Tayfanın gelişimi olağandan çok daha hızlı, tayfadaki karakterlerin neredeyse hepsi birkaç yıl öncesine kadar köyünde oturan çocuklardı. Sadece birkaç yılda dünyanın en güçlülerinin olduğu klasmana çıktılar. Diğer güçlü tayfalara baktığımızda bu gelişimin uzun yıllar içerisinde gerçekleştiğini görüyoruz. Bu bağlamda Luffy ve arkadaşları her zaman için kendilerinden az daha güçlü olan kişilerle karşılaşarak her seferinde seviyelerini biraz daha artırıyordu. Bu durum bir noktaya kadar güzel bir ilerleme şekliydi, fakat iki yıllık zaman atlaması esnasında tüm karakter durumları sırra dönüştü. Garip bir şekilde karakterler aptalca işler yapıyor ve görece kendilerinden çok daha güçsüz olan kişilere karşı zorlanıyordu. Hikaye bazında yenilgiler kendini çok tekrar etmeye başladı. Karakter çok daha zayıf birine karşı zorlanırken, çok daha güçlü birini fazla uğraşmadan yeniyordu. Örneğin Zoro çatıda Kaido'ya kalıcı yara izi verebilecek bir saldırı yapıyor, King'in en güçlü saldırısını yok edebiliyorken, birkaç tane yapay meyve yemiş önemsiz karaktere karşı yerlerde sürünecek noktaya geliyor.
Zaman atlamasından sonra hikayenin ritmine göre karakter güçleri güncellenmeye başladı. Bu yüzden temelsiz durumlar ortaya çıktı. "Sihirli kılıç" ya da "sihirli meyve" gibi söylemler boşuna değil yani. Bir de bu durumu kabul etmeyenler "rakipler güçlü, Oda böyle yapmaya mecburdu" gibisinden söylemler üretiyor. Fakat biz karakter güçlerini bağlı oldukları arka kadar görmüyoruz, sadece unvanından ve konumundan güç çıkarımı yapabiliyoruz. Düşmana da, bizim tarafta olana da gücü veren kişi aynı. Oda'nın burada yaptığı şey düşmanı olabildiğince yücelterek iyilerin tarafındaki zaferin şanını iyice ortaya çıkarmak, bunu yaparken de kurguyu ya da güç dengesini umursamıyor.
