Kingdom Come: Deliverance kadar leş olamaz.
Bi ara konuşmuştuk sanki. Uyaran kişi bendim ama bu kadar beğenmeyeceğini de düşünmemiştim valla.
___________
Eğer ki skyrim vuruş hissiyatında da iyi olsaydı bırakın ortalama olmayı, en iyi kombatlardan birine sahip olurdu.
oyunda rakamları manipüle etmek basit olduğu için mekaniklere çoğu kişi dikkat etmeye gerek bile duymamıştır da kombat basit değildi zaten.
silahın ağırlığına göre saldırı hızı değişiyor. Üstünüzdeki zırha göre de hareket hızınız değişiyor. Sadece silah türü değil silahtan silaha mesafe de değişiyor. Yani greatsword’lar içinde de fark var.
oyun size bunlar söylemez. Oyunda “dodge” yok, uzaktan vurma yok. Full kontrol sizde ve bunları avantaja çevirmek size kalmış.
örneğin, assassin gibisiniz diye başka oyunlardaki gibi peş peşe dodge atmıyorsunuz. Ama hem hareket hızı daha çok olduğundan hem de bıçakla vuruş hızı yüksek olduğundan adamın boşa vurmasını bekleyip, yaklaşıp 1-2 kere bıçakla vurup sonra ikinci sadırıyı da yemeden uzaklaşabiliyorsunuz. Dodge yok ama hafif zırhın hızı yetiyor buna.
Yani bıçaklı karakter harbiden bıçaklı birinin dövüşmesi gerektiği gibi dövüşebiliyordu bu oyunda. “Neden sadece bıçaklılar zehir kullanıyor” sorusunun cevabı da bu dövüş tarzıydı zaten. Bi skyrim’de öyle hissettim ben. Başka oyunlarda bıçaklılar hep dps karakteri oluyorlar. Hafif zırh giymenin ise bi anlamı olmuyor.
ağır zırhlaysanız ve elinizde çift elli kılıç varsa orda silahın ağırlığı avantaj veriyor. Düşmanı sarsma ihtimali daha yüksek olduğu için dikey olarak power hit yapınca rakip kesin açılıyor ve 1-2 kere daha vuruluyor. O zaten dövüşü bitiriyor build doğruysa.
Kılıç uzun olduğu için diğer silahlara karşı belli bi aralıkta kalmayı başarırsanız vurulmuyordunuz da. Bazen rakip koşarak vuracakken onu korunma+vuruş’a basıp durdurarak, power hit’le bi anlığına sarsarak falan o mesafe avantajını koruyordum hep. Onu yapabildiğim başka oyun da hatırlamıyorum son yıllardan. Büyük silahlılar hep ağır vuran, rakibi uçuran tipler oluyor hep.
Mesela skyrim’den yakın dövüşte daha iyi olan souls tarzı oyunlarda bile bu yapılamıyor pek. Karakter çünkü kendi kendine düşmana doğru adım atıyor ve eğer düşman geri doğru gitmiyorsa elinizde koca kılıç varken bile bıçak mesafesine giriyorsunuz. skyrim’de o mesafe avantajı hep elinizde oluyor hareket kontrolleri sizde olduğu için.
Oyunda dodge falan yok, özel hareketler yok. Ama son zamanlarda oynadığımız oyunlarda o kadar özellik varki yakın dövüşün en temelleri unutulmuş. Ağır bişey giymenin tek etkisi dodge yaparken daha yavaş yuvarlanmak oluyor. Skyrim bu temellerde çoğu oyundan iyiydi.
yani oyun en basit mekaniklere sahip aslında. Ve zamanında beğenmedim. Ama geçen yıl oynayınca farkettim ki millet ekstra mekanikler ekleyelim derken en temellerini unutmuşlar.
ağır saldırıları parry’le bölme, korunmayı ağır vuruşla açma, geri doğru giderken power hit yapma gibi şeyler de işe yarıyordu aslında çok da basit değildi. Ama rakamlar manipüle edilince sadece rakibin dibine gidip saldırı spamlayarak kazanmak mümkün olunca bunlar görmezden gelindi skyrim’de. Bu kadar sevilmeme sebebi bence crafting, istediğin zaman potion içme ve 6-7 farklı zorluk çeşidi olması. Kim niye uğraşsın öyle basit mekanikleri öğrenmekle?
oklar bile mesela ağırlıklarına göre değişiyordu. Hafif olanlar daha hızlı ateş ediyor bi yerde yazmasa da. O yüzden mesela herkesin kullandığı ejderha ok’u benim için en kötü oklardandı ağır olduğu için. Rakibi gizliyken 300 hasarla öldürüyorsan 1000’e ne gerek var? 3-4 kişilik bi grubu zamanı yavaşlatıp hızlı bi ok’la gizliliği bozmadan indirebiliyorsunuz mesela. Ejderha oku o kadar kişiyi indiremeyebiliyor ne kadar yüksek vurursa vursun. Hızlı okta hasar açığı potion’la kapatılır ama ejderha oku hızlanmıyor asla.
oyunu en iyi ayıran şey de büyüydü bence. Evet yakın dövüş tek başına bişey etmiyor. Ama büyüyle ve shout’larla birleştirince çoğu oyundan iyi derim ben. Üzerime alev zırhı giyip mesafesini 3-5 metre arttırabildiğim, sadece hızımla etrafta dönerek yavaş yavaş düşmanı eritebildiğim başka oyun bilmiyorum. Buna bi de yerlere alev/yıldırım duvarı eklersen, hançerle yavaş yavaş can alan zehir de eklersen rakibi kanser edersin zaten.
gizlilikle bi kampın ortasına gidip orda master level alan büyüsü atmak da güzeldi. O kaosun içinde gökten yıldırım yağdıran shout’u da atsan tüm kamp temizleniyor mesela.
ilizyonla 3-5 kişiyi birbirine saldırtıp alan büyüleyle aynı anda hepsine vurma, Birbirleriyle savaşırlarken savaştıkları alanda zemini yakma, oraya bi de summon’lar ekleyip uzaktan savaşı izlemek de güzeldi.
Bu kadar uzak mesafe teknikleri, büyüler ve shout’lar varken yakın dövüş de tek başına iyi olsaydı oyun abartılı iyi olurdu zaten. Bi zahmet 2011’deki bi oyun o kadar iyi olmasın herşeyde.
edit: çok yazmışım lan. Mesele skyrim olunca kaptırıyor insan