Korkularınız?

Bir aralar hayatımın kendisi korkmak üzerine kuruluydu. Şu an belirli bir şey yok ama bu konudan çok yakınırdım eskiden.

Kapalı alan ve karanlık korkum var.Hayatta ışık ve kapı kapalı uyuyamam.

İğne korkusu.

Yanlış anlaşılma.

Aiden dedi ki:

Köprülerden geçerken bi başım dönüyor.

Asansorler falan dur kalk yaparken de ürkütüyor baya

Genişletmek için tıkla ...

Erkek adama yakışıyor mu?

Acaba bu gibi korkuları meydana getiren şey nedir? Bu başlıkla beraber aklımı çelen bir soru. Bizim küçüklükte bazı ve süregelen kötü olaylar yaşamamız bu gibi duyguları geleceğe aktarılarak sürdürüldüğü için artık o korku bizim içimize işlemiş midir? Yoksa tek seferde görülen bir olay sonucu artık o olaydan her zaman korkmaya mı başlarız? Yani küçüklükte yalnız kalmışızdır ve büyüklerimizi göremeyince artık büyüklerimizi göremeyeceğiz duygusuna kapılıp korkmuşuzdur bu da geleceğe aktarılarak artık yalnız kalma korkusunu içimize işlemiş olabilir mi? Mesela asansörden inerken asansör arızalandı ve herhangi bir katta kaldım diyelim bu olayın süresinin uzaması ve insanın bunalıp ben artık çıkamayacağım endişesi üzerinden gelişen bir olay haline gelerek insanın asansörde kalma korkusunu geleceğe aktarmış olabilir mi? Misal ben karanlıktan korkardım ama son birkaç senedir korkmamaya veyahut eski halime nazaran az korkmaya başladım. Issız bir hava olmadıkça bu korkum pek bana uğramaz oldu. İnsan olgunlaştıkça artık bu korkularından korkmamaya mı başlıyor yoksa zihnin insan üzerindeki etkisi azalarak artık insan eski olayları yarı unutkan bir biçimde unutup sadece o olay derinleştikçe mi korkmaya başlıyor?

Benim düşüncem küçüklükteki olayların gelecek olaylara etkisi yüzünden. Yani yaşadığımız herhangi bir olay bizim bilinçaltımıza yerleşmiş ve o olayı hatırlayınca geçmişte yaşanan olayda yaşanılan duyguları tekrar yaşamış hale gelmişizdir. O zaman bu duyguların sebebi bizim açımızdan önemli olan olayların bilinçaltına yerleşmesi ve biz normal halimizde unutuğumuz zaman bize gözükmemesi ve de biz o ona benzer bir olay yaşadığımız zaman bilincaltımızda bu olayın tekrar canlandırılması. Bu gibi korkular yenilir mi acaba? Genel olarak bu gibi korkular insanın artık bir parçası haline gelmiş ve insanın vazgeçilmez bir unsuru olmuştur. Çözüm olarak bu gibi duyguların üzerine gitmek daha mı iyi olur yoksa bilinçaltımıza bu olayın artık bir daha yaşanmayacağını anlatmak mı? Eğer korkuların üzerine gidersek bu sefer paranoyak dediğimiz bir olay haline gelme ve o olayla ilgili bir olay değilde bir nesne bile o korkumuzu tetiklemeye sebebiyet verebilir. Bilinçaltımıza bu olayı anlatmak içinde genel olarak geçmişte yaşanan ve unutulan olayı bir zamanda açmak ve olayları aklımızda çözümleyerek yargılara varmak daha iyi sonuçlar verebilir gibi Neyse küçük bir irdeleme yapmak istemiştim sadece. Ekleme olarak Bilinçaltımızda ki olayı tam olarak net hatırlamayız bu yüzden amaç olayı genel ve tam hatlarıyla hatırlamak olmalı.

İnari dedi ki:

Erkek adama yakışıyor mu?

Genişletmek için tıkla ...

En çok erkeğe yakışıyor.

Derin, karanlık şeylerdir heralde. Dipsiz deniz veya okyanus korkutur bir de Uzay. Geceleri bakınca havaya keyfim kaçar.

En kötüsü karanlık ve hayalettir.Sonra akrep gelir.

Yalnız ölmek.