Gittikçe kafayı yediğimi fark ediyorum
Doğru olduğunu düşündüğüm bir yazı.Hastalık psikozdan farkı farkında olma durumu yani aslında kişi bunu başta isteyerek yapıyor hayalin derinliği arttıkça da ne kadar zaman geçtiğini fark etmiyor. Sebebi ise gerçekte arzuladığı olmasını istediği şeyleri bi takım yetersizlik ve imkansızlıklar nedeniyle real de gerçekleştirememesi ve bu yüzden hayale aktarmasıdır. Ona orada sahip olmak isteniyor çünkü bu arzunun karşılanması lazım ona göre bir kurgu yaratıp bir nevi o sevgi veya arzu nesnesini hem hayalinde yaşatmış hem de sahip olmuş oluyor. Orası o kadar güvenli ki kimsenin o arzuya dokunma şansı yok. Çünkü kontrol tamamen sizde sizin yarattığınız bir yer.
Bu nesneler gerçek hayattaki sahip olmak istediğiniz veya kurtulmak istediğiniz şeyler olabilir. Örneğin başarılı olma, pohpohlanma, ulaşamayacağınızı düşündüğünüz fakat arzuladığınız kadın veya erkekler, ya da söylemek istediğiniz ama söyleme cesaretinde bulamadığınız durumlar veya bir hayali dünya tasviri ne olursa olsun bunu yapmanın süresi arttığında günlük aktiviteleri yapmakta zorlanırsınız aynı zaman da bağımlılık haline gelir çünkü kontrol sizin eliniz de bundan kurtulmak için kişi kendi otantikliğini geliştirmeye çalışmalı ve hayalini ettiği şeyleri gerçek hayatta yapmayı denemeli bu oldukça fayda sağlayabilir.
Ne çok insan varmış ya bundan muzdarip olan. 10 saat falan diyenler ciddi mi acaba?Bu şey di mi benim günde 3 4 saat kendimi ajan zannettiğim dünya?
Zaten eğer hep o şekildeyse hayatını idare edemez :/Ne çok insan varmış ya bundan muzdarip olan. 10 saat falan diyenler ciddi mi acaba?
Yapabilir. Okul vs dışında tüm zamanını buna ayırdığunı düşün.Zaten eğer hep o şekildeyse hayatını idare edemez :/