[Tanıtım] Saikyou Densetsu Kurosawa

Yalnız, asosyal, kompleksli, alıngan, yardımsever, içine kapanık, çalışkan, agresif, dürüst, duyarlı, melankolik, fedakâr, paranoyak, duygusal... Birçok insanın kolaylıkla bağ kurabileceği bir karakter Kurosawa-san. Yanlış anlamaya ve yanlış anlaşılmaya fazlasıyla müsait bir tabiatı var. “Başkası adına utanç duyma” konusunda hissettirdikleri bakımından zirveyi oynayabilecek bir manga.

Mangakanın özgün çizim tarzı ve akıcı bir anlatımı var, an be an karakterlerin iç dünyasındaki düşüncelerin işlenişi gerçekten çok başarılıydı, Kaiji'deki performansının benzeri bu seride de var. Öte yandan bu manga kumar / akıl oyunu serisi olmamasına rağmen son arctaki dövüş stratejilerini okurken gülümsedim, huylu huyundan vazgeçmiyor değil mi? ?

Övmek istediğim bir diğer konu ise dram ve komedi açısından yazarın denge kurma kabiliyeti. Manganın ortalarına kadar genelde üzücü şeyler meydana gelmesine rağmen, ileride okurları komedi yüklü olaylar ve sürpriz sonuçlar bekliyor.

Söylemek istediğim daha çok şey var ama uzatmayayım, seninle konuştuktan sonra mangayı birkaç gün içinde bitirmiştim ama düşüncelerimi toparlayıp yazmak biraz vakit aldı. Erifu ablayı da Fukumoto Hayran Kulübü’nün bir üyesi sayabiliriz artık, teşekkürler.?

Kurosawa'nın iş yerinde arkadaş edinmek için çabaladığı bölümleri okurken duygulanmıştım açıkçası. Annemin evinden ayrılıp başka bir şehirde işe başladığım ilk yıl benim de benzer şekilde çevre edinmek için uğraştığım zamanlar olmuştu. Ofistekilerle yakınlık kurabilmek için her hafta kek, kurabiye, kısır vb. şeyler yapıp iş yerine götürüyordum, milletle oturup uzun uzadıya sohbet etmeye çalışmaktan daha kolaydı. Ama bu tür çabalarla kurulan arkadaşlıklar bir nevi çıkar ilişkisine dayandığından uzun ömürlü olmuyor, bir süre sonra bu ikramlar sanki görevimmiş gibi davranmaya başladılar, bir sonraki hafta için sipariş verenler bile oldu. İş arkadaşlığının normal arkadaşlık olmayacağını çok geçmeden anladım. Bu yüzden manganın bu arcında Kurosawa'nın başarılı olamamasına bir yandan üzülürken bir yandan da sevindim açıkçası.

Okurken Kurosawa'da kendimi gördüğüm yerler vardı.Hem hüzünlendiren ama yeri geldiğinde de güldüren bir manga.Güzel seriydi.

Uzun boylu, boks yapan, Kurosawa'ya meydan okuyan bir ortaokul öğrencisi vardı Nakane diye. Mangakanın asistanları o karakterin özelinde ayrı bir seri çıkarmışlar ama sadece ilk ciltle sınırlı kalmış. 9 bölümü var, açıkçası işlenen konular gerçekten çok hoş. Sosyal medya bağımlılığı, kişilerin gerçek hayattaki kimliğiyle barışık olmaması, yaratılan sahte kimliklerle sanal alemde popüler olma çabaları falan. Kurosawa serisi okuduğum ilk zamandan beri favorim oldu zaten, o manga daha fazla geliştirilip toparlanmış olsa Kurosawa'dan daha çok bile sevebilirdim açıkçası. Konusunu da açayım en iyisi.

Erifu dedi ki:

Uzun boylu, boks yapan, Kurosawa'ya meydan okuyan bir ortaokul öğrencisi vardı Nakane diye. Mangakanın asistanları o karakterin özelinde ayrı bir seri çıkarmışlar ama sadece ilk ciltle sınırlı kalmış. 9 bölümü var, açıkçası işlenen konular gerçekten çok hoş. Sosyal medya bağımlılığı, kişilerin gerçek hayattaki kimliğiyle barışık olmaması, yaratılan sahte kimliklerle sanal alemde popüler olma çabaları falan. Kurosawa serisi okuduğum ilk zamandan beri favorim oldu zaten, o manga daha fazla geliştirilip toparlanmış olsa Kurosawa'dan daha çok bile sevebilirdim açıkçası. Konusunu da açayım en iyisi.

Genişletmek için tıkla ...

Fukumoto hocam genelde serilerindeki yan karakterlere komedi karışık güzel spin-off çıkarıyor. Kaiji'den Tonegawa'nın serisi de güzeldi hatta animeye de uyarlanmıştı.