En Çok Utandığınız Anınız

En çok utandığım anlardan biri ise bir gün bizim burada oyuncak müzesi açıldı trt haber kameramanı babamın arkadaşıydı beni videoya çekmişlerdi . Hala utanırım. Birde kaymakamdan yediğim golü tüm gazeteler manşet yapıp haberlere çıkmıştım. O da utanç verici

Bir iki defa gittiğim mekanlarda müşterileri garson sanıp sipariş vermişliğim var. Bir tanesi cidden garsonlarla aynı giyinmişti ve arkamdaki masanın başında dikiliyordu o esnada. Daha da ilginci adama siparişi verirken ben durumu fark ettim pardon dedim ama adam söyle söyle mekan yabancımız sayılmaz ben iletirim dedi yanlışlıkla sipariş verdiklerimin hepsi bu kadar anlayışlı değildi tabi

Yıllar sonra bir anımı daha anlatayım.

Zincirlikuyu metrobüsü bilirsiniz mahşer gibidir ve boş metrobüs geldiğinde insanlar izdihamla içeri doluşmaya çalışır. Forumdan rahmetli, @Wtf. nickli pek mülayim arkadaşımız da metrobüs kurduydu tam. Hangi kapının nereye denk geleceğine kadar bilirdi. Bana da öğretmeye çalışıyordu ben sürekli ayakta kaldığım için. Günün birinde yine ikimiz zincirlikuyu'da boş metrobüsü beklerken yine bana en arka kapının duracağı yeri gösterdi ve orada beklemeye başladık. Sonunda metrobüs geldi ve tabi ki en arka kapı tam önümüzde açılıverdi. Kapının önümüzde olması her şeyi bitirmiyordu elbette, tek metrobüs kurdu biz değildik doğal olarak. Kapı açılır açılmaz wtf doğal refleksleriyle içeri fırladı ve metrobüslerin en arkasındaki kıvrımlı koltukların en rahat yerini hızla kaptı. Ben hala staj aşamasında olduğumdan onun kadar hızlı değildim ve diğer insanların arkasında kaldım. İçeri girdiğimde o kıvrımlı koltuğun neredeyse tamamı dolmuştu ancak o koltuklar iki basamak yüksekte olduğundan güvenlik için önlerinde bir trabzan bulunur ve insanlar onun tek girişinden geçerek sırayla koltuklara oturmak zorundadır. İçeri girdiğimde karşılaştığım manzara da buydu elbette. Trabzanın en sağında, baş köşede metrobüs ulu kurdu wtf oturuyordu ve bir yanı boştu, bir kadın da trabzana tutunarak o boşluğa doğru ilerliyordu. O boş koltuk onun hakkıydı, içeri benden önce girmiş, basamaklı koltukların giriş kısmından girmiş ve medeni bir insan gibi yerine ilerliyordu sonuçta. Peki bıçkın bir İstanbul beyefendisi olarak ben ne yaptım dersiniz? Evet, trabzanlara iki elimle tutundum, hızla vücudumu çevirdim ve sırtım yere bakacak şekilde kıvrılarak, ellerini kullanan hileci bir limbocu gibi, barfiks çeker gibi, adeta bir yılan gibi kıvrılarak trabzanların altından kendimi koltuğa doğru çekerek geçtim ve kadının ilerlemekte olduğu koltuğa oturuverdim. Uzun uzun anlattığıma bakmayın bütün bunlar 7-8 saniyede gerçekleşiyor tabi ki. Kadının kontrolsüz şekilde çıkan minik şaşırma sesi, yüzünün kızarması ve çevredeki insanların saklamaya çalışarak ancak açıkça belli olacak şekilde gülmeleri ile bir an ne yaptığımı anladım ve utançtan yüzümü sola çevirip kadına bakmamaya çalıştım. Solumda oturan wtf ile de yüzyüze kalmıştık ve onun kontrol etmeye çalıştığı ancak pek beceremediği gülüşünden ben de etkilenip gülüyordum hafifçe.
Son gördüğüm kadının geldiği yolu aynı şekilde geri gidiyor oluşuydu. Sonrasında ile ortalara doğru ilerlemeye çalıştı, sanırım ortamdan uzaklaşmak için. Komik ancak utandığım bir andı, kadına üzülmüştüm arka kısımdaki herkes gibi.
Sonrasında rahmetli wtf, benim artık tamam olduğumu ve stajı geçtiğimi belirtmişti. Gururlanmıştım ama hala o kadını ve düştüğü durumu hatırlayıp biraz utanç duyuyorum.

Kız muhabbeti.

11 yıl önce, lisemin bitmesine 2 hafta kalmış artık gitmiyoruz okula (zaten haftanın 3 günü stajdı ve bitmişti). Başka okuldan bi arkadaş grubumla dışardayız.

