Aynı anlattığın gibi bir teyze ile korkutucu bir anım var.Ben apartmanda en üst katta (14) oturuyorum.Bir akşam yürüyüşe çıkmak için evden çıkmıştım ki çatı katı merdiveninden aynı böyle bir teyze indi.Gülümseyerek ben ayakkabılarımı bağlarken yanıma geldi.Merhaba ben üst kata akraba ziyaretine gelmiştim.Buraya kadar yürüyerek çıktım ama geri inemiyorum,benimle asansöre biner misin dedi.Tuhaf bir şeyler olduğunu ve onun normal bir insan olmadığını anladım.Hem üst katta oturan yoktu.Hem de o yaşta teyzenin zaten en başta o kadar katı yürüyerek çıkması imkansızdı.Neyse bindim bununla asansöre ama bu hep gülümseyerek gözümün içine içine bakıyor.O kadar ürktüm ki anlatamam

Sonra asansörden inerken yine bana dönüp dedi ki iyi ki benimle inmeyi kabul ettin.Kabul etmesen kötü olurdu