One Piece'e Başlama Hikayeniz Veya One Piece'te Gördüğünüz İlk Sahne

Chris dedi ki:

Herkes mi abisi izlerken görmüş yav?
Ben de 9 10 yaşımda abim izlerken görmüştüm. O zamandan beri aralıklarla takip ederim seriyi.

Genişletmek için tıkla ...

bikaç sene önce kardeşim ben op okurken görmüş beni. dedi bu ne çizgi roman mı adı ne? dedim saçma sapan bişi, kapadım direk tüm tarayıcı geçmişini de sildim. böylece bi hayat kurtulmuş oldu. hepsi sizin sayenizde. bunca canın manga yolunda heba olmaduğunu görmeseydim belki ben de önerecektim kardeşime... fiyuv iyi yırttı

3 sene önce aile sorunları,vize baskısı,yoğun çalışma programları derken beni onca sıkışıklığın arasında biraz olsun mutlu hissettirebilecek bir seri lazımdı.Sonra Ace,Luffy ve Sabo'nun çocukluk zamanlarını anlatan bi amv gördüm.Niyeyse o an baya hoşuma gitti.Tabii Ace'in ölümünün spoilerini yedim ama yapacak bir şey yok xd

8. Sınıfa giderken bir forum sitesinde rastlamıştım, o zamanlar ailevi problemlerim vardı depresyondaydım falan bizimkilerin arası pek iyi değildi çok kafaya takıyordum. Forumu gezerken animenin bölümlerinin paylaşıldığı bir konuya denk gelmiştim hayatımda yaşamadığım duyguları yaşatmıştı bana daha ilk bölümden izlediğim hiçbir çizgi filme benzemiyordu çok değişik bir aurası vardı. O zamanlar zaten takılacak bir şey arıyordum açtım bölümleri pat pat pat uyumadım içmedim tabiri caizse sıçmadım bu animeyi izledim 1-2 ay etkisinden çıkamamıştım sonra zaten bugünlere kadar geldik, şükür bende ki etkisi büyüktür.

Startv bölümlerinde denk gelmiştim.Çizgi film zannedip çok önemsemedim ilk gördüğüm sahne de Sanji'nin Mohmoo'yu tekmelediği sahneydi.Daha sonra Zoro'nun Arlong'un adamlarını kesip koltuğunda beklediği sahne çok havalı gelmişti öyle devam ettim.Bir de Startv'de izleyenlerin unutamadığı sahne fıçının üzerine ayaklarını koyup hayallerini söyledikleri sahneydi aklımda kalan.Çocuk aklıyla ''herhalde bu kadar süren bir çizgifilm burada bitti'' demiştim

2000'lerin en başı. Ben Dragonball ve Şeker Kız Candy hastasıydım. Matematiğim acayip kötüydü o zamanlar. Gerçi artık kötü değil direkt matematiğim yok. Eğer bir şeyde çok kötüyseniz o şeyi komple yok saymalısınız. Neyse bana özel ders aldırmaya karar verdiler öğretmenimin önerisiyle. Ne boş kadındın yahu sen ismini bile hatırlamıyorum şu an neyse. Bana matematik dersi vermeye gelecek kızı beklerken, televizyonda lastik çocuk diye bir şey başladı. Lastik Çocuk mu? dedim kendi kendime. Ne hikmetse de Usopp'un köyünden başladı hikaye. Usopp'la Kaya'nın ağaç üstü dam muhabbetleri işte. Çocuğum tabii Kaya ve Usopp arasındaki muhabbet hiçbir şey ifade etmedi benim için. Sonra Kuro denen kavas geldi falan filan Usopp'a kötü davrandı. Yine hiçbir şey ifade etmedi. Sonra Usopp Nami, Zoro ve Luffy'nin yanına geldi falan filan. Yine tık yok. Sonra işte ben boş boş izlemeye devam ettim seriyi. Ardından Kuro pilot çevirmeye başladı şerefsiz olduğu onaylandı ve onandı.

