Korsanfan.Com - One Piece Türkiye
Korsanfan.Com - One Piece Türkiye
Neler yeni

[Anket] One Piece'deki En Etkileyici ve Hüzünlü Ölüm

En etkileyici, hüzünlü ölüm


  • Kullanılan toplam oy
    131
Rosinante'nin ölümü dışında gözlerimin dolduğu başka bir ölüm olmadı. Law'ı korumak için verdiği mücadele bile buradaki bütün hikayelerden çok daha etkilidir.
 
Hiluluk'un sahnesini, zamanına göre değerlendiremeyeceğim ama çok klişe değil mi?
Benim için Ace'in sahnesi daha üzücüydü; o sahneyi üzücü yapan da Garp'tı.
 
Bunun için bir sıralama yapayım:

0- Merry: Bir insan olmasa da, bir ruhunun olduğunu gördük. Sıralamama 0 olarak yani liste dışı olarak kaydediyorum. Gözlerimi yaşartan bir sahneydi.

1- Hililuk: Arkasında bıraktığı hikaye ve ölüm şekliyle beni en çok etkileyen Hililuk oldu. Öleceğini bile bile, zehiri yemesi üstüne tuzak olduğunu bilse bile, saraya gidip üstüne düşeni yaptı. Üstüne bir de efsane bir racon koydu. Gözümden yaş gelmiştir.

2- Portgas D. Ace: En sevdiğim karakterlerden olması ve kardeşi için kendisini feda etmesi nedeniyle çok üzücüydü. Ölürken yaptığı konuşma ise bunu perçinlemiştir. Biz seni sevdik Ace reis.

3- Rumbar Korsanları ve Yorki: Bunları ayrı olarak almıyorum. Sahnenin dramatikliği çok üst düzeydi.

4- Bellemere: Denizciyken 2 yetim için, fakir bir hayata sürüklendi, üstüne bu yetimler için onları saklayabilecekken evlatlarım diyebilmek için canını hiçe saydı ve öldü. Gerçekten hüzünlü bir sahneydi.

5- Rosinante: Hiç tanımadığı bir çocuğu ağabeyine benzemesin diye yanına aldı ve üstüne düşeni yaptı. Sonunda da bile bile ölüme gitti. Rahat uyu Rosinante o kurtadığın çocuk, abinin değil senin izinden gitti.

6- Edward Newgate: Bir evlat için ne kadar ileri gidilir sorusuna cevap verdi, her ne kadar tutarsız bir tayfanın kaptanı olsa bile baba olarak üstüne düşeni yaptı. Ve ölürken arkasında bıraktığı sözlerle müthiş bir etki bıraktı.

7- Otohime: Ankette yoktu ancak mücadelesi beni etkilemişti. Barışa olan ısrarlı ve fazlaca takıntısı anlaşılabilir bir şeydi bence.

8- Pedro: Belki de en çok etkilenmemi sağlayan şey son sözleriydi.

9- Fisher Tiger: Sınıfsal olarak ezilmenin ve köle olarak bir hayat sürmenin acısını son nefesinde hissettirdi.

10- Tom: Son nefesine giderken dahi görevine ve mesleğine olan aşkı takdire şayandı. Üstelik kendi icadı olan deniz treniyle idama götürülmesi de ayrı bir hüzün kattı. "Roger denilen adama gemi yaptığım için donla gurur duyuyorum!"

11- Norland: Aslında koymazdım çünkü, ölümünü düşünmüyordu bile. Ama burada üzücü kısım arkadaşıyla bir daha karşılaşamamış olması ve onu hala arıyor olmasıydı. Bir tarafta da dostunun da ona ulaşmaya çalışması biraz hüzün kattı o kadar.

Sahne olarak biraz ağırlığı olsa da artık ölmediğini bildiğimiz Saul artık bir etki bırakmıyor bende. Sonra Oden bana çok geçmedi. Roger desen, kendisi teslim oldu ve sözleriyle çağ kapatıp, çağ açtı olsa olsa epik bir ölüm olur. Ama hüzünlü mü? Hayır.

Beklentim ise Garp'dır. Adaya Sengoku'nun gelmesini bekliyorum, Tsuru ile birlikte. Eğer Sengoku gelirse, Garp'ın ölmesi zorlaşacaktır. Ama tüm Karasakal tayfası toplanırsa, Gai-Kakashi vari bir flashback ile Garp ve Sengoku neden bu kadar iyi dost? Sorusuna cevap alırsak ve Garp da iyi bir hikayeyle ölürse tadından yenmez. Flashback gelir de kimse ölmezse biraz eksik kalır, çünkü eğer Gai o kadar şeyden ve FB'den sonra ölseydi bayağı etkileyici olacaktı.
 
Son düzenleme:

Bu Konuya Bakmış Kullanıcılar (Üye: 0, Ziyaretçi: 1)

Korsanfan.com Her Hakkı Saklıdır. 2008-2023.
Tasarım Korsanfan V.6.0
Yukarı Çık