Anadım güzel açıklama. Ama akla ilk gelen şey ise kesinlikle yönetmenlik bir sorundur.
Dune serisi aslında o kadar akıcı bir seri değil. Özellikle dediğim gibi 3. kitap ile beraber felsefe, politika, sosyoloji ve dini temaları daha baskın bir şekilde hissediyorsun. Sürekli akışı bozan diyaloglar var. Kitap okumak yavaş olan bir eyem olduğu için bu yazıları sindirmeye ve tatını almaya vaktin oluyor. Ama bunu filmlere aktardığın zaman aynı tadı vermiyor.
Mesela kitapda şöyle bir söz var: ''İmparatorluklar doğarken amaçsızlıktan mustarip değildir. Ama kökleştiklerinde hedefleri kaybolur ve yerini anlamsızlaşmış ritüeller alır. ''
Bunu film de verdiler mi hatırlıyor musun?
Yani ben bu sözü kitapda okurken çok zevk alırken filmde ise arada kaynayıp gidiyor