Yayınlayan Platform: Netflix Sezon Sayısı: 1 IMDb Puanı: 7,6 Türü: Komedi, Dram Durumu: Tamamlandı Baş Roller: Aslihan Gürbüz, Fatih Artman, Eyüp Mert Ilkis Senarist & Yönetmen: Berkun Oya
Varoluşsal sancılar çeken ve bir portakalın içinde yaşadığı önceki hayatını özleyen bir adam,
onlarca yılı kapsayan bir hikayeyi anlatan bu dramada tuhaf ailesiyle uğraşır.
----
Bir Başkadır'da olduğu gibi senarist ve yönetmen Berkun Oya. Fatih Artman yine başrolde. Ama çok farklı bir türde dizi.
Absürt hikayelerin kendi içinde bir mantığı olmasını beklerim. Bu anlamda hikayenin başını ve sonunu farklı bağlayabilirlerdi ama bunu umursamamışlar. Yine de göndermeleri, mizahı, dramı fazlasıyla hoşuma gitti. Devamı gelmez. Jenerik vs. derken bölümler neredeyse 20 dakika ve sadece 6 bölüm. Devamı gelmeyecek, güzel, mini bir dizi.
1 yıl sonra aile evine birkaç günlüğüne ziyarete gittim, annemle şöyle bi dizi film açalım dedik karşımıza bu çıktı iki günde bitirdik. Keşke izlemeseydik, tüm çocukluk travmalarım gözlerimin önünden geçti.
İzlemeyi düşünenler için öncelikle Berkun Oya hedef kitlesi olarak ekşisözlük yazarlarını belirlemiş, böyle absürt drama tarzında yapımlar seviyorsanız hoşunuza gidebilir. ben tek başıma izleseydim kesinlikle daha çok zevk alırdım ancak dediğim gibi annenizle izlemek gibi bir hataya düşmeyin.
Dizide her şeye biraz biraz geçirmişler vaam bunu da tam akıllı yapamamışlar. Bir klasik olarak Beyaz yakalı gruba geçirmeleri artık can sıkmaya başladı, biliyorlar bu kitle herhangi bir tepki vermeyecek hatta onlara geçirdikleri için bunu yapanlara "aa ne güzel tespitlerde bulundunuz elinize sağlık" diyip övgüler dizecekler. İşte ben bu iki yüzlülüğü anlayamıyorum, ülkenin kanayan yarası muhafazakar kitle hakkında sonsuz malzeme varken o güruh hakkında böyle bir yapım yapmaya dötleri yemez.
Her şey bir anda geçiştirildi sahneden sahneye atlandı, yapımın özellikleri böyle olsa da karakterleri daha derinleştirebilirdi. Özellikle baba karakteri telefon konuşması sahnesinden sonra epey sönük olmaya başladı, sanki onun rolü oraya kadarmış artık yapması gereken bir şey kalmamış gibi pasif bir karaktere dönüştürüldü. Anne-Baba ilişkisi de bir anda geçiştirildi, ilk bölümlerde gözüken arkadaş ilişkilerini vs de sonra göremez olduk ( bu yalnızlaştıkları için diyebilirsiniz ama hayatlarını daha detaylı işlenebilirdi, yaptıkları meslekler hobiler vs eklenebilirdi)
Final bölümü de içime tam sinmedi, sanki bir şeyler eksik kalmış gibi (karakterlerin yeteri kadar işlenmemesi) hissettim bir kaç bölüm daha olsaydı iyi olabilirdi.
En etkilendiğim kısım "hepimiz yalnızız" konuşmasıydı, kendimde biraz Metin'lik buldum ve artık bu taraflarımı törpülemeye çalışacağım. İnsanlara çok üstten baktığımı fark ettim, ben de Metin gibi ortalıkta nihilist nihilist takılıyorum; aslında o kadar da kasmamak lazım.
Tüm bu eleştirilerime rağmen de vaktiniz varsa izlemenizi tavsiye ediyorum ve mümkünse annenizle izlemeyin yoksa evde garip bir hava oluşuyor
Anne çocuğuna karşı garip hisler benimsiyor, küçükken sevgilisini kıskanıp ondan ayrılmasını sağlaması, dizinin sonunda da kobrasına :0 dokunması pek de hoş değildi.
bu süt olayını da anlayan varsa açıklarsa sevinirim.
1 yıl sonra aile evine birkaç günlüğüne ziyarete gittim, annemle şöyle bi dizi film açalım dedik karşımıza bu çıktı iki günde bitirdik. Keşke izlemeseydik, tüm çocukluk travmalarım gözlerimin önünden geçti.
