O zaman o an yüksek bir iradesi vardı.Direnç deyince ilk akla gelenlerdendir.
Tırpan meselesi çok tuhaf cidden. Dövüş sırasında onu kaslarıyla sıkıştırıp güçlü rakibin elinden alabilecek kadar rahat davranıyor. Dövüşü de bitiriyor aynı rahatlıkla. Sonra pek gösterilmemiş şekilde, ilk perspektiften yavaşça gözleri kararak yere yığılıyor. Bu bana pek tırpan saplandı veya kan kaybeti diye bayılmak gibi gelmiyor.
Şu anki halinden çok daha dirençsiz olan Zoro, Mihawk'tan bu yaranın çok daha derinini alıp çok daha fazla kan da kaybetmişti. Yine de Ağlayıp bağıracak enerjiye sahipti.
O zaman büyük hayalleri vardı ve hayallerin tam başlangıcındaydı.
Yine var.Aslında değişmemiş şekilde.Ancak sanki yazar yeterince yansıtamıyor.Valla şu yazdıklarını okurken hatırladım hala ilk günkü etkileyiciliğini koruyor.Oda serinin başlarında ruha,yaratıcılığa çok daha fazla sahipti sanki bütün birikimini bir anda kustu seriye.Haliyle başarının gelip gelmeyeceği belli olmayınca.Şimdi de o günleri arıyoruz tekrarı kolay kolay gelecek gibi değil.