Aslında fena bölüm değildi ama canımı sıkan bazı noktalar var.
–Robin... Aslında Robin'in tekniği bana kalırsa iyi düşünülmüş. Robin yumruklarını değil tokatlarını kullanan birisiydi ve bu da balıkadam karatesine benzerlik gösteriyordu. Oda bunu düşünerek Robin'in tekniğinin geliştirilmesiyle güzelce bağlamış. Ama buradaki problem bu tekniğin zaman atlamasına dayandırılması. Normalde olması gereken şey hepsinin zaman atlamasından sonra güçlenerek gelmesi ve arc geçtikçe(tıpkı eskiden olduğu gibi) zamanla g artışı yaşamalarıydı. Ama Oda bunu sadecr Luffy üzerinde yaptı. Diğerlerinin güçlenmesi ise daha ziyade "eskiden göstermediğim tekniği şimdi gösteriyorum" konusuna dayalı. Battle Shounen türünün kemiğinin karakterlerin zamanla güçlenmesi olduğunu düşünürsek bu kemikte ciddi hasar var. Ama gene de fikir olarak Robin'in yeni formunu beğendim.
–Caribou'nun Luffy'e yardım etmesi ilginçti. Kendisi tamamen çıkarcı bir tip. Wano'da ne işi olduğu ve neyi amaçladığı da soru işareti. Sanırım kendisinin kapak hikayesinde devrimcilerle bir ilişkisi olmuştu. Buradan hareketle(veya başka şekilde) Wano'da artık değerli her ne varsa bunu öğrenmiş olabilir. Kaido'nun ortadan kalkmasına o yüzden yardım ediyor belki. Ya da basitçe OP evreninin %99'u gibi bizimkine sempati duydu.
–Momo'nun büyümesi fikri başta hoşuma gitmese de kendisi büyük kalbi çocuk adam fikri bence gayet hoş, güzel ve farklı bir düşünce. One Piece arclarında kıyamet temaso olmazsa olmazdır. Luffy'nin sadece yenmesi yetmez, kısa sürede yenmelidir yoksa her şey yok olacaktır. Sanırım bu kez kıyamet Kaido'nun Onigishima'yı başkente çarpması ve Momo'nun büyük ejder olup bunı engellemeye çalışırken geri sayımın başlaması şeklinde olacak.