İzlemeyi düşünenler için öncelikle Berkun Oya hedef kitlesi olarak ekşisözlük yazarlarını belirlemiş, böyle absürt drama tarzında yapımlar seviyorsanız hoşunuza gidebilir. ben tek başıma izleseydim kesinlikle daha çok zevk alırdım ancak dediğim gibi annenizle izlemek gibi bir hataya düşmeyin.
Dizide her şeye biraz biraz geçirmişler vaam bunu da tam akıllı yapamamışlar. Bir klasik olarak Beyaz yakalı gruba geçirmeleri artık can sıkmaya başladı, biliyorlar bu kitle herhangi bir tepki vermeyecek hatta onlara geçirdikleri için bunu yapanlara "aa ne güzel tespitlerde bulundunuz elinize sağlık" diyip övgüler dizecekler. İşte ben bu iki yüzlülüğü anlayamıyorum, ülkenin kanayan yarası muhafazakar kitle hakkında sonsuz malzeme varken o güruh hakkında böyle bir yapım yapmaya dötleri yemez.
Her şey bir anda geçiştirildi sahneden sahneye atlandı, yapımın özellikleri böyle olsa da karakterleri daha derinleştirebilirdi. Özellikle baba karakteri telefon konuşması sahnesinden sonra epey sönük olmaya başladı, sanki onun rolü oraya kadarmış artık yapması gereken bir şey kalmamış gibi pasif bir karaktere dönüştürüldü. Anne-Baba ilişkisi de bir anda geçiştirildi, ilk bölümlerde gözüken arkadaş ilişkilerini vs de sonra göremez olduk ( bu yalnızlaştıkları için diyebilirsiniz ama hayatlarını daha detaylı işlenebilirdi, yaptıkları meslekler hobiler vs eklenebilirdi)
Final bölümü de içime tam sinmedi, sanki bir şeyler eksik kalmış gibi (karakterlerin yeteri kadar işlenmemesi) hissettim bir kaç bölüm daha olsaydı iyi olabilirdi.
En etkilendiğim kısım "hepimiz yalnızız" konuşmasıydı, kendimde biraz Metin'lik buldum ve artık bu taraflarımı törpülemeye çalışacağım. İnsanlara çok üstten baktığımı fark ettim, ben de Metin gibi ortalıkta nihilist nihilist takılıyorum; aslında o kadar da kasmamak lazım.
Tüm bu eleştirilerime rağmen de vaktiniz varsa izlemenizi tavsiye ediyorum ve mümkünse annenizle izlemeyin yoksa evde garip bir hava oluşuyor
Anne çocuğuna karşı garip hisler benimsiyor, küçükken sevgilisini kıskanıp ondan ayrılmasını sağlaması, dizinin sonunda da kobrasına :0 dokunması pek de hoş değildi.
bu süt olayını da anlayan varsa açıklarsa sevinirim.
Berkun Oya'yı pek bildiğimi söyleyemem. Ekşi mevzularına da pek aşina değilim. Ancak dizi özelinde bakınca bana sadece çok da bamtellerine dokunmadan, her kesimden insanın eleştirdiği ama pek de üstünde durmadığı veya hem eleştirip hem de yaptığı meselelere gönderme yapmış gibi geldi. Bunun yanında da biraz mizah biraz "bak bu da bende var" deyip efkarlandıracak ufak dramlarla süslemiş.
Zaten toplamda 2 saatlik bir izleme süresi olan bir iş için fazla beklentiye girmemek lazım. Kuşları ürkütmemeye özen gösteriyorsa da yaşadığımız şartlar da çok da anormal karşılamıyorum. Cesaret güzeldir ama beklenebilecek bir şey değildir. Cesaret etmek isteyen eder zaten.
Uzun zamandır bir şeyleri sıkılmadan izleyemiyordum. Fragmanına ve konusuna bakınca sıkılacağımı düşünsem de aktı gitti tek seferde. En iyi yanı da bu bence.
Yoksa gülmekten yerlere yatıracak komediye, göz yaşartacak drama veya unutulmayacak göndermelere sahip bir dizi değil. Akıp giden güzel çerezlik bir dizi.
Özellikle ilk 3 bölüm daha iyiydi. O geçiş süreci bence de uzatılsa daha güzel olurdu. En azından 8 bölüm olabilirdi.
resmen kamu spotu çekmiş berkin oya.
yaşını başını alan ama sorunlarıyla yüzleşip travmalarını çözmek yerine kişiliğini, sorunları ve travmaları üzerine kuran insanlardan uzak durun demiş. çok büyük dallamasın metin çok...
türk dizi tarihinin en iyi dizilerinden biri diyen insanlar gördüm ve onlar kadar ayılıp bayılmadım ama beğendim diziyi.
