Kelimeyi, cümlenin içindeki anlamdan bağımsız düşününce, cümle mantıksız oluyor. Benim merak ettiğim;Örneğin skolastik felsefede varoluş, varolan her şeyin (Tanrı ya da bir toz zerreciği) gerçekliğini bildirir. Daha dar ve doğa bilimsel anlamda ise varoluş, belirli bir bağlamda uzay-zaman boyutunda yer almak ya da şimdi ve burada var olmak anlamında belirtilir.
Varoluşçuluğun temellerini atmış olan gizemci Kierkegaard’a göre varoluş, başkaca her türlü varoluşlardan bağımsız olarak insanın evrendeki yalnızlığı’nı dile getirir.
Sartre’a göre, insanın varoluşu özünden önce gelir, insan ancak kendi kendini varlaştırmakla özünü gerçekleştirir.
Belki yardımcı olur.
cümlesindeki varoluşu sürdürmek sözü ile hayatını sürdürmek arasındaki fark. Yazarlar bu sözü çok sık kullanıyor ama bence çoğu zaman gereksiz kullanıyor.Seçkin bir burjuva olarak rahat ve tasasız varoluşunu sürdürürken giderek duyarsızlaşan bir adamın hayatındaki dönüştürücü deneyimin hikâyesi.
Eğer burada anlatılmak istenen, bu insanın tüm duygu, düşünce veya histen bağımsız olarak sadece "varlık" olması ise böyle bir varlık duyarsızlaşamaz çünkü zaten duygusuzdur. Eğer duyarsızlaşan bir insandan bahsediyorsa bu insan "yaşayan, duygusu olan bir varlık" olarak kabul edilmiş demektir. Yani bu cümle özelinde "varlığını sürdürmek" ile "hayatını sürdürmek" sözleri arasında bir fark yok gibi geliyor bana.