En Büyük Aşkınız Nasıldı

amaneden dedi ki:

Sen heyecan peşinde koşuyorsun ve buna aşk diyorsun o zaman Elde etmenin kolay gelmesinden bu sonucu çıkardım

Genişletmek için tıkla ...

Haklısın sanırım. Zaten karakter olarakta çabuk sıkılan bir kişi olduğum için heyecan ararım çoğu zaman. Ama sanırım bu konuda mutlu olamayacağım bu yüzden.

Rob Lucci dedi ki:

Haklısın sanırım. Zaten karakter olarakta çabuk sıkılan bir kişi olduğum için heyecan ararım çoğu zaman. Ama sanırım bu konuda mutlu olamayacağım bu yüzden.

Genişletmek için tıkla ...

Evet bu bakış açısıyla zor

9 ay olmuş bu yazıyı yazalı. Hislerimde değişen bir şey yok. Üstelik Amerikaya taşındım 5 ay önce. Kıza açıldım ben seni arkadaşım olarak görüyorum dedi uzaklaştık birbirimizden. En yakın arkadaşlarımdan biri olarak gördüğüm şahsiyet kızı bana karşı doldurmuş meğerse bir süredir. Bunu da buraya gelince öğrendim . Arkadaş dedik güvendik ben gelir gelmez herkese benim arkamdan atar tutar olmuş. Canımı yakan kızın da bunlara inanıyor olması. Bir ara amerikaya gitmedi aslında seni etkilemek için yapıyor demiş eleman ortak bir arkadaşın doğum gününde 15 20 dakika sonra haber geldi. Hem sevdiğimden oldum hem de arkadaş sandıklarımın ne kadar şerefsiz olduğunu öğrendim.

@Kehribar hocam çok geçmiş olsun Allah yardımcın olsun umarım tez zamanda iyileşir.

Görmeye tahammül edemicek kadar nefret ederken,gözüne çok çirkin gelen birisi zamanla, tanıdıkça en büyük aşkın olur mu diye sormamak lazım. Olanlar mevcut.

Güzel.

Gidişi acı vericiydi, yalnızlık duygusuna mahkum ediyor insanı. Ancak herşey gecici, bu da geçti gitti. Arada hatırlıyorum, yüzümde acı bir tebessüm sonra hayatıma kaldığım yerden devam ediyorum.

Not: Kimse vazgeçilmez değildir, giden kaybetmiştir.

Aşk kadar gereksiz bir his yoktur belki de şu dünyada. Her şeyden önce amaçsızdır ve de sonuçsuzdur. Neticeye ulaşsan da bir süre sonra kaybettiğinin aslında kazandığından çok daha fazla olduğunu görürsün de, iş işten geçmiştir artık. Her şey gibi artık aşk da buram buram yapaylık kokar. Şahsen sırf bu gereksiz hastalık beni bulmasın diye kendimi toplumdan soyutladım. Çünkü her aptal gibi ben de bu girişimin başarısızlıklarının ne tür sonuçlar doğurabildiğini gördüm.

Demem o ki; aşk çölde gördüğünüz bir vaha gibidir. İlk karşılaşmanızda mutlu olursunuz bir vaha buldunuz diye. Ancak ona yaklaştıkça bunun aslında bir serap olduğunu anlarsınız. Siz yaklaştıkça o kaybolur, vardığınızda ise elinizde hiçbir şey yoktur.

Birisinin en büyük aşkıysa, karşısındakinin değildir. Buna eminim. İstisna varsa da milyarda birdir.

Sen çok seversin ama o çok sevmemiştir. Belki de hiç sevmemiştir. Çok sevilen kişiden nefret edilen kişiye dönüşür.
Ama bu mal gönül yaşananlara rağmen hala içinde ufak da olsa bir şeyler barındırır o kişiye karşı.
Malum kişi hayatına mutlu bir şekilde devam ederken seninki de devam eder ama onunki gibi devam etmez.
O geçen yıllarda aşkını bulmuş nişanlanma planları yaparken sen hala onun bıraktığı yerdesindir.
Sonrasında hem ona hem de kendine söversin. En çok da kendine bu kadar aptal olduğun için söversin.

Çok iyi gidiyor ?

Konuyu okudum da anlamadım filmlerde olan şeyden bahsediliyor galiba.