Ölüm döşeğinde tek yeter hükümete.Shanks gidici
[Spoiler] 866 Spoiler Yorumları
- Konbuyu başlatan kadir †.
- Başlangıç tarihi
- Durum
Acımazlar. Kan alırlar kanÖlüm döşeğinde tek yeter hükümete.
BM'nin deney urunu oldugunu soyleyen yok. Cocuklarin, BM ile tipatip ayni seyleri yasadigini da soyleyen yok. Aradaki benzerligi gormemek icin okuz altinda buzagi aramaya hic gerek yok.
Yavaş alsınlar.Acımazlar. Kan alırlar kan
İnsan saf siyah ya da saf beyaz olmaz, insan gri bir varlıktır. Yaşadıklarıyla, çevresiyle, toplumla şekillenir. Luffy'den tutun da serideki en gereksiz karaktere kadar hepsi keskin dramlar yaşamış, ancak yaptıkları seçimlerle şekillenmişler. CP9'ın böyle bir şansı olmamış bir tek, o da çocukluklarından itibaren keskin bir ideolojiyle şekillendirilmelerinden kaynaklanıyor. Bunu ele aldığımız zaman gerçek veya kurgu, insanı şekillendiren etmenler değişmiyor. Dofi bununla ilgili keskin bir tespit yapmıştı Marineford'da; "değer yargıları, kimi için en büyük sorun o akşam sofrada istediği yemeğin olmaması iken, kimi o gün hayatta kalmaya çalışır, biri için terör, cinayet, katliam olan, öteki için devrim, zafer, direniş olabilir. Adalet kazananlarca yazılır" diyordu. Mantık günümüzde de böyle işliyor, herkes kendi doğrusu kadar kendini var kılabiliyor, kendi doğrusunu hayatta tutabilmek için de diğerinin doğrusunu yanlışlaması ve hatta öldürmesi gerekiyor.
Naruto ile One Piece arasındaki temel fark şu; "OP evreninde "kötü" dediğimiz duruma evrilen insanlar yaptıklarını kendi içlerinde meşrulaştırdıkları için pişmanlık duymuyor, ya da karakterlerinden taviz vermiyorlar, Naruto evrenindeyse herkes Papaza günah çıkartır gibi sarı oğlana günah çıkartıp bir anda cennetten tapu almışçasına tribe girebiliyor. Halbuki o kadar insanı öldürsem veya mahfına sebep olsam, bir zaman sonra kanıksarım bu durumu, ölmeleri gerektiği için öldüklerini meşrulaştırırım kendi kafamda, vicdanım soğur, yediğim ilk dayakta kendimden o kadar kolay taviz vermem.
Big Mam için de durum böyle. Geçmişte trajedinin kralını yaşasa ne olur, tatlı krizine girip kendi öz oğlunu öldüren bir canavardan söz ediyoruz. Mother Caramel bir sevgi sözcüğü, bir anda BM'ı bir sevgi kelebeğine çevirecek bir vatandaş değil, geçmişten kalma bir saplantı aslında. Yüklenen anlam her zaman mevcut durumu açıklamayabilir. Daha flash back bitmedi üstelik, belki de Caramel'in ölümü de BM'ın elinden oldu, konuşmak için henüz erken. Ama saf kötü saf iyi tartışması bu kadar derinlikli bir kurguda yemez, etki-tepki, sebep-sonuç zincirleriyle şekilleniyor bütün bu karakterler. Misal Marineford'da Ace'e de az küfretmedik mal bu çocuk diye, ama Shiro Hige beni oğlum diye sevseydi, hiç düşünmez aynı şeyi yapardım allahıma
O yüzden Sebepleri tam olarak anlamadan Sonuçlara bu kadar hızlı ulaşmayın genjlik. 
Naruto ile One Piece arasındaki temel fark şu; "OP evreninde "kötü" dediğimiz duruma evrilen insanlar yaptıklarını kendi içlerinde meşrulaştırdıkları için pişmanlık duymuyor, ya da karakterlerinden taviz vermiyorlar, Naruto evrenindeyse herkes Papaza günah çıkartır gibi sarı oğlana günah çıkartıp bir anda cennetten tapu almışçasına tribe girebiliyor. Halbuki o kadar insanı öldürsem veya mahfına sebep olsam, bir zaman sonra kanıksarım bu durumu, ölmeleri gerektiği için öldüklerini meşrulaştırırım kendi kafamda, vicdanım soğur, yediğim ilk dayakta kendimden o kadar kolay taviz vermem.
