktalar diğer karakterlere kıyasla biraz daha zamana yayılmış bir süreç sayılabilir belki.

Genişletmek için tıkla ...

Bellamy'de bir örnek olabilir gibi geldi bana karakter gelişimi konusunda.

Özet: Hikayenin büyük gizem(ler)i.

Trinity: Bizi çıldırtan soru bu. Seni buraya getiren soru bu. Soruyu biliyorsun, tıpkı benim gibi.

Neo: "Matrix nedir?"

— Matrix

Genişletmek için tıkla ...

Bir vakayı araştıran bir dedektifin en büyük sorusu, “Kim yaptı?” sorusudur. Bütün eylemlerini örgütleyen sorudur. Soru, konu ve temaya göre değişir. Ancak her hikayede böyle bir veya birkaç temel soru vardır. Hikayenin motoru gibidir. Olayların büyük bir kısmını, bazen de hepsini tahrik edebilir. Bazen de sadece tek bir karaktere özel bir soru olabilir. Soru ne olursa olsun büyüktür ve büyük bir şeyleri harekete geçirir.

One Piece’ten Örnekler:

• One Piece nedir?
• Robin’in sorusu: Boş Yüzyılda ne oldu?
• Ace’in sorusu: Doğmayı hak ettim mi?
• D’nin iradesi nedir?

Sodex dedi ki:

Bellamy'de bir örnek olabilir gibi geldi bana karakter gelişimi konusunda.

Genişletmek için tıkla ...

Bence de. Bellamy Koby'den bile daha iyi bir örnek. Bakış açısı neredeyse tam tersine dönüyor.


Bu arada ne güzel konu açmışım yav. Gurur duydum kendimle.