Yok aile evine gitmemek kâfi gelir. Arkadaşlarının görüp görmemesi önemli değil.
Anlatılmaz yaşanır derler ya o hesap işte. :/ Güzelce vakit geçirirken bir anda antrenin lambasının yandığını gördük. O an birbirimize öyle bir baktık ki akıllara zarar. Bildiğin zaman yavaşladı lan, bir ton şey düşündüm. Nasıl açıklama yapsam, nereye saklansam, nasıl çıksam gibisinden işte. Kız arkadaşım ise kendinden geçti zaten korkudan. Eli ayağı titredi kızcağızın. Neyse işte kalın bir ses "Zeynep biz geldik!" diye bağırınca film koptu zaten bende. Üstümü başımı topladığım gibi balkona attım kendimi. Gece olduğu için birileri yoktu neyse ki dışarıda. İlk amacım hemen yandaki yangın merdivenine gitmekti ama kapı kilitliymiş. Ne yapsam ne etsem derken kapı kolunun sesini duydum. O an bi hass çektim. Kız duş aldım müsait değilim dese de ben o ara aşağıya doğru süzülmeye başlamıştım bile. ;/ Aşağısı çimendi de hasar almadım neyse ki. Sonra da Şener Şen misali topuklarımı kıçıma vura vura kaçtım. Bina aralarında karanlık bir yer bulayım derken uzaklardan sapık vaarr diye bağıranı da duydum tabi bu arada. :S Hızlıca üstümü giyip attım kendimi arabaya. Sonrası malum işte eve gittim.
Aha böyle oldu işte. Ha bu arada ayakkabımdan da oldum. Ben gittikten sonra ayakkabımı dolaptan alıp dışarı atmış.
En çok da buna üzülmüştüm. Daha yeni aldıydım lan. :S
@amaneden
Neredeyse Big News olacaktık ellam.