Önceki bi mesajımda yazdım da hikayeler beni şaşırttı. Hikayeler için oyun oynuyorsan o kadar değil tabi. Ama shadow of mordor gibi sırf gameplay için yapılmış ve ayıp olmasın diye hikaye yazılmış bi oyun değil.
bi god of war, tlou 1, uncharted üçlemesi bekleme. Ya da açık haritalardan örnek versek witcher, dragon age falan bekleme. Ama horizon zero dawn’dan iyi mesela hikaye ve karakterler konusunda.
Kişiye göre değişir elbette. Ama genel olarak işlenen konu benim ilgimi çeken bi konuydu. Bu yüzden benim hoşuma gitti. “Başlarım sizin onurunuza da samuraylığınıza da” dersen hikaye sana anlamsız gelebilir. Ana karakterin yaptıklarını her insanı yapması gereken şeyler olarak düşünürsün, bırak işte şu samuray kodunu diye düşünürsün ve sevmezsin.
Ama karakterin flashbackleri, başlarda oynanış sırasında bile onursuzluk yapınca surayı öyle hal alıyordu ki üzüldüm resmen. Yaptığı şey her oyunda olan gizli öldürme. Ama karakter o kadar bozuldu ki yapmak istemedim. Etkiledi beni. Ama dediğim gibi etkilenmeyen etkilenmiyor.
ana hikaye tanıttıkları şeyi işliyor. Ana karakter çok onurlu bi samuray. O kadar deli ki oyun başında tek başına düşman kalesine ön kapıdan dalıyor. Bu karakterin önce mecburiyetten onur kodunu bükmesini görüyorsun. “Önden dalsam rehineler ölür” gibi bahanelerle büküyor. Yani tamam arkadan vurmak ayıp ama sivilleri kurtarmak da onurunun parçası. Başlarda bi kod için diğerini feda ediyor.
Biraz hafif spoiler olacak: yavaş yavaş öyle hale geliyor ki sırf karşı taraf korksun diye koca kampın içinden sadece 3 liderin kafasını alıp ön kapılarına asarak “İstediğim zaman herhangi birinizin kafasını alabilirim” mesajı veriyor. Ya da gidip normal bi zehir kullanabilecekken Adamlara çığlık attırıp kan kusturacak zehir seçiyor ve millet kan kusarken diğerlerinin önüne atlıyor sanki milleti lanetlemiş gibi
haklı olarak kaçıyor adamlar.
Ben bu dönüşümün nasıl işlendiğini, tüm arkadaşlarının bu konuda görüşlerini, halkın tepkisini, arkadaşlarının kendi hikayelerini beğendim açıkçası. Ana görevdeki büyük savaş bölümleri de hoşuma gitti.
Bi arkadaş şimdi eski mesajımı alıntılamış mesela. Orda da yazdığım gibi düşman artık o kadar korkuyor ki ordu çekiliyor geri. Köyde savaşçı yok eline silah almış köylüler var, Kazanacaklarından emin değiller onurumuzla ölelim kafasındalar. Karşı taraf siege silahlarıyla gelmiş koca mongol ordusu. Adamlar köyün merkezine kadar gelmişken benden korktu kaçtı.
“Badass” hissini çok iyi veriyor. Duygusal olarak beni burkan 1-2 sahne de oldu. Kalktım gittim mola verdim bildiğin. Ama beğenmeyen beğenmez. Tlou 2’ye bak 10/10 diyen de var hikaye leş diyen de var. Zevkine güvendiğin youtuber varsa ona bak bence.
ana karakter samuray kodu olarak duygularını kontrol etmeye çalışan biri.Biraz geralt gibi duygu göstermiyor (sonra değişiyor tabi). Bu yüzden diyalog iyi bile olsa konuşmalar ruhsuz geliyor millete haklı olarak. Beni kötü etkilemedi o durum.
türkçe oynamadım ama bi youtuber’da görmüştüm almadan önce. Garip harbiden. Çeviri iyi bile olsa ben ingilizce tercih ediyorum o yüzden o konuda yorum yapamam.
edit:
@Eustass Captain Kidd
bloodborne’u doya doya oynamaya bak bence. Bitirip bırakılacak bi oyun değil. Bazı silahlar öyle güzeldi ki sadece tek silahla 2-3 kere bitirmişliğim var.
Zaten souls seviyordun. Vaktin yok belli ama rahat olsan 200 saat gömerdin bence rahat. Ben 500’ü geçmiştim (tabi 1 yıl arayla tekrar falan oynayarak)