[Tartışma] Adaletin Olmadığı Yerde Bireylerin Kendi Adaletini Uygulaması Doğru mu?

Yanlış ama yapana da bir şey diyemem gibi bir durum bence. Örnek veriyorum birinin cocuğu öldürülse ve ebeveynler katili öldürse ben onlara gidip yanlışsın diyemem ama yapılanın doğru olduğunu da kabul etmem :/

Painde Kendi Adaletini Uyguladı Bence Uygulanabilir

Evet diyenler hiç mi death note okumadınız

Crocus dedi ki:

Evet diyenler hiç mi death note okumadınız

Genişletmek için tıkla ...

Death note çok güzel bir uygulama aslında. Güç zehirlenmesi yaşadı sadece Kira.

Değil, ama yapılan işime geldiği sürece umrumda da değil. Çok iki yüzlü ve zararlı bir bakış açısı tabii, bunu da inkar etmiyorum.
Ekleme: Bu konunun tartışılmasının öncelik olmadığını da düşünüyorum. Toplumun bu eğilimde olması anlaşılabilir, ama niye adalet yok diye sorgulamak yerine tabiri caizse bu duruma "duyar kasmak" da sorunu ertelemek dışında bir iş yapmıyor.

Olaya göre değişir. Son zamanlarda çok güzel bir örneğini yaşadık aslında bunun.

Bundan birkaç gün önce Kayseri'de yanında kız arkadaşı olan bir çocuğun sırf giyimine bakarak "Sen LGBT'li misin?" diyerek önünü kestiler ve çocuğu darp ettiler. Aradan 1-2 gün geçtikten sonra da yol kesen dızoyu dövdüler ve özür videosu çektirdiler. Video'nun sonunda "Sen erkek misin? Delikanlı mısın?" diye sorduklarında bir tokat daha yememek için "Değilim" cevabını veriyordu keko. Ne yalan söyleyeyim, içimin yağları eridi zira çocuğu darp eden dızolar hakkında hiçbir adli işlem yapılmamıştı.

Hal böyleyken, öncelikle adaletin tam olarak ne olduğunu anlamamız gerekiyor. Bana sorarsanız, haddine düşmeden başka insanların hayatına müdahale etmesine rağmen hiçbir şekilde adli soruşturma geçirmeyen insanların da hayatlarına müdahale edilmesi doğru bir adalettir. Çok gurur duyduğu erkekliğiyle ona buna sataşıp kendinden güçsüzleri ezerek egosunu tatmin eden dızolara erkekliklerini sorgulatmak muhteşem bir adalet bana kalırsa. Kadınların yaşam standartlarını kendine dert edinmiş davarları başka türlü nasıl eğitebiliriz? Bu tip insanları ancak ve ancak cezalandırma yöntemiyle eğitebilirsiniz fakat devlet üzerine düşen görevi yapmazsa o devletin içinden bir tane Batman çıkar.

Bu tartışma konusu "Hoşgörü Paradoksu"na kadar gidebilir. İnsanlara göstereceğimiz hoşgörünün sınırlarını nereye kadar genişletmeliyiz? Sınırımız ne olmalı? Başkalarının özgürlüklerini kendisine dert edinerek onlara fiziksel ve psikolojik zarar veren yaratıkları da hoşgörü sınırlarına dahil edecek miyiz? Bakınız Fransız İhtilalinin önderlerinden biri olan Louis de Saint-Just ne demiş? "Pas de liberté pour les ennemis de la liberté." Yani, "Özgürlük düşmanları için özgürlük yok."

Sen başka insanların özgürlüklerine düşmanlık besliyorsan, o insanlarda senin özgürlüklerine düşman olur. Çünkü adaleti sağlaması gereken otorite adalet terazisini dengeleyemiyor.

Böyle bir ortamda güçlü olan adalet olur.

Bu konuyu doğru yanda yanlış olarak değerlendirmek bana göre tutatlı değil, ortada bir gereklilik söz konusu.

Öyle yada böyle insanları bir arada tutan şey; uygulansa da uygulanmasa da kurallardır.
Kuralların dışına çıkıldığında basit tabiriyle anarşi başlar.
Devreye giren! Adaletle birlikte haklı haksız ayrılır.
Buraya kadar zaten herkesçe bilinen şeyler.
Her mizaç kendine göre yargılama yapıp adaleti!!! ona göre uygulamaya kalsaydı adalet dediğimiz şey güçlünün güçsüzü ezip geçtiği bir hâl alırdı.
Falan filan...

Sağduyu ortak mıdır acaba?

Toplum belli kurallar içerisinde yaşamayı doğuştan itibaren kabul etmiş bir topluluk olarak ifade edersek ahlak ve devamında da yasalar da adalet kavramını oluşturur.

Yani adalet bir uzlaşı olarak kabul edilir. Dini tarikatlar içerisinde doğru ve adalet ifadesi ile başka topluluklarda bunlara karşılık gelen kavramlari dile getirmek mümkün değildir.

Sözün özü adaletin kimin kabul ettiği gerekçeler sonucunda kabul edilebileceği gerçeği ortaya çıkar. En nihayetinde neye göre kime göre kalır elimizde.