Ben beğenmiştim. Atmosferi olsun, müzikleri olsun. Demek ki zevk çok farklı birşey. Ben distopik hikayeleri çok severim. Antin kuntin sevgi börtü böcek yerine böyle kasvetli, ağır atmosferi olan, insanı içine çekip merdaneli çamaşır makinesinde yoğururmuş gibi altüst eden (birçoğuna sıkıcı gelir böyle türler) beyni çorbaya çeviren filmleri severim. Mushishi de bende farklı bir duygu uyandırmıştı. Sevdim onu.Mushishi şimdi bitti.
Önermiyorum kimseye.
Ama günahını da almayalım şimdi, konu olarak da, müzik görüntü olarak da herşey güzel aslında.
Ama benlik değilmiş demek ki, önermiyorum tekrardan.