Big Mam için de durum böyle. Geçmişte trajedinin kralını yaşasa ne olur, tatlı krizine girip kendi öz oğlunu öldüren bir canavardan söz ediyoruz. Mother Caramel bir sevgi sözcüğü, bir anda BM'ı bir sevgi kelebeğine çevirecek bir vatandaş değil, geçmişten kalma bir saplantı aslında. Yüklenen anlam her zaman mevcut durumu açıklamayabilir. Daha flash back bitmedi üstelik, belki de Caramel'in ölümü de BM'ın elinden oldu, konuşmak için henüz erken. Ama saf kötü saf iyi tartışması bu kadar derinlikli bir kurguda yemez, etki-tepki, sebep-sonuç zincirleriyle şekilleniyor bütün bu karakterler. Misal Marineford'da Ace'e de az küfretmedik mal bu çocuk diye, ama Shiro Hige beni oğlum diye sevseydi, hiç düşünmez aynı şeyi yapardım allahıma
O yüzden Sebepleri tam olarak anlamadan Sonuçlara bu kadar hızlı ulaşmayın genjlik. 
Valla o da duzgun dursaymis bu ne yahu koca ama dedik dedik ana dedik milleti kopariyor
@Shanks doğru mu diyoShanks gidici
Özeti var mı kevserayİnsan saf siyah ya da saf beyaz olmaz, insan gri bir varlıktır. Yaşadıklarıyla, çevresiyle, toplumla şekillenir. Luffy'den tutun da serideki en gereksiz karaktere kadar hepsi keskin dramlar yaşamış, ancak yaptıkları seçimlerle şekillenmişler. CP9'ın böyle bir şansı olmamış bir tek, o da çocukluklarından itibaren keskin bir ideolojiyle şekillendirilmelerinden kaynaklanıyor. Bunu ele aldığımız zaman gerçek veya kurgu, insanı şekillendiren etmenler değişmiyor. Dofi bununla ilgili keskin bir tespit yapmıştı Marineford'da; "değer yargıları, kimi için en büyük sorun o akşam sofrada istediği yemeğin olmaması iken, kimi o gün hayatta kalmaya çalışır, biri için terör, cinayet, katliam olan, öteki için devrim, zafer, direniş olabilir. Adalet kazananlarca yazılır" diyordu. Mantık günümüzde de böyle işliyor, herkes kendi doğrusu kadar kendini var kılabiliyor, kendi doğrusunu hayatta tutabilmek için de diğerinin doğrusunu yanlışlaması ve hatta öldürmesi gerekiyor.
Naruto ile One Piece arasındaki temel fark şu; "OP evreninde "kötü" dediğimiz duruma evrilen insanlar yaptıklarını kendi içlerinde meşrulaştırdıkları için pişmanlık duymuyor, ya da karakterlerinden taviz vermiyorlar, Naruto evrenindeyse herkes Papaza günah çıkartır gibi sarı oğlana günah çıkartıp bir anda cennetten tapu almışçasına tribe girebiliyor. Halbuki o kadar insanı öldürsem veya mahfına sebep olsam, bir zaman sonra kanıksarım bu durumu, ölmeleri gerektiği için öldüklerini meşrulaştırırım kendi kafamda, vicdanım soğur, yediğim ilk dayakta kendimden o kadar kolay taviz vermem.
