Ana karakterin kalbi temiz -ki nadir bulunan bir şey bence bu, kitaplarda- daha sonra ise güçlü/yüksek değerleri olduğunu görüyoruz ki bunlar için çok şeyden feragat ediyor. Et yemeyi bırakması gibi.
Ana karakter ve asker arkadaşı ile olan kısımları beğendim en çok zira imrenilecek bir arkadaşlıktı bana göre. Ana karakterin özür dileme şekli özellikle, kitabın zirvesiydi benim için. Sürekli işeyen adama sorulan çişin geliyor mu sorusuna ben de güldüm ve örümcek hikâyesi ile beraber dövüş sonrası birbirini iyileştiren hayvanlar kısmı güzeldi.
Yalnız kitabı anlamakta biraz zorlandığımı söyleyebilirim. Yani ne zaman bir hikâye anlatılıyor ya da ne zaman ana karakter bir şeyi kendi yaşıyor bunu ayırmakta zorlandım ben. Belki yazdığım şeylerden de bu belli olabilir.
Kitap eski arkadaşlıklarımı bitiren tarafıma güzel saldırdı. Benim için böyle bir yönü de oldu kitabın. Ziyadesiyle vicdansız tarafım iyi dayak yedi kitapta.
Ana karakter ve asker arkadaşı ile olan kısımları beğendim en çok zira imrenilecek bir arkadaşlıktı bana göre. Ana karakterin özür dileme şekli özellikle, kitabın zirvesiydi benim için. Sürekli işeyen adama sorulan çişin geliyor mu sorusuna ben de güldüm ve örümcek hikâyesi ile beraber dövüş sonrası birbirini iyileştiren hayvanlar kısmı güzeldi.
Yalnız kitabı anlamakta biraz zorlandığımı söyleyebilirim. Yani ne zaman bir hikâye anlatılıyor ya da ne zaman ana karakter bir şeyi kendi yaşıyor bunu ayırmakta zorlandım ben. Belki yazdığım şeylerden de bu belli olabilir.
Kitap eski arkadaşlıklarımı bitiren tarafıma güzel saldırdı. Benim için böyle bir yönü de oldu kitabın. Ziyadesiyle vicdansız tarafım iyi dayak yedi kitapta.
Anlatım genel olarak yorucu bulunmuş; sıkıntı bende.