Luffy ve Zoro birden şovmen oldu. Tabii ufacık çocuğum çıldırdım. Çok kötü bir adam var. İnsanlara kötülük ediyor kaka pis bir adam, üstüne koyuna benzeyen ayakçıyı parçaladı gözlüğü kırdı falan. Çocuk aklımla bile "püüüüü sen ne pis bir adammışsın ya" dedim. Köyü katledeceklerini çocuk aklımla da anlamdı. Hayda bu kadar kalabalık düşman grubunu kimse durduramaz. Ne yapacak şimdi bu gariban halk dedim kendi kendime. O zamanlar tabii değer yargılarına sahibiz çocuğuz falan ama empati kurabiliyoruz. Ne olacak bu insanların hali? Böyle kalabalık bir kötülüğe kim göğüs gerebilir ki? falan diyorum kendi kendime.

Ne oldu tabii? Luffy ve Zoro çıktı iki tanecik genç adam. Çok da akıllı zeki veya güçlü gözükmüyorlar. "Allah Allah" dedim tabii ben. Birden Roronoa Zoro'yu görünce düşman kalabalığı tilt oldu tabii. Üstüne Luffy'le beraber ortalığın taaaa... Neyse. Nami de bir şeyler yapıyordu hem de güzel bir kızdı. Dedim bu seride iş varmış. Daha bir şevkle izledim. Sonra Kuro çok havalı havalı geldi. Luffy tabii yer misin? yemez misin? moduna soktu bunu. Luffy buna kafayı koyunca favori serim oldu. Beynini dağıttı yemin ediyorum topçik kafasıyla. Ondan sonra tabii Sanji ve Arlong arclar var. Onları ve yaşadığım hissiyatı anlatsam kitap olur neyse. Sanji, Zeff'e secde ettiğinde ağlamıştım. Mihawk, Zoro'yu kestiğinde seni öldüreceğim diye ekrana bağırmıştım. Çünkü kimse Zoro'ya zarar veremez. Arlong sayesinde ırkçılığın ne olduğunu öğrenmiştim. Usopp'un dövüşüne hayran kalmıştım. One Piece eskiden inanılmaz iyiydi şimdiyse amatör eğlendiriyor Oda bize çipetpet muamelesi yapıyor. One Piece eskiden bir deneyimdi. Şimdiyse deneyim yok. Deneyimin olmadığı her iş kötüdür.

Star'da izlemiştim ilk. Yaş da uygun malum
Şantiye stajında şantiye neti iyi diye 2 saat daha kalıp anime izliyordum. Kalıpçının oğlu da geliyordu. O da müh. adayı tabi. Beraber takılıyoruz. Elfen Lied ile Op arasında kalmıştık. Bir bölüm elfen lied koyduk. Dedim bu şantiyede izlenecek seri değil. Sonrası Op malum........... Mihawk vs Zoro'da boncuk boncuk terlemiştim. Böyle tarifi imkansız bir şeydi sanırım:dd Hatta hiç unutmam. Mf zamanı. Bölüm yorumlarına da ufaktan göz atıyorum bölümden sonra türkoanimeden. Bir gavatoğlugavat ''ace ölüyor'' yazmış. Kahroldum onu görünce. Evladım ölmüş gibi bir şey oturdu böğrüme. Hemen ardından bir kahraman ''arkadaşa inanmayın, kendiniz izleyin görün zart-zurt'' yapıyordu. Tabi var gücümle o umuda tutunmuştum. Sonrası malum................ Ahhhh ulan...........

