Üçleme şeklinde satılınca giriyor, baktım.
Oyun Dünyamız
- Konbuyu başlatan Smoker
- Başlangıç tarihi
- Durum
Belki bir yılı aşkın süredir ilk oyunun indirime girmesini bekliyorum
Üçleme olarak satılınca paketten kaynaklı indirime girdiğini okudum.Belki bir yılı aşkın süredir ilk oyunun indirime girmesini bekliyorum
Vampyr
Vampyr değişik bir deneyim oldu ama iyi bir deneyim miydi diye sorarsanız evet ve hayır demek zorundayım.
En büyük sevincim oyuna hiçbir beklenti olmadan başlamış olmamdı.
Oyun herhangi bir beklentiyi birebir veya umulduğu gibi karşılayacak bir yapıya sahip değil çünkü bir sürü türün karışımı bir yapım yani ne aksiyon denecek kadar aksiyon ne de başka bir kalıba sokacak kadar diğerlerinden var. Bolca dram var onu diyebilirim.
Öncelikle Vampyr, kombatı için oynanacak bir oyun değil. Oyunun geneli, insan dialogları ve insanların başka insanlarla olan bağlantıları ile ortaya çıkan kararlarla geçiyor. Oyun acayip sakin bir oyun.
Yani hiçbir şekilde dinamik bir ortam yok.
Yağmur yağıyor, arkada slow bir şarkı ve siz varsınız oyunun tüm dinamiği bundan ibaret.
Oyun, Life is Strange’den izler taşıyor ama oynarken engine dizaynı ve karar mekanizması hariç pek bir benzerlik yok.
Öncelikle artılarla başlayayım.
Oyunda adından da belli olduğu gibi bir Vampirsiniz, dolayısıyla oyun tamamen karanlıkta geçiyor yani gece.
Konum 1918 Londra’sı ve sürekli yağmur yağıyor üstüne Robert’in Sherlock Holmes filminde çalan benzer Soundtrackler çalıyor ve ortaya muazzam bir atmosfer çıkıyor. Oyunun atmosferi ve soundtrackleri çok hoş.
Oynadığımız karakter olan Jonathan Reid’in tasarımı güzel ve sesi çok hoş yani kendini dinlettiriyor. Şimdi diyeceksiniz ki neden bir karakterin sesine değinilir ki, şöyle bir şey var oyunun büyük bir kısmı dialogla geçiyor. Yani Jonathan’ın sesini oyun boyunca bolca duyacaksınız.
Bir diğer güzel şey ise oyunda duygu çok güzel veriliyor. Karakterlerin dialogları ve hikayeleri çok kaliteli. İlişkilerden ortaya çıkan gizemler falan insana vay adam gibi adammış veya vay hain gibi şeyler dedirttiyor.
Yani hikayeler oyuncuyu iyi çekiyor.
Oyunda en beğendim özellik ise birisini öldürdüğünüz zaman o öldürülen kişi tarafından son bir iki cümle duyuyoruz.
Ve o cümleler insana ciddi derecede dokunuyor.
O can verirkenki oyuncuya yaşattığı pişmanlık hissi cidden muazzam. Karakterlerin hikayeleri ve ilişkileri ilgi çekici olduğundan o son sözler bitirici vuruşu yapıyor.
Gelelim eleştiriye:/
Öncelikle oyunda kayıt diye bir şey yok. Yani oyunu kaydetmek sizin elinizde değil.
Oyunu son kayda da yükleyemiyorsunuz.
Yani yanlış bir şey mi yaptınız? Geçmiş olsun. Yanlışlıkla fazladan para mı harcadınız? Geçmiş olsun. Anlık dikkat etmediğiniz için şehirdeki bütün insanlar mı öldü?
(şaka değil) Geçmiş olsun.
Hadi oyunun tarzı bu falan fişman anlarım ama oyuna zorluk derecesine göre bir şeyler entegre edilebilirdi.
Life is Strange’de yanlış bir şey yaptığımızda en azından zamanı geriye sarıp düzeltebiliyorduk ama bunda o da yok.
Vampyr’da en küçük hata çok çok ağır cezalandırılıyor. Dikkat etmezseniz 4-5 saat uğraştığınız şey bile anında heba olabiliyor. Hiçbir şeyin hiçbir şekilde geri dönüşü yok.
En kolayda oynasanız bile.
Oyun 2018’in ortalarında çıktı ve dünyasındaki atmosfer ve ana karakterin tasarımı güzel olsa da diğer karakterlerin çoğu tasarımları ve mimikleri aşırı özensiz yapılmış. Oyun 2011 seviyesinde karakter mimiklerine sahip ne yazıkki. Oyun full dialoglarla geçtiği için de katı mimikler beni rahatsız etti şahsen.
Oyun biraz hantal ve sabır istiyor. Yani hızlıca dialogları atlasanız bile bu sefer karaktere nasıl cevap vereceğinizi bilemiyorsunuz ve yanlış cevap verirseniz o karakterden kazanacağınız Xp azalıyor. Yani her olayları usulca dinlemek önemli. Bu bir eleştiri sayılmaz ama güçlü bir sabrı olmayanlar bu kadar insanla ben nasıl konuşayım hepsinin hikayesini teker teker nasıl dinleyeyim diye şaşırıp oynarken bunalıma girebilir. O yüzden Vampyr’a başlamadan kesinlikle uzunca bir gameplay’i izleyin.
Oyunu Ps plus sayesinde bedava oynadım ve şahsen hem Ps olsun hem Pc olsun fiyatının hakkını veren bir oyun olduğunu düşünmüyorum.
Vampyr’in konsepti güzel düşünülmüş ama
bu fikri oyuna dönüştürürken biraz özensiz ve bakımsız davranılmış.
Tabi bunları 2018 standartları için söylüyorum.
Sonuç olarak Vampyr kötü bir oyun değil.
Fazla beklentisi olmadan arkasına yaslanıp akşamları güzel hikayeli sakin bir oyun oynamak isteyen birisi için Vampyr önerilebilir bir oyun.
Oyuna puanım 6,0.
Vampyr değişik bir deneyim oldu ama iyi bir deneyim miydi diye sorarsanız evet ve hayır demek zorundayım.
En büyük sevincim oyuna hiçbir beklenti olmadan başlamış olmamdı.
Oyun herhangi bir beklentiyi birebir veya umulduğu gibi karşılayacak bir yapıya sahip değil çünkü bir sürü türün karışımı bir yapım yani ne aksiyon denecek kadar aksiyon ne de başka bir kalıba sokacak kadar diğerlerinden var. Bolca dram var onu diyebilirim.
Öncelikle Vampyr, kombatı için oynanacak bir oyun değil. Oyunun geneli, insan dialogları ve insanların başka insanlarla olan bağlantıları ile ortaya çıkan kararlarla geçiyor. Oyun acayip sakin bir oyun.
Yani hiçbir şekilde dinamik bir ortam yok.
Yağmur yağıyor, arkada slow bir şarkı ve siz varsınız oyunun tüm dinamiği bundan ibaret.
Oyun, Life is Strange’den izler taşıyor ama oynarken engine dizaynı ve karar mekanizması hariç pek bir benzerlik yok.
Öncelikle artılarla başlayayım.
Oyunda adından da belli olduğu gibi bir Vampirsiniz, dolayısıyla oyun tamamen karanlıkta geçiyor yani gece.
Konum 1918 Londra’sı ve sürekli yağmur yağıyor üstüne Robert’in Sherlock Holmes filminde çalan benzer Soundtrackler çalıyor ve ortaya muazzam bir atmosfer çıkıyor. Oyunun atmosferi ve soundtrackleri çok hoş.
Oynadığımız karakter olan Jonathan Reid’in tasarımı güzel ve sesi çok hoş yani kendini dinlettiriyor. Şimdi diyeceksiniz ki neden bir karakterin sesine değinilir ki, şöyle bir şey var oyunun büyük bir kısmı dialogla geçiyor. Yani Jonathan’ın sesini oyun boyunca bolca duyacaksınız.
Bir diğer güzel şey ise oyunda duygu çok güzel veriliyor. Karakterlerin dialogları ve hikayeleri çok kaliteli. İlişkilerden ortaya çıkan gizemler falan insana vay adam gibi adammış veya vay hain gibi şeyler dedirttiyor.
Yani hikayeler oyuncuyu iyi çekiyor.
Oyunda en beğendim özellik ise birisini öldürdüğünüz zaman o öldürülen kişi tarafından son bir iki cümle duyuyoruz.
Ve o cümleler insana ciddi derecede dokunuyor.
O can verirkenki oyuncuya yaşattığı pişmanlık hissi cidden muazzam. Karakterlerin hikayeleri ve ilişkileri ilgi çekici olduğundan o son sözler bitirici vuruşu yapıyor.
Gelelim eleştiriye:/
Öncelikle oyunda kayıt diye bir şey yok. Yani oyunu kaydetmek sizin elinizde değil.
Oyunu son kayda da yükleyemiyorsunuz.
Yani yanlış bir şey mi yaptınız? Geçmiş olsun. Yanlışlıkla fazladan para mı harcadınız? Geçmiş olsun. Anlık dikkat etmediğiniz için şehirdeki bütün insanlar mı öldü?
(şaka değil) Geçmiş olsun.
Hadi oyunun tarzı bu falan fişman anlarım ama oyuna zorluk derecesine göre bir şeyler entegre edilebilirdi.
Life is Strange’de yanlış bir şey yaptığımızda en azından zamanı geriye sarıp düzeltebiliyorduk ama bunda o da yok.
Vampyr’da en küçük hata çok çok ağır cezalandırılıyor. Dikkat etmezseniz 4-5 saat uğraştığınız şey bile anında heba olabiliyor. Hiçbir şeyin hiçbir şekilde geri dönüşü yok.
En kolayda oynasanız bile.
Oyun 2018’in ortalarında çıktı ve dünyasındaki atmosfer ve ana karakterin tasarımı güzel olsa da diğer karakterlerin çoğu tasarımları ve mimikleri aşırı özensiz yapılmış. Oyun 2011 seviyesinde karakter mimiklerine sahip ne yazıkki. Oyun full dialoglarla geçtiği için de katı mimikler beni rahatsız etti şahsen.
Oyun biraz hantal ve sabır istiyor. Yani hızlıca dialogları atlasanız bile bu sefer karaktere nasıl cevap vereceğinizi bilemiyorsunuz ve yanlış cevap verirseniz o karakterden kazanacağınız Xp azalıyor. Yani her olayları usulca dinlemek önemli. Bu bir eleştiri sayılmaz ama güçlü bir sabrı olmayanlar bu kadar insanla ben nasıl konuşayım hepsinin hikayesini teker teker nasıl dinleyeyim diye şaşırıp oynarken bunalıma girebilir. O yüzden Vampyr’a başlamadan kesinlikle uzunca bir gameplay’i izleyin.
Oyunu Ps plus sayesinde bedava oynadım ve şahsen hem Ps olsun hem Pc olsun fiyatının hakkını veren bir oyun olduğunu düşünmüyorum.
Vampyr’in konsepti güzel düşünülmüş ama
bu fikri oyuna dönüştürürken biraz özensiz ve bakımsız davranılmış.
Tabi bunları 2018 standartları için söylüyorum.
Sonuç olarak Vampyr kötü bir oyun değil.
Fazla beklentisi olmadan arkasına yaslanıp akşamları güzel hikayeli sakin bir oyun oynamak isteyen birisi için Vampyr önerilebilir bir oyun.
Oyuna puanım 6,0.
Son düzenleme:
@Historia
Sen de farketmişsindir de o oyundaki en hoş olay bi kişiyi kanını emmek için seçmek, içtiğinde son sözleriyle sana söylediklerinin ilişkinize göre değişmesi gibi şeylerdi. Veya uyuyup diğer geceye geçince onun sonuçlarını izlemekti bence.
hastanede bi sevgili çift vardı mesela. Biri vampir avcısı olmayı planlarken vazgeçmiş bunun notunu buluyorduk sanırım. Ama sevgilisini öldürürsen orda kalmak için bi amacı kalmayınca vampir avcılarına katılmaya gidiyordu.
Ben pek zevkini çıkaramadım kimseyi öldürmeden bitirdiğim için (büyük mallık). Ablam oynarken izlediğimde farkettim oyunun en büyük özelliğini kaçırmışım. Ama tekrar oynayacak kadar sevmemiştim. Son bölgede hikayesini tamamlamadığım baya npc vardı sıkmıştı zaten biraz.
Şehirdeki 5-10 sivilin canı o kadar önemliyken 500-1000 vampir avcısı öldürmenin bi sonucunun olmaması çok tuhaf gelmişti bana.
Sen de farketmişsindir de o oyundaki en hoş olay bi kişiyi kanını emmek için seçmek, içtiğinde son sözleriyle sana söylediklerinin ilişkinize göre değişmesi gibi şeylerdi. Veya uyuyup diğer geceye geçince onun sonuçlarını izlemekti bence.
hastanede bi sevgili çift vardı mesela. Biri vampir avcısı olmayı planlarken vazgeçmiş bunun notunu buluyorduk sanırım. Ama sevgilisini öldürürsen orda kalmak için bi amacı kalmayınca vampir avcılarına katılmaya gidiyordu.
Ben pek zevkini çıkaramadım kimseyi öldürmeden bitirdiğim için (büyük mallık). Ablam oynarken izlediğimde farkettim oyunun en büyük özelliğini kaçırmışım. Ama tekrar oynayacak kadar sevmemiştim. Son bölgede hikayesini tamamlamadığım baya npc vardı sıkmıştı zaten biraz.
Şehirdeki 5-10 sivilin canı o kadar önemliyken 500-1000 vampir avcısı öldürmenin bi sonucunun olmaması çok tuhaf gelmişti bana.
Bir karakteri öldürürken o ettiği son 2 cümle oyunun en güzel olaylarından biri gerçekten. Ona da değinecektim ama geç saatte nasıl yazdıysam unutmuşum.
O can verirkenki oyuncuya yaşattığı pişmanlık hissi cidden muazzam. Karakterlerin hikayeleri ve ilişkileri ilgi çekici olduğundan o son sözler bitirici vuruşu yapıyor.
Karakter öldürmeden oyunda adam akıllı ilerlemek çok zor. Hiç öldürmesen bile baya grind yapmak zorundasın ve gidip habire aynı adamları kesmek durumundasın çünkü adam kesince aldığın xp çok az. Sen öyle bitirdiysen helal olsun, oyun sana gerçekten işkence gibi gelmiş olması lazım
- Durum
Bu Konuya Bakmış Kullanıcılar (Üye: 0, Ziyaretçi: 14)
Korsanfan.com Her Hakkı Saklıdır. 2008-2023.
Tasarım Korsanfan V.6.0
Tasarım Korsanfan V.6.0
