177. müthiş bölüme tane tane düşen kar taneleri altında nefesi buharlaşırken göğe umutla bakan Erza ile başladık. Böylesi bir kapak Maşima-sensei'nin bizlere bölümün ne kadar muhteşem olduğunu önceden ifade etme şekliydi. Wed aslında İgnia'nın insan kadından doğma oğluymuş. Bu da onu Natsu'nun yeğeni yapar. Yani Erza vs Natsu'nun Yeğeni savaşı gerçekleşmekte. İnsan olmayan ama ejder de olamayan bir varlık olan Wed düştüğü bu psikolojik buhrandan kurtulmak için savaşıyor. Ancak eminim ki Erza ona neyin doğru neyin yanlış olduğunu kılıcıyla gösterecektir.
Ancak öte tarafta çok daha ilgi çekici enteresan olaylar gerçekleşti. KaraFaris vs İgnia başlayacak gibi olmuştu ki İgnia bir şey fark etti ve alanı terk etti. O esnada KaraFaris'i tutan Bestia karakteri çok iyi bir tasarıma sahipti ama İgnia'yı bu kadar çeken şey nedir büyük soru işareti. Bir an Natsu'nun yanına gitti sandık ancak İgnia Natsu'yu bildiğin transit geçti. Ölü olmasa kesin Acnologia derdim ama başka ne ya da kim İgnia'yı böyle koşturur bilemiyorum. Heyecan dorukta.
Kapak için Ahmet Muhip Dıranas'tan Kar şiiri.
Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanllık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala, dümdüz bir mavilikte
Kar yağıyor üstümüze inceden
Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan
Sesin nerde kaldı? Kar içindesin!
Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!
Uyandırmayın beni uyanamam.
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram
Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır -tek, tenha- bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın.