Öncelikle şunu söyleyeyim. Bu konularda psikolojim sağlamdır. Pek böyle şeylerden etkilenmem. Genelde ön yargı ilede yaklaşırım. Ve bu tür tavrın da paranormal olay yaşamanın önünde engel olduğunu düşünüyorum. Emin bir iradeye vesvese işlemiyor pek : )) Şimdi gelelim olaya.
Ev arkadaşım var. Aynı odada uyuyoruz. Gece duvara dönük uyuyorum. Zifiri karanlık en azından olması gereken o. Bir şey gözümü rahatsız etti uyandım. Baktım duvarda bir ışık hüzmesi var. Gözümü aldı, neyin nesi diye net görebilmek için odaklandım. Bir baktım ki kocaman bir örümcek. Yetişkin bir insanın avuç içi kadar. Epey de yakın aramızda 50 cm var yok. Ben duvara yapışığım zaten o biraz yukarıda işte. Bir yandan gözümü kırpıştırıyorum olum bu nasıl bir şey gerçek değildir diye düşünüyorum ama orada hala. Gözümü ayırmadan arkamdaki yastığa uzandığım anda örümcek duvardan aşağı düştü. Evet bitiş olan yatağımın üstüne. Hemen yorganı falan kaldırdım. Kaldırdım ama etraf karardı bir şey göremiyorum. Işığı açtım, aradım taradım bir şey yok. Halüs amca dedim umursamadım yattım. Hamamböceği olsa yatamazdım. Fobim var görünce kaşınıyorum. Ama örümcek umursamam zaten 2014 yılına kadar zıplayan örümcek bile görmüş adam değilim. Her neyse kabus görmeyi bile seven bir insan olduğum için umursamadım yatmaya devam ettim.
Bir süre sonra belki hemen ertesi gün birebir aynı olay tekrar yaşandı. Zifiri karanlıkta apaçık gözüken örümcek vs.. Yine başarız imha operasyonu. Tabi ılığı açında o kadar büyük örümcek olamayacağı için en azından evde : )) Huzurla yatmaya devam ediyorum.
Bu olay kaç defa yaşandı bilmiyorum ama her defasında bir dahakine kanmayacağım durum uzun süre izleyeceğim bakalım ne olacak diyorum ama gece refleks olarak atıldığım anda bir şey oluyor dikkatim başka yöne kanınca kayboluyor.
Bir bu olayın en son yaşandığı gün var bu sefer aynı şekilde gördüm ama zihnim bir tık daha duru bu sefer af yok dedim refleksimde iyidir hani silah çeker gibi yastığı duvara çat diye fırlattım anında ayağa kalkıp yastığı bir daha elime aldım bir daha çatt. Sonra etraf iyice karardı ve ben ağlama gibi sesler duydum. Hemen ışığı açtım baktım oda arkadaşım uyanmış korkudan titreyerek beni izliyor

İyi misin diyor ama kendi titriyor

Bir şey yok böcek yakalamaya çalıştım yat sen dedim. Anlatmamıştım korkmasın diye. Uzun süre de anlatmadım. Taki taşınana kadar.
Ve biz taşındık artık öyle bir olayın olduğu da yok. O zaman anlattım arkadaşın uyarısıyla kafada şimşek çaktı neden böyle bir olay yaşadığıma dair bir varsayımım oldu. Şimdi günler öncesine gidiyoruz. Bu olay hiç yaşanmadan öncesine. Bizim bir arkadaş vardı. Kendinin psikolojik sorunları vardı. Uyur gezer, sorulan sorulara geç cevap verir. Vermyeceğini düşünürsün bir anda verir falan. Kendisinin ifadesine göre 15 yaşından beri cinlerle içli dışlıymış. Çok sık gelirlermiş önceleri korkarmış zamanla alışmış vs. Yine kendi ifadesine göre ilk kez cin gördüğü günün sabahında tanımadığı tuhaf giyimli bir adam evlerinin önünden geçiyormuş adamın bakışları hoşşuna gitmemiş ergen tavrıyla kaşlarını çatmış adam gözden kaybolana kadar yan yan bakışmışlar. O cindi diyor arkadaş. o bana musallat etti diyor. Her neyse benim olayla bağlantısına gelelim. Bu arkadaş evimize misafir olduğu bir gün rahatsızlandı. Başı falan ağrıyordu yani. Ben de geç benim yatakta yat dinlen dedim. Neyse bir kaç saat sonra gayet dinç geldi. Uyumak iyi gelmiş dedim. He kendime geldim. Cin geldi yine dedi (X) kılığında dedi. Güldüm geçtim. Çünkü o zamanlar bu tür olayların %99 psikolojik rahatsızlık olduğunu düşünüyordum. Şimdi dediğim gibi ayırmıyorum ikisinin de çoğu yerde aynı şekilde ifade edilebileceğini düşünüyorum. Her neyse bu eleman geldi yatağımda yattı cin geldi dedi. Gerçekten umursamadım hatta unuttum gitti. Ben bu olayları yaşadım. Evi değiştirince artık arkadaş korkmaz diye anlattım diğer evde böyle oldu diye o zaman o hatırlatınca bile acaba demiştim. Sonra biraz araştırdım. Gece zifiri karanlıkta ışık hüzmesi içinde örümcek gören çok varmış tabi bilmiyorum yine de. Çok da umrumda değil açıkçası. Ama severim böyle olayları.