Sevdiğiniz Şiirler

[Count Alucard]

''
Bir coşku var içimde bugün
Kıpır kıpır
Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum
Gözlerim parke parke taş duvarlarda
Açılıyor hayal pencerelerim
Hafif bir rüzgar gibi süzülüyorum
Hafif bir rüzgar gibi süzülüyorum
Kekik kokulu koyaklardan aşarak
Güvercinler ülkesinde dolaşiyor
Bir çeşme başı arıyorum
Yarpuzlar arasinda kendimi birakip
Mis gibi nane kokulari arasında
Ruhumu dinlemek istiyorum
Zikre dalmis herşey
Güne gülümserken papatyalar
Dualar gibi yükselir ümitlerim
Güneşle kol kola kırlarda koşarak
Siz peygamber çiçekleri toplarken
Ben çeşme başında uzanmak istiyorum
Huzur dolu içimde
Ben sonsuzluğu düşünüyorum
Ey bu sonsuzluğun sahibi
Sana ulaşmak istiyorum
Durun kapanmayın pencerelerim
Güneşimi kapatmayın
Beton çok soğuk üşüyorum
''

-Muhsin Yazıcıoğlu

 

[BlackMask]

Yine birlikte toplamışlardı
On gün evvel bu hoş çiçeklerden
Seni ey mevt! Kim hatırlardı
O bahar hayatı süslerken?

Şimdi yalnız, önünde boşluklar
Düşünür hep o ayrılık demini…
Pek bunaldıkça aldatır, oyalar
Bu çiçeklerle reng-i matemini.​

Tevfik Fikret'in 'Mâtemzede' adlı şiiri.

Kelimelerin anlamları
Mevt: Ölüm
Mātem-zede: Yaslı (kişi), felakete uğramış (kişi).

 

[BlackMask]

Yıllar var ben onu hiç unutmadım.
O beni sorar mı, hatırlarmı ki?
Büsbütün silinip gitti mi adım?
Gönlünün vefası bu kadarmı ki?

Döktüğü yaşları kurutmuş mudur?
Kendini aldatıp avutmuş mudur?
Vaadini tutmuş mu unutmuş mudur?
Şimdi başkasına meyli varmı ki?

Bilsem uzaklarda kimler ağlıyor.
Kimlerin kalbini aşkı dağlıyor?
Acep kederli mi yas mı bağlıyor?
Yoksa eskisinden bahtiyarmı ki?
​

Orhan Seyfi Orhon'un 'Düşünce' adlı şiiri.

 

[BlackMask]

Bugün Arif Nihat Asya'nın ölüm yıl dönümü. Nur içinde yatsın. Kendisinden Gençlik Dergisi'nde yazdığı 'Ağlarken' şiirini paylaşıyorum. Bu şiir ayrıca bana gelsin:

Gözlerim doldu da her şey yine bir sis oluyor.
Yine rüyalı ufuklarda da bir titreme var.
Sanki benzim gibi, ruhum gibi her şey soluyor;
Sanki kalbimdeki hicran ile dolmuş bu diyar.

Ağlamak işte nasibim, yine ah, ağlıyorum!
Bütün öksüzlüğüm artık taşıyor kalbimden.
Yalnızım. Ağlıyorum, gülmeye küskün ruhum.
Son tesellisini gelmiş buluyor ağlarken!
Son teselli bana gözyaşlarım, ah ağlıyorum!

Ağlasın kalbime handeyle dolan hülyalar!
Sarmasın ufkumu artık bu ölüm handeli kar.
Ben, geçen günleri müphem, ölü bir rüyayım,
Şimdi bir sisli yolun üstüne düştüm yalnız.
Belki bir lâhza, demiştim, yaşarım sevdasız.

Not:
Hande: Gülümseme.
Hülya: Hayal.
Lahza: An.
Müphem: 1. Belirgin olmaksızın. 2. Belirsiz.

 

[kadir †.]

 

[BlackMask]

Yıllar var ben onu hiç unutmadım.
O beni sorar mı, hatırlarmı ki?
Büsbütün silinip gitti mi adım?
Gönlünün vefası bu kadarmı ki?

Döktüğü yaşları kurutmuş mudur?
Kendini aldatıp avutmuş mudur?
Vaadini tutmuş mu unutmuş mudur?
Şimdi başkasına meyli varmı ki?

Bilsem uzaklarda kimler ağlıyor.
Kimlerin kalbini aşkı dağlıyor?
Acep kederli mi yas mı bağlıyor?
Yoksa eskisinden bahtiyarmı ki?
​

Orhan Seyfi Orhon'un 'Düşünce' adlı şiiri.

Bu şiiri okuyunca yine içime dokundu. Ah, Orhan Seyfi, ah!...

 

[Siyah Ateş]

BAĞLANMAYACAKSIN

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden…
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…

Yıllaar yıllar önce bir kadın bunu paylaşıp, bak burada seni anlatmış, demişti. Aradan o kadar yıl geçti, son dizeler hariç hala aynı.

 

[kadir †.]

BAĞLANMAYACAKSIN

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden…
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…

Yıllaar yıllar önce bir kadın bunu paylaşıp, bak burada seni anlatmış, demişti. Aradan o kadar yıl geçti, son dizeler hariç hala aynı.

Sosyal medyada Can Yücel ait diye çok paylaşılıyor. Alakası yok aslında.

 

[elisa]

ikamet ettiğim londra kasabasında
bir kasap çırağına gönül verdim
bana kur yapıp hayatımı ele geçirdi
ama kalmayacak benimle simdi

uyumak için üst kata çıktım
ve anneme seslenip dedim ki
bana bir iskemle ver ta ki ben oturana dek
bir kalem ve mürekkep ver ta ki ben yazana dek

her sözcükte gözünden bir damla yaş geldi
her dizede yalvardı "willie tatlim-"
ah, ne budala bir kizdim
bir kasap çırağı tarafından ayartıldım

üst kata çıkıp kapıyı kırdı
ipin ucunda sallanan kızı gördü
bıçağını çıkarıp onu parçaladı
ve kızın cebinde, şu sözleri buldu

ah, mezarımı büyük, geniş ve derin kazın
baş ve ayakucuma mermerler koyun
ve tam ortasına bir üveyik
dünya bilsin ki ölümüm aşk yüzünden

(the butcher boy)

 

[kekomancer]

Madem İyisin

Anladık iyisin,
Ama neye yarıyor iyiliğin.

Seni kimse satın alamaz,
Eve düşen yıldırım da
Satın alınmaz.
Anladık dediğin dedik,
Ama dediğin ne?
Doğrusun, söylersin düşündüğünü,
Ama düşündüğün ne?
Yüreklisin,
Kime karşı?
Akıllısın,
Yararı kime?
Gözetmezsin kendi çıkarını,
Peki gözettiğin kimin ki?
Dostluğuna diyecek yok ya,
Dostların kimler?

Şimdi bizi iyi dinle:
Düşmanımızsın sen bizim
Dikeceğiz seni bir duvarın dibine
Ama madem bir sürü iyi yönün var
Dikeceğiz seni iyi bir duvarın dibine
İyi tüfeklerden çıkan
İyi kurşunlarla vuracağız seni.
Sonra da gömeceğiz
İyi bir kürekle
İyi bir toprağa.

Bertolt Brecht