Bir seriye yüksek beklentilerle başlayıp umduğunu bulamamak ne kadar acıysa, tam tersi durum da o kadar tatlı oluyor
Sırf elimin altında hazır Netflix de varken çerezlik izleyeyim demiştim Violet Evergarden'ı. Geçtiğimiz sönük yılın flaş animesi olduğunu biliyordum ama konusu falan çok iddiasız duruyordu. Hele bi de her bölüm farklı hikayeler oluyor deniyor ya çok yanıltıcı işte o. Bu tip serilerde episodik olduğunu belirtip geçiyorlar, insan bi kendi ana hikayesi de var diye belirtip ona da değinir yahu. İnceleme veya sinopsislerin sevmediğim yanı da bu zaten.
Normalde bi animenin atmosferine çok zor girerim. İlk beş bölüm garanti zoraki izlerim çoğu zaman
Ama bu seride hiç öyle olmadı, çok yumuşak bir geçişle sokuyor evrenine. Bir de çoğu animelerde gördüğümüz karakter veya hikayelerdeki aşırılıklardan uzak, realist bir evreninin olması da etkili tabi. Daha 4 bölümde bu animeye bayıldım valla
Çok erken belki ama zaten episodik bir dram olduğu için hikayenin nasıl sona ereceği gibi bir kaygı yok ortada. Hoş şimdi finaline dair de bir beklentim yokken ansızın efso bir final yaparsa da bilemem
Bu arada animasyon ve çizimlerinin mükemmel olduğu hem ilk bakıştan dikkati çekiyor hem de biliniyor genel olarak diye bir şey demedim