Yabancı bi kız vardı aralarında. O zamana kadar gördüğüm en güzel kızdı, belli edip ortamı bozmayayım diye soğuk davrandım başta. Yalnız kız çok cana yakın bi tipti, herkesle yakınlaştı direk ben dahil.

Bi ara hep benle yan yana gezmeye, dibimde oturmaya falan başladı. Benim yurtdışında doğmam ve onunda yurtdışında büyümesinden dolayı gırgır olarak grubun kalanına üstten bakan 2 avrupalı rolüne girmiştik bi ara. Başka bi kız bi laf atmıştı ortaya, ordan ilerledi bu muhabbet. Günün büyük kısmını benle dip dibe geçirdi o noktadan sonra.

Neyse. Kızı arkadaş olarak sevmiştim ben. Bişey denemeye niyetim hiç yoktu. Ertesi gün aynı gruptan 3 erkekle oturuyordum. O kızın muhabbetti bi açıldı bana baktı hepsi. Fikrimi bekler gibi. "Sevimli kızdı" demiştim.
"Biliyon ne anlamda soruyoruz" gibi bişey dediklerinde ben biraz "2 hafta sonra ben başka şehirde olacağım, o da gider yakında" gibi şeylerle lafı geveledim ama "zaten bana niye baksın olum görmedin mi kızı" gibi bişey dedim en son.

Burda birbirlerine "al işte" dercesine baktılar. Biri "dedim oğlum size bu kesin farkında bile değildir diye" falan dedi.

Olayı özetlersek, grubun toplanma amacı tamamen kızların o kızı getirmesi, erkeklerin de beni getirmesiymiş. Kıza beni önceden resimle göstermişler, biraz da bahsetmişler. Kesinlikle tanışmak istemiş falan filan.
Erkekler bana olayı anlatmayıp ne yapacağımı izlemek daha eğlenceli olur diye düşünmüş. Tabi biri haricindekiler hiç farketmeyeceğimi düşünmemiş. Tepkimi görmek istemişler sadece.

-Ben konuşurken kız bi ara koluma girmiş. Ben kim olduğuna bakmadan kız sağ kolumdayken sol kolumla onun kolunu tutup sökmüşüm kolumdan.
-Çimde oturuyorduk herkes kendi halinde. Biz bunla yan yana otururken nerdeyse burun buruna gelecek kadar bana yaklaşmış bi ara. Ben aynı anda yüzümü başka tarafa çevirmişim.
-Söylediği şeyi hatırlamıyorum ama bi ara da bana bişey söylediğinde baya sinirli bi şekilde bakmışım ona. Sinirlendiğimi de hatırlamıyorum, bazen boş yürürken yaptığım bişey. Ona denk geldi galiba.

Bunlar gibi birkaç şey daha var. Kız başlarda yeni tanışıyoruz diye soğuğum sanmış, sonradan da baya yakın davranınca şansını denemiş ama lafla olmasa da hareketlerimle mesafe korumaya çalıştığımı falan düşünmüş.

Ben arkadaş olarak yakınlaştık, iyiyiz diye düşünerek ayrıldım ordan. Kız ben sonradan sadece kibarlıktan iyi davranmaya başladığımı falan düşünmüş. Yanımdayken bi ara gözleri dolmuş farkettiğinde.
Sonradan öğrendiğim kadarıyla da epey sevmiş tanıştıktan sonra. Beni tanıdıkları için kızlardan biri "belki farketmemiştir, erkekler kesin söylemedi ona" gibi bişey demiş o günün gecesi. O da "daha ne yapayım farketmesi için, ilgilenmedi işte" cevabı vermiş.

Gruptaki diğer kızlarla da yakındık. Erkeklerle konuştuğum gün onlar direk kızları arayıp "gelin bunu dinlemeniz lazım" falan deyip çağırdılar. O gün onlarla da toplu buluştuk yine (o kız hariç). Onlar direk erkekleri azarladılar. "Bunun öküzlüğünü bilmiyonuz mu farketmiyor bu" falan dediler. Ben orda şaşkın şaşkın herkese bakmaya başladım.

Anladığım kadarıyla daha önce de benzer olaylar olmuş. Farketmemişim. O gün 6 kişinin tek tek akıllarına gelen şeyleri anlatıp dalga geçmesini 11 yıldır unutmam. Direk gruptan birine de yapmışım bunu(artık sevgilisi vardı rahat rahat anlattı).
Gruptaki 2 erkek farkında olarak yapıyorum sanıyormuş. 4-5 yıl sonra bile aynı muhabbeti açıp dalgasını geçtikleri olmuştu. "Olum yeter rüyama giriyor hala" falan demiştim. O zamandan sonra konusu açılmadı.