Okul öncesi dönemim, gece vakti misafir odasına koca halı seccadeyi serdim yatsı namazını kılıyorum ama öyle huşu içinde kılma yok ufacık bebeyim zaten. Rukuya eğildim, hızlıca semiallahülimenhamide deyip doğruldum tam secdeye gideceğim kapı gıcırdayarak açıldı. Ev de karanlık, herkes uyuyor. Bir yüz, eşikten 10 santimetre yukarıda var ya da yok. Yüz resmen 32 dişini göstererek ''Hihihi'' diye güldü. Ben nasıl secdeye kapandığımı hatırlamıyorum. Bir yandan defalarca sübhane rabbiyel ala diyorum her seferinde de araya Allah'ım sen bana yardım et diye dua ediyorum. Namazı da bozamıyorum tabi, dedem öyle öğretmiş çünkü. bi 5 dakika kadar secdede kapandım sonra babam gece kalkıp kapıyı açık görünce gelip beni kendime getirdi. Hiç unutamıyorum o geceyi..