Adamlar starda denk gelmiş o dönem benim anam ve babam cilveleşiyodu sanırım.
Anime dünyasına girdiğinizde illaki OP-Naruto-Bleach üçlüsünü duyuyorsunuz. Ben de bu üçünü izleyince bi halt olcak, seviye filan atlayacağım sanıyodum açıkçası. Neyse gittim bu üçünün ilk bölümlerini indirdim. Üçünü de izledim. OP direkt çöp gibi gelmişti. Renkler animasyon çizimler çok iticiydi o dönemki bana. Yoluma da Narutoyla devam etme kararı aldım. E zaman geçti bitti filan bir şahısla tanıştım. İlk veletlik aşkı mı denir artık her ne denirse OP fanıydı. Hem de ağır Lütfücü. E ben zaten seriyi izlicem mantığındayım ama uzun diye çok da korkuyorum. Gittim serinin ortalarından bi bölüm bakayım dedim. Acein ölüm spoilerını yedim. İlk bi sindiremedim filan. Çocuk da bana izlesen seversin filan diye gaz veriyo. İşte o dönem animede de Kata vs Luffy var her yerde önüme editleri çıkıyo. Kataya hayran oldum. Seriye başlarsam Ace ve Kata için başlarım derken başladım. Bi izleyici kesimi bilmem kaç bölüm sabretmen lazım filan der ama ben Zoronun görünümüyle seriye bağlandım. İlk Acei animede görüşümde filan uçuyodum ve MF bitti ben Ace öldüğünü bildiğim halde bu şekilde nasıl olur diye seriye küstüm ve OPla arama 5 6 ay gibi bir zaman girdi. Sonrasında günde 15 20 bölüm izleyerek güncele geldim ama içimdeki en baştan başlama gazını durduramıyodum ve mangaya baştan başladım bu günlere geldim.
Ve hafızam silinse de tekrar baştan tüm heyecanıyla takip etsem dediğim serilerdendir OP.

One Piece'i ilk "İzlemeniz Gereken 10 Anime", "En Etkileyici 15 Anime" gibi başlıklara sahip site yazılarında görmüştüm.

Manga Denizi Law fb'sinin olduğu yerden çevirmeye başlamıştı seriyi. Bende bir okuyayım dedim. Flevance şehrine olanlar ilgimi çekmişti. Sonra animeden başladım seriye.

Facebookta anime gruplarında takılırken En Popüler serilerden sadece bir tanesi hakkında hiçbir fikrim yoktu. Postta adını sordum serinin. Sonra bir ayda Animesinde güncel oldum. Bitkisel hayatta gibi One Piece izledim. Benim başladığım bir şeyi hızlı tüketesim geliyor. Bir oturuşa gömdüm yani. One piece bölümler açık kalmış şekilde kaç kere uyuya kaldım acaba fjahfuıa ben güncel olduğumda seri Zoudaydı sanırım. Tüm Kek adasını haftalık bölümlerle izledim. Tabi kaldığım yerden Mangasına başlamıştım. Burada da yorumları okuyordum. Sonra Luffynin Holdemi teklediği bölümde bir bölüm kolu uzayınca başlarım lann dedim bıraktım animeyi zaten Wanonun animasyonlarını hiç sevememiştim. Animeyi salınca mangayı sıfırdan okudum 1 haftada Şimdi sadece manga gidiyorum

Bundan seneler önce ilk kez kendisini televizyonda gördüm. Hatta Luffy'nin Baratie'yi kırıp borcu ödemek için zorla çalıştırıldığı bölümdü. Hafızamı zorlayınca kendisinin oradan oraya itilip kakıldığı sahneler falan geliyor aklıma. Çizgifilmin o bölümü hoşuma gitmişti. Ama sadece o kadar. 1 bölümüne denk geldiğim, onlarca çizgifilmden birisiydi. Ne star tv kaldı ne lastik çocuk ismi. Zamanı bile tam hatırlamıyorum Sadece yıllar sonra izlediğimde ve laatik çocuk ismiyle yayınlandığını öğrendiğimde hatırladım ben böyle bir şeye denk geldiydim diye. Ama belki de hafızam benle oyun oynuyor bilemedim.




Profesyonel anlamda tanışmam ise anime olmayan bir çizgidizi avatarın tetiklemesiyle meydana gelen olaylarla vuku buldu. Esasında avatarı ben ilk Cnbc-e'de görmüş, sonrasında denk geldiğim yerde bir başından bir sonundan bir ortasından(artık hangi bölüm veriliyorsa) izleye izleye bitirmiştim. Sonrasında Korra'nın çıktığını duyduğumda açtım onu da izledim. Pek çoklarının aksine benim hoşuma gitmişti ama bir dahaki sezona daha yıllar vardı. Bir süre forumunda takıldıktan sonra dedim benzer konsept başka bir şeye başlasam fena olmaz mı?


