Bunların dışında tüm arcler aynı üç beş tip karekterin veya olayın üzerinden dönüyor. Adam pek fazla düşünmüyor acaba nasıl daha iyiye götürürüm kaygısından ziyade acaba aynı yemeği kaç farklı şekilde pişirebilirim derdinde. Bi emek yok ortada, dünyayı yaratmış hakkını yememek lazım bu konuda iyi iş çıkarmış.Aynen, hikaye kontrolünü sağlayamıyor bence. Karakterlerin konuşmalarıyla yaptıklari birbirini tutmuyor. Luffy ben kahraman değilim, korsanım diyor lakin her gittiģi adadaki mazlumlari kurtarip villainleri indiriyor. Bir yandan Nakama ayağı çekerken diğer yandan sen olmazsan bana kim yemek yapacak diyor. Usopp Raftelin yerini soracakken engelliyor hicbir şey bilmeden maceraya çıkacam diyor sonrasında da ponegliflerin peşine düşuyor. Nerden baksan tutarsız nerden baksan ahmakça.
Artık Oda'dan farklılık beklemeden seriyi takip etmeliyiz, hani yardımsız, kurtarmasız bir arc, ağlayan prenseslerin olmadığı bi arc falan olmayacak