Haklısın.
Fakat MF savaşından sonra tüm dünyanın dikkatlerini üzerine çekince amiral ihtimalini de düşünmesi gerekiyordu.
Teach zoru görünce zamanı değil der kaçar hep kaçtı.
Teach'i diğer D'lerden ayıran şey diğerleri gibi suratında gülücük olmaması.
Öleceği zaman ağlıyor, deli cesaretine sahip değil.
Ama kazanamayacağı hiçbir savaşa da girmiyor, bu da onun planlı ve doğru hamleler yaptığını gösteriyor.
Teach, plan yapar, planı tutarsa ve kazanma ihtimali varsa uğruna savaş verir. Kazanacağından emin değilse geri çekilir.
Luffy, plan yapmaz, yapmadığı planın tutup tutmaması umrunda değil, aklına ne eserse onu yapıp savaşır. Kazanacağından emin değilse de savaşır.
Bir söz vardır, taklit edilemeyen tek duygu cesarettir diye. Teach'de cesaret olmadığı için, planı dışında gelişen olaylarda geri çekilmeyi tercih ediyor.
Teach'i gerçek hayattaki plansız iş yapamayan insanlara benzetebiliriz. Bir yıl girdiğinde o yıl yapacağı her şeyi planlar, tatile ne zaman çıkacağını bile hesaplar ve karşısına çıkan doğaçlama olaylar eğer gözüne kestirdiği bir olasılıksa devam eder, gözüne kestirdiği bir olasılık değilse ve kafa kafaya o olaya giderse ne olacağını bilmiyorsa hemen geri çekilir, depresyona girer.
Zeka kavramı ise bambaşka bir olay çünkü zeka kavramını katarsak, akıl kavramını da katmamız gerekiyor.
Teach ortalama zekaya sahip akıllı biri. Yani sahip olduğu ortalama zekayı doğru zamanlarda kullanarak akıllıca hareket etmeyi tercih ediyor.
Bu sanırım Dlerin bir kısmından ayıran özellik. Dragon da Teach gibi.
Ama Roger, Garp, Luffy.. Bunlar tamamen farklı kulvardalar. Bunlara göre tehlike ve savaş, eğlence demek, macera demek. Düşünmek yorar bu insanları.