Soruyu sorduktan sonra ekşi sözlükteki "anime izlemeye yeni başlayacaklara tavsiyeler" başlığına baktım. Oradaki çoğu entryi okudum ve en fazla üstünde durulan 5 anime tespit ettim. Naruto, Bleach, One Piece, Death Note ve Fullmetal Alchemist.


Naruto'ya zaten aşinalığım vardı birkaç yerde görmüştüm. Fma ve Bleach'e bir anime kanalında rastlamışlığım vardı ve sarmıştı gayet. Ama FMA'da sonuyla ilgili yanlış spoiler aldığım için(ya da ilk animenin sonu galiba) direkt eledim. Death Note'a şimdi hatırlamadığım bir sebepten bulaşmadım. Naruto ve Bleach arasında kaldım ama o zamanlar Dizimag'de Naruto'da daha az bölüm gözüktüğü için buna başlayım dedim(Sadece 76 bölüm gözüküyordu ben de öyle sandım meğer kazın ayağı böyle değilmiş). Neyse fazla uzatmayım, One Piece bu beşli arasından en az dikkatimi çekendi. Aslında gariptir konusunu pek araştırmadım bile. One Piece yazdım arattım görsellerde çıkan karakterler pek sarmadı bir de çok fazla karakter gözüküyordu. Karışık ve tuhaf diye düşündüm.


Her neyse

Bütün bunlardan sonra ilk olarak Naruto izledim. Naruto beni acayip sardı. Tabi o zamanlar yıl 2012 gibi. 15 16 yaşında bir şeyim tam shounen çağındayım yani. Narutoyla acayip bir duygusal bağ kurdum. Ama her güzel şeyin bir sonu vardır. Kısa sürede güncele geldim ve acayip bir boşluk oluştu. Zaten son bölümlerden de pek memnun kalmadım sevsem de. Acayip bir potansiyel harcanmış gibi gelmişti. Arada birkaç kısa anime daha gördüm ama full duygu ve gazdan ibaret shounenlerin yeri ayrıydı. Bu arada One Piece'i daha iyi araştırdım ama korsan mevzusu hiç ilgi çekici gelmedi bana. Ninjalar ve shinigamiler dururken . Tahmin edersiniz ki Bleach'e başladım Naruto'dan sonra. Ama bir Naruto kadar sarmadı. Sürekli dövüş dövüş dövüş birisi kaçırılır ve kurtarılır odaklı düz kurgu falan. Sonunda 38838 karakterden bir karakterin 3. 4. Adamının dövüşünü 2 3 bölüm izletince sıkıldım ve koptum.


Bütün bunlar olurken internette de ayrıca anime karşılaştırma konularını falan paso inceliyordum. Naruto ve Bleach ivedilikle itin bir yerlerine sokulurken One Piece nedense çok övülüyordu. Şöyle çok güzel böyle mükemmel bu iki anime yanına bile yaklaşamaz falan. Sonunda bu kadar övdüklerine göre vardır bir olayı dedim ve başladım. Başta ilk bölümde bıraktım sarmadı. Araya başka şeyler koydum ama sonrasında devam ettim. Başta hiperaktif bir çocuğun maceraları gibi duruyordu. Ama ilk bölümlerden dikkatimi çeken bu anime çok da dövüş odaklı değildi. Kurgusal ağırlığı da vardı. O zamanlar dövüşlerden sıkıldığım için bu bana ilgi çekici geldi ve devam ettim. Buna rağmen Naruto'nun boşluğunu doldurabilecek gibi değildi. Ama Arlong park da benim de fena giderim var dedi. Alabasta'da ben süperim dedi. Enies Lobbies'de ise ben üstünüm! Çekti.


Neyse çok uzun bir yazı oldu. Okuyan olur mu bilmiyorum ama yazasım geldi ve yazdım