Artık herkes Harap Ovalarında. Hemen hemen tüm povlarımız, karakterlerimiz tek yerde toplandı. Bu biraz okuyucunun yükünü de hafifletiyor, en azından bende bu şekilde bir etkisi oldu. Shallan artık tam olarak ana karakter konumuna doğru getiriliyor kitapta. Özellikle ilk kitabın ilk cildindeki sıkıcılığı yerini ilgi çekici bir noktaya bırakıyor. Tabi yazarın Jasnah'ı çekip aradan alması da bir etken. Artık kendi kararlarına tutunabilen bir Shallan görmek ve bu karakterin geçmişini tıpkı Kaladin'de yaptığı gibi parça parça önümüze sunması da etkili. Karakterin tanıtımı tamamlanırken zaten kitabın sonuna doğru karakter gelişimi de büyük oranda ilerliyor. Yoksa gerçekten çekilmezdi.. Özellikle diğer karakterlerin bu kadar dominant bir anlatımı varken..
Geçmiş ve neyin geleceği hakkında da yavaş ama ince ayrıntılarla karşılaşıyoruz. Siz de çoğu şeyi karakterlerle öğreniyorsunuz. O şaşkınlık, kızgınlık net olarak geçiyor bu şekilde okuyucuya. Brandon bu işi gerçekten iyi yapıyor. Kaladin'in Amaram'ın ovalara ilk geldiğini duyduğundaki heyecanını ben de hissetmiştim. Zaten yazar o haberden sonra bir 100 sayfa başka povlara geçmişti
Evet, bunu okuyucunun tansiyonunu ayarlamak için yaptığını biliyorum ama bazen gerçekten sınırlarını zorluyor Bay Sanderson..
Lift'in hikayesini de Oathbringer'daki ön söz notun dolayı okudum. Bir noktada karakter çeşitliliğinin artması iyi ama kimlerle nasıl etkileşime geçeceği merak konusu. Öyle bir karakteri Shallan ile beraber okumayı çok isterdim açıkçası:d
Yalnız 4 kitapta da Kaladin bölümleri her seferinde hikaye ile okuyucu arasında görünmez bağlar kuruyor. Atıyorum pov bittikten sonra ara vermeye niyetleniyorum, sonra hop.. Kaladin pov'unun başlayacağını görünce onu okumadan kitabı bırakasım gelmiyordu.. En son Kral Katilinde bir karakter bu kadar ilgimi çekmişti..