Big Mam için de durum böyle. Geçmişte trajedinin kralını yaşasa ne olur, tatlı krizine girip kendi öz oğlunu öldüren bir canavardan söz ediyoruz. Mother Caramel bir sevgi sözcüğü, bir anda BM'ı bir sevgi kelebeğine çevirecek bir vatandaş değil, geçmişten kalma bir saplantı aslında. Yüklenen anlam her zaman mevcut durumu açıklamayabilir. Daha flash back bitmedi üstelik, belki de Caramel'in ölümü de BM'ın elinden oldu, konuşmak için henüz erken. Ama saf kötü saf iyi tartışması bu kadar derinlikli bir kurguda yemez, etki-tepki, sebep-sonuç zincirleriyle şekilleniyor bütün bu karakterler. Misal Marineford'da Ace'e de az küfretmedik mal bu çocuk diye, ama Shiro Hige beni oğlum diye sevseydi, hiç düşünmez aynı şeyi yapardım allahıma
yarısına kadar gelebildim; gitmiyor
Son düzenleme:
Mukemmel anlatmissin gercekten.İnsan saf siyah ya da saf beyaz olmaz, insan gri bir varlıktır. Yaşadıklarıyla, çevresiyle, toplumla şekillenir. Luffy'den tutun da serideki en gereksiz karaktere kadar hepsi keskin dramlar yaşamış, ancak yaptıkları seçimlerle şekillenmişler. CP9'ın böyle bir şansı olmamış bir tek, o da çocukluklarından itibaren keskin bir ideolojiyle şekillendirilmelerinden kaynaklanıyor. Bunu ele aldığımız zaman gerçek veya kurgu, insanı şekillendiren etmenler değişmiyor. Dofi bununla ilgili keskin bir tespit yapmıştı Marineford'da; "değer yargıları, kimi için en büyük sorun o akşam sofrada istediği yemeğin olmaması iken, kimi o gün hayatta kalmaya çalışır, biri için terör, cinayet, katliam olan, öteki için devrim, zafer, direniş olabilir. Adalet kazananlarca yazılır" diyordu. Mantık günümüzde de böyle işliyor, herkes kendi doğrusu kadar kendini var kılabiliyor, kendi doğrusunu hayatta tutabilmek için de diğerinin doğrusunu yanlışlaması ve hatta öldürmesi gerekiyor.
Naruto ile One Piece arasındaki temel fark şu; "OP evreninde "kötü" dediğimiz duruma evrilen insanlar yaptıklarını kendi içlerinde meşrulaştırdıkları için pişmanlık duymuyor, ya da karakterlerinden taviz vermiyorlar, Naruto evrenindeyse herkes Papaza günah çıkartır gibi sarı oğlana günah çıkartıp bir anda cennetten tapu almışçasına tribe girebiliyor. Halbuki o kadar insanı öldürsem veya mahfına sebep olsam, bir zaman sonra kanıksarım bu durumu, ölmeleri gerektiği için öldüklerini meşrulaştırırım kendi kafamda, vicdanım soğur, yediğim ilk dayakta kendimden o kadar kolay taviz vermem.
Big Mam için de durum böyle. Geçmişte trajedinin kralını yaşasa ne olur, tatlı krizine girip kendi öz oğlunu öldüren bir canavardan söz ediyoruz. Mother Caramel bir sevgi sözcüğü, bir anda BM'ı bir sevgi kelebeğine çevirecek bir vatandaş değil, geçmişten kalma bir saplantı aslında. Yüklenen anlam her zaman mevcut durumu açıklamayabilir. Daha flash back bitmedi üstelik, belki de Caramel'in ölümü de BM'ın elinden oldu, konuşmak için henüz erken. Ama saf kötü saf iyi tartışması bu kadar derinlikli bir kurguda yemez, etki-tepki, sebep-sonuç zincirleriyle şekilleniyor bütün bu karakterler. Misal Marineford'da Ace'e de az küfretmedik mal bu çocuk diye, ama Shiro Hige beni oğlum diye sevseydi, hiç düşünmez aynı şeyi yapardım allahıma
Tl:dr benden gelsin, iyi-kotu kavramini siyah beyaz gibi basite indirecekseniz, OP size hitap eden bir seri olmayabilir.
@Kuro Ashi no Sanji
Resim gözükmüyor genç. Şöyle vereyim editlersin mesajı
*Olmuş bence çocukluk çizimi.
Resim gözükmüyor genç. Şöyle vereyim editlersin mesajı
*Olmuş bence çocukluk çizimi.
Güzeller güzeli bigmom göründü@Kuro Ashi no Sanji
Resim gözükmüyor genç. Şöyle vereyim editlersin mesajı
*Olmuş bence çocukluk çizimi.
bu ne güzellik böyle 
- Durum
Bu Konuya Bakmış Kullanıcılar (Üye: 0, Ziyaretçi: 2)
Korsanfan.com Her Hakkı Saklıdır. 2008-2023.
Tasarım Korsanfan V.6.0
Tasarım Korsanfan V.6.0
