1. part başlı başına epik bir anlatıma sahipti. Sanki tiyatro eserinden çıkmış gibiydi. Ki tiyatrodan nefret etmeme rağmen içine çeken dokusu ve Antonio Zeppeli ile unutmayacağım bir part oldu.
2. partı benim için tek başına Sugita Tomozaku taşıdı diyebilirim. Bunun yanında villianlar ve dövüşler tatmin ediciydi.
3. partı şimdi bitirdim. İggy ile Horus dövüşü hiç beklemediğim kadar mükemmeldi. Abdül ve Kakyoin spoilerını yememe rağmen seyir zevki gram düşmedi.
Dövüşler, karakterler, senaryo ve özellikle sekansları ile bu kadar içine çeken çok az seri gördüm.