Özgürlük çok baskın maalesef. Adamı kurtarırdım diyen sevgili dostlar birkaç günlük mapus macerasından sonra aynı düşünebilecekler mi acaba:d
[Tartışma] Vicdan ya da Özgürlük
- Konbuyu başlatan Smoker
- Başlangıç tarihi
Adamı kurtarır sonra da bir iki ay dayanabildikten sonra böyle dünyanın ... deyip intihar ederdim muhtemelen.
O bir iki ayda da saz öğrenmeye çalışırdım. :/
O bir iki ayda da saz öğrenmeye çalışırdım. :/
Gerçekçi biriyim sadece bir insanın hayatı söz konusuysa yapamayacağı birşey yoktur, keza adamın ölmesine üzülürüm, Elbette adamında sevenleri bir hayatı beklentileri vardır. Hapishanede 15 yıl hiç çekilir birşey değil şu an şu saniye yolda yürürken adamın biri seni yada kendimimi vurayım dese kendisini vurmasını söylerim, kaldıki bu senaryodaki kişi banka soyabilecek biri banka soyarken birilerini öldürebilme ihtimalini göze alıp banka soymaya karar vermiş hiç tanımadığı biri için neden 15 yıl yatsın, hapiste birisi gelip abi ben suçsuzum ben orda şans eseri bulunuyordum bir çocuğa tecavüz edip, onu parçalarına ayıran kişi ben değildim dese ona inanmam için hiçbir sebebim yok, uyuşturucu,pavyon,bahis nedir bilmem senaryodaki adamsam tekrar banka soymayı yada ortadan kaybolup bulunamayacağım biryerde yaşamayı tercih ederdim yozgat mesela nerde ben bile bilmiyorum beni arayanlar nerden bilsin...
İdam edilen adam sana suçsuz olduğunu söylemiyor, suçu asıl işleyen kişi gelip sana söylüyor. Yani idam edilecek kişinin masum olduğu kesin.
Peki sadece adam mı kurtulacak yoksa asıl suçlu da idam edilecek mi?
İnsan doğası gereği bencildir. Bencillikten sıyrılabilen insan tüm konularda vicdan yetisine sahip olabilir :S Evet çoğunluk olarak vicdan der geçeriz ama gerçekte ve içimizde bunu onaylar mıyız ? Bilemedim.
Bencil insanların da vardır vicdan duygusu da kendi durumu araya girdiği zaman bu vicdan duygusu pasifleşip, bencillik duygusu baskınlaşacağı için burda karar vermek cidden zorlaşıyor. Bir de insan doğası gereği özgür olmak falan da istiyordu değil mi ? :d İnsan doğası bu konu da vicdanı düşünmeyi büyük ölçüde engelliyor.
Son düzenleme:
Sadece adam kurtulacak, asıl suçluya ne olacağı belirsiz.
Narsist biriyimdir. tabii ki de özgürlüğümü seçerdim.
O vicdan azabını bütün hayatım boyunca çekemem herhalde. 15 yıl hayatın önemli bir kısmı olsa da bir işe yaramış olurum belki. Adamı kurtarırım
kendimi bu durumda düşünmem çok zor. senaryo bize çok fazla ters ikilem sunuyor ki ahlaki ikilemler de var ve duygusal ilgisi yüksek. hareket imkanının kısıtlanmasını anlıyorum, tek bir sonuca ulaşmak için kurmak lazım tabi doğal olarak o yüzden hikayedeki karakter olayım.
global bi dünyada artık bankaların ve ülkelerin dağıttığı paraların zaten dijitalleştiğini ve zaten isteseler de bankada fiziksel para biriktirmenin mümkün olmadığını düşünelim ki öyle. yani ben bi banka soyarsam eski zamanlardaki gibi bankada parasını tutan müşteriler etkilenmeyecek diye düşünelim veya çok az etkilenecekler. zaten banka bi kooperasyon merkezi, bi havuz olduğu için, devasa paralar girip çıktığı için benim çalacağım para belki de kişileri hiç etkilemeyecek diye düşünüp motivasyonumu şekillendirdim ve kendime ahlaki korunaklı bi alan tutturduk diyelim.
elbette işin içinde bankanın zararı, sigorta şirketi, güvenlik şirketi falan mağdur olacak, insanları silahla korkutacağım falan. hatta büyük ihtimalle müşteriler çok olduğu için hepsinden 1 kuruş çalmış gibi olacağım ama diyelim ki bunlar da önemli değil çünkü bu bi nevi kümese girip yumurta almak gibi kafamda, yumurta alırken yürüdüğüm zeminin, ezdiğim böceklerin bi önemi yok çünkü çok küçük etkiler falan. doğruyla, iyiyle işim yok zaten banka ve devletlerin de yok ki sürekli insanları fakirleştirip sahte değer üreterek para basıyorlar diye şişirdim, kendi vicdanımı bu kıyasla rahat ettiriyorum belki de bunu ödettiğimi varsayarak. neyse bu işlere bulaştım çaldım çırptım sonunda yakalandım. 15 sene gg.
şimdi de karşımda bireyler ve onların özgürlükleri konusu var. az önce kendimi soyutlayanildiğim banka müşterileri, banka çalışanları vs gibi hepsi bireylerden oluşsa da kurumların parçası olarak varsayıp umursamıyordum ne güzel. kurumun günahını herkese çektiriyordum falan neyse. bunlara oranla daha az karmaşık bi mekanizmayla doğrudan etkimin olacağı bi konumdayım. öyle ki elime yargının elde edemediği itiraf ve dolayısıyla gerçek de geçmiş durumda. hatta elime bu gerçeği kullanarak özgür olma imkanı bile geçmiş fakat karşılığında birinin canını almam gerekli. söylemessem ölecek keko.
masum birini gerçeği söyleyerek kurtarabileceksem kurtarırım. keza zaten gerçeği itiraf eden bir suçlu da var, bildiririm. benim özgürlüğüm 15 sene bekleyebilir gibi geliyor. böylece vicdanımı ikinciye kandırabilirim cezamı çektim ayağına çünkü soygunlar sonuçta birilerine zarar veriyordu dimi, bu zarar azar azar paylaşılıyor da olsa fark etmez diyorum yaşadığım bu ikinci deneyimden sonra karakter gelişimimi tamamlıyorum. 15 sene sonra çıkıp mafya oluyorum.
ha ben çocuk tecavüzcüsü caniyi neden idam ediyoruz onu da anlamıyorum ama linç yerim gibi geliyor uzatmıyorum :d bende pek yargılayacak, hesap kesecek irade yok. gerçi bağışlayacak irade de yok ya :/ btw bunların irade ile ilgisi de yok çaktırmayın xd
global bi dünyada artık bankaların ve ülkelerin dağıttığı paraların zaten dijitalleştiğini ve zaten isteseler de bankada fiziksel para biriktirmenin mümkün olmadığını düşünelim ki öyle. yani ben bi banka soyarsam eski zamanlardaki gibi bankada parasını tutan müşteriler etkilenmeyecek diye düşünelim veya çok az etkilenecekler. zaten banka bi kooperasyon merkezi, bi havuz olduğu için, devasa paralar girip çıktığı için benim çalacağım para belki de kişileri hiç etkilemeyecek diye düşünüp motivasyonumu şekillendirdim ve kendime ahlaki korunaklı bi alan tutturduk diyelim.
elbette işin içinde bankanın zararı, sigorta şirketi, güvenlik şirketi falan mağdur olacak, insanları silahla korkutacağım falan. hatta büyük ihtimalle müşteriler çok olduğu için hepsinden 1 kuruş çalmış gibi olacağım ama diyelim ki bunlar da önemli değil çünkü bu bi nevi kümese girip yumurta almak gibi kafamda, yumurta alırken yürüdüğüm zeminin, ezdiğim böceklerin bi önemi yok çünkü çok küçük etkiler falan. doğruyla, iyiyle işim yok zaten banka ve devletlerin de yok ki sürekli insanları fakirleştirip sahte değer üreterek para basıyorlar diye şişirdim, kendi vicdanımı bu kıyasla rahat ettiriyorum belki de bunu ödettiğimi varsayarak. neyse bu işlere bulaştım çaldım çırptım sonunda yakalandım. 15 sene gg.
şimdi de karşımda bireyler ve onların özgürlükleri konusu var. az önce kendimi soyutlayanildiğim banka müşterileri, banka çalışanları vs gibi hepsi bireylerden oluşsa da kurumların parçası olarak varsayıp umursamıyordum ne güzel. kurumun günahını herkese çektiriyordum falan neyse. bunlara oranla daha az karmaşık bi mekanizmayla doğrudan etkimin olacağı bi konumdayım. öyle ki elime yargının elde edemediği itiraf ve dolayısıyla gerçek de geçmiş durumda. hatta elime bu gerçeği kullanarak özgür olma imkanı bile geçmiş fakat karşılığında birinin canını almam gerekli. söylemessem ölecek keko.
masum birini gerçeği söyleyerek kurtarabileceksem kurtarırım. keza zaten gerçeği itiraf eden bir suçlu da var, bildiririm. benim özgürlüğüm 15 sene bekleyebilir gibi geliyor. böylece vicdanımı ikinciye kandırabilirim cezamı çektim ayağına çünkü soygunlar sonuçta birilerine zarar veriyordu dimi, bu zarar azar azar paylaşılıyor da olsa fark etmez diyorum yaşadığım bu ikinci deneyimden sonra karakter gelişimimi tamamlıyorum. 15 sene sonra çıkıp mafya oluyorum.
ha ben çocuk tecavüzcüsü caniyi neden idam ediyoruz onu da anlamıyorum ama linç yerim gibi geliyor uzatmıyorum :d bende pek yargılayacak, hesap kesecek irade yok. gerçi bağışlayacak irade de yok ya :/ btw bunların irade ile ilgisi de yok çaktırmayın xd
Bu Konuya Bakmış Kullanıcılar (Üye: 0, Ziyaretçi: 1)
Korsanfan.com Her Hakkı Saklıdır. 2008-2023.
Tasarım Korsanfan V.6.0
Tasarım Korsanfan V.6.0
