"ASKER HAZIROL!"
Sadece iki kelime ama çok özel bir sahnedir benim için.
Çemberimde Gül Oya'dan.
Mehmet askere alındıktan kısa bir süre sonra darbe olur ve sağcı solcu bütün gençler birer birer toplanıp yargılanıyorlardır.
Mehmet üniversite mezunu olduğu için siyasi suçluların yargılandığı bir mahkemede görevli askerlerin başında göreve gider.
Yargılanan en yakın arkadaşıdır. Onun yanına yaklaşıp sessizce kendini izah etmeye çalışır ama arkadaşı zaten onun durumunı anlıyordur. Arada küslük yoktur yani.
Mahkemenin izleyicileri arasında Mehmet'in arkadaşının ailesi vardır ve kalem kırılma sahnesinde feryat figan ağlamaya başlarlar. İdam cezası verilmiştir çünkü.
İnzibat subayları tutukluyu götürürken Mehmet bağırır.
"Asker, Hazırol!"
Tüm askerler hazırola geçer ve Mehmet tutuklu ile ailesi arasındaki tahta sırayı çekerek kucaklaşmalarını sağlar.
Yazarken aklıma geldi gene hüzünlendim. Türk televizyonlarında gördüğüm en güzel sahnelerdendir.