Bu nedir ya bu kadar da düşmezsin yuh artık...Ben böyle bir köpeklik çok az gördüm
(Köpeklik derken de köpeklerden özür diliyorum. Bu dört ayaklı canlıları küçümsemiyorum...)
Geçmiş olsun.Ben iyiyim, yaşıyorum. Çok şükür evimizdeyiz, bi zarar görmedik. Buraya da yazıp bildirmem gerektiğini düşünüyorum, kf üzerinden soran olmamış daha ama olsun, görenlerin içi rahatlar en azından. Yine de şu an deprem bölgesinin ortasında olmama rağmen kendi evimde kalabiliyor olmaktan dolayı mahcup hissediyorum.
Pazartesi öğlen ikinci depremde evde tek başımaydım, inanılmaz korkutucuydu. Babam ve annem, babamın çalıştığı sağlık ocağında çalışan hemşirelerden birinin çökmüş evine gidip arama kurtarma çalışmalarına bakmaya gitmişlerdi, geri dönerlerken de tekrar sallandık sonra.
Ertesi gün Ayşe hemşirenin en büyük oğlunu enkazdan çıkardılar, ama Ayşe hemşire, kocası ve küçük kızı sağ çıkamadılar. Sadece 2 hafta önce Ayşe hemşire benim kanımı almıştı mesane sorunlarım için bizim ocağa gittiğimde.
2 gün sonra cenazelerini kaldırdılar Kadirli'nin bi köyünde.
Bugün de ilk defa evden dışarı çıktım bizimkilerle birlikte. Kuzey Adana'da hasar görmemiş apartman neredeyse yok. Bazı enkazlar duruyor, bazı enkazlar ise çoktan kaldırılmış. Pazar yerleri ve parklarda çadır kentler kurulmuş. İnsanlar camilere sığınmış. İnsanların hepsinin yüzünde korku var, kimse gözünü bile kırpmıyor korkudan. Bizim oradaki sokak köpeklerini de artık kimse besleyemiyor sanırım, toplanmışlar ve gelene geçene havlıyorlar. Bir-iki haftaya saldırganlaşabilirler.
Bu ülkede 2013'ten (öncesini çok detaylı hatırlamıyorum) bu yana yaşanan her türlü felaket ve skandal benim için Twitter'ı kapadığım zaman ortadan kalkan şeylerdi, ancak bu sefer direk ortasında kalınca telefonu bi kenara koyup kaçmak mümkün olmuyor. Geceleri düzgün uyuyamıyorum, sık sık sık başım dönüyo ve götüm de sürekli deprem varmış gibi sallanıyo.
Moral ve kafa olarak bitik durumdayım.
Her yer ceset, dışkı ve idrar kokuyorsa belki temizlenmek için bile kullanılabilir. Sabun, şampuan için su gerekir. Havlu vs gerekir. Sıcaklık gerekir. Bu şişedeki parfümlerle vücudunu temizlemek, kokmayı engellemek de mümkün.Parfüm ne zamandan beri ihtiyaç oldu yahu
Çok geçmiş olsun. Deprem bölgesinde olduğunu bilmiyordumBen iyiyim, yaşıyorum. Çok şükür evimizdeyiz, bi zarar görmedik. Buraya da yazıp bildirmem gerektiğini düşünüyorum, kf üzerinden soran olmamış daha ama olsun, görenlerin içi rahatlar en azından. Yine de şu an deprem bölgesinin ortasında olmama rağmen kendi evimde kalabiliyor olmaktan dolayı mahcup hissediyorum.
Pazartesi öğlen ikinci depremde evde tek başımaydım, inanılmaz korkutucuydu. Babam ve annem, babamın çalıştığı sağlık ocağında çalışan hemşirelerden birinin çökmüş evine gidip arama kurtarma çalışmalarına bakmaya gitmişlerdi, geri dönerlerken de tekrar sallandık sonra.
Ertesi gün Ayşe hemşirenin en büyük oğlunu enkazdan çıkardılar, ama Ayşe hemşire, kocası ve küçük kızı sağ çıkamadılar. Sadece 2 hafta önce Ayşe hemşire benim kanımı almıştı mesane sorunlarım için bizim ocağa gittiğimde.
2 gün sonra cenazelerini kaldırdılar Kadirli'nin bi köyünde.
Bugün de ilk defa evden dışarı çıktım bizimkilerle birlikte. Kuzey Adana'da hasar görmemiş apartman neredeyse yok. Bazı enkazlar duruyor, bazı enkazlar ise çoktan kaldırılmış. Pazar yerleri ve parklarda çadır kentler kurulmuş. İnsanlar camilere sığınmış. İnsanların hepsinin yüzünde korku var, kimse gözünü bile kırpmıyor korkudan. Bizim oradaki sokak köpeklerini de artık kimse besleyemiyor sanırım, toplanmışlar ve gelene geçene havlıyorlar. Bir-iki haftaya saldırganlaşabilirler.
Bu ülkede 2013'ten (öncesini çok detaylı hatırlamıyorum) bu yana yaşanan her türlü felaket ve skandal benim için Twitter'ı kapadığım zaman ortadan kalkan şeylerdi, ancak bu sefer direk ortasında kalınca telefonu bi kenara koyup kaçmak mümkün olmuyor. Geceleri düzgün uyuyamıyorum, sık sık sık başım dönüyo ve götüm de sürekli deprem varmış gibi sallanıyo.
Moral ve kafa olarak bitik durumdayım.