Olayı yaşayan ben bile etkisini taş çatlasın bir haftada atmışken sen şimdi o kadar etkilenmezsin de anlatayım bakalım. Benim başıma gelen iki olay var. Şu şöyle olmuş bu böyle olmuş deyip ilim bilim efendi diye kafa ütülenemeyecek tarzda. Rahatsız olursanız yalan söylediğimi varsayın.
Küçükken gündüz vakti kuzenlerle mezarda yürüyoruz su doldurmak için. Büyük geniş bir alan var daha mezar yok yürüdüğümüz alanda hava açık otlar küçük en arkada ben yürüyorum ve bizim yakınımızda bizden başka insan yok. Öne doğru itildim sırt bel arası bir yerden şiddetlice itti beni bir şey. Rüzgar esmiyordu rüzgar olamaz zaten rüzgar logiası yemiş biri yumruk atmadıkça tek bir alanda o etkiyi hissetmezsin. Yere düştüm kuzenler ne yapıyorsun dedi onlara çarptım çünkü. Arkaya döndüm hiç kimse yok sonra böyle böyle oldu dedim "hee" deyip devam ettiler ben de devam ettim susamıştım zaten.
İkinci olay mahallede geldi başıma. Bahçeli iki katlı yıkık dökük bir villa vardı bizim için inanılmaz bir oyun alanı tabi. Sürekli oraya girerdik bir gün gene girdim gündüz vakti karşımda balık etli teyzelere benzeyen biri var ama insan değil. İnsan olmadığı net. Öğlen vakti önümde herhangi bir engel yokken herhangi bir görme bozukluğum da yokken gördüğüm bir şey bu. Donakaldım bana bakıp kalın bir ses tonuyla ne var dedi bir şey yok deyip çıktım oradan öyle bir deparı basmışım ki anında bizim çocukların yanındayım. Önce inanmadılar sonra kalbimin atletimi ittirecek kadar hızlı attığını görünce yüzüme falan bakınca yüzleri düştü. Gördüğüm şeye benzer bir silueti benden önce ve sonra görenler de olmuş yıllar sonra öğrendim. Tabi gene devam makaraya ama çokta şeetmemek lazım. Sıkıntılı mevzular.
Son düzenleme:
