İki yıl önce Luffy'nin kendini aşarak yendiği 2 rakip var biri Crocodile diğeri Lucci. Dokundu dokunmadı elledi yok onda ağlayan biri yoktu falan geçin bunları. Birinde yeni teknikler buldu üstüne hem içten hem dıştan ağır hasarlar alarak belki de ölümü göze alarak indirdi rakibini ki arada uçurum yoktu yeni tekniklerini bulduğunda. Diğerinde zaten dokunamadığından ötürü sıkıntı yaşıyordu bu sıkıntıyı çözdüğünde ise zehir devreye girdi. Adam buna da dayandı kendini aştı ve yeni bir teknikle Allah ne verdiyse abanarak yendi rakibini. Burada da uçurum yoktu Croco NW'den postalandığı için depresyona girmiş kendini salmış GL'de logia meyvesinin avantajıyla amele bir krallığın ırzına geçiyordu MF savaşında karizmayı düzeltti denilen Croco'nun da yaptığı icraatlar zaten Luffy'nin yendiği zamanki halinin yapamayacağı şeyler değildi. Öyle abartı bir gücü yoktu yani. Diğer indirdiği bosslar; Arlong, Kreig, Kuro, Moria, Enel, Buggy zaten üzerine iman power muhabbeti yapılacak vsler değildi. Hepsini bileğinin hakkıyla yendi bir tek Enel'de anti olmasının avantajını kullandı onda da serinin mantığına aykırı bir durum yok. Şimdi ki Dof vssi ise Lucci vol 2 gibi bir şey olacak ama buradaki durum biraz daha farklı hem Dof handikaplı başlayacak vsye hemde zaten Luffy'nin ne sınırını gördük ne de bütün tekniklerini. Arada uçurum var demek ve gene iman powera bağlamak anlamsız. Serideki en büyük güç unsurlarından birinin haki(ruh gücü) olduğu bir evrende karakterlerin karşılaşma sırasında kendini aşması, ölümü göze alacak irade ve kararlılıkla savaştığında gücünü arttırması pek saçmalık olmuyor maalesef.