1- Seriyi maceradan çok gizem serisine çevirmeye çalışması. Seride ilk başta one piece hazinesi ne, şeytan meyvesi ne diye diye başlıyor. Gerisinde göre göre gidiyordunuz. Şimdi İmu'yu düşünün. Arlong park zamanı açıklansaydı İmu'yu mu merak ederdiniz yoksa Luffy'nin bi dahaki bölüm ne yapacağı mı? İkinci değil mi... Çünkü o zaman korsanlık macerası ön plandaydı. Şimdi yok Kong ne iş, Lurking Legend kim, yanık izlinin yanığı nerede, kurtarıcı tanrılar vs. serinin merkezi oldu.
Bir noktadan sonra bir şey ucundan gösteriyor, 100 bölüm sonra açıklıyor ve yerine de 5 tane daha koyuyor. Aşırı gizem kasmaya çalışmadan anlatmalıydı. 1,2,3 sene silüet gösteriyor ya.
2- 2 yıl zaman atlaması. Franky'i hâlâ garipsiyorum o ne ya... Zoro'yu Mihawk gibi yapmaya çalışması... Ya Zoro başka Mihawk başka 2 yıl yanında kaldı diye "bak işte bu geçecek" diye bunu yapma... Luffy'i çocuğa çevirmesi, Sanji'yi plan kurucudan çevirip ya aşırı dramda ya da ecchiçin kullanması ve WCI'de hıyar gibi göstermesi var. Nami serinin başında ne kadar önemliydi değil mi? Şimdi bakiyoruz dümeni kıran Grand Line'da. Hani çok zordu, Nami gibi doğuştan yetenekli insanlar gerekliydi ne oldu? Robin, serinin kilit isimlerinden biri ama Pandaman gibi